13 เม.ย. เวลา 03:43 • หนังสือ

ค้อน กรรไกร กระดาษ ไม่มีคนตาย ไม่เลิกเล่น

!! Sponsored Review !!
บอกตรงๆว่าตอนที่อ่านคำนำเจอว่าเล่มนี้เป็นแนวจิตวิทยาระทึกขวัญ ในใจหวนไปนึกถึงอีกเล่มที่ทีมงานของ น้ำพุสำนักพิมพ์ เคยแกงเราไว้หม้อใหญ่ เพราะลงท้ายด้วยการที่เล่มนั้นมีผีซะงั้น ทำเอานอนไม่หลับไปหลายวัน 🥲 แต่อ่านจบแล้วเรารับประกันกับทุกคนเลยว่าเรื่องนี้เป็นจิตวิทยาระทึกขวัญที่ถูกต้องแน่นอน! ไม่ได้สปอยล์นะ แค่จะบอกว่ามันควรเป็นแบบนี้นี่แหละ ใครไม่ชอบอ่านแนวภูตผีปีศาจแต่ชอบเรื่องลุ้นๆเข้มๆต้องรีบหามาอ่านเลย!!
ค้อน กรรไกร กระดาษ #ไม่มีคนตายไม่เลิกเล่น เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องราวของ "อดัม" และ "อะมีเลีย" สามีภรรยาคู่หนึ่งที่ชีวิตแต่งงานเริ่มมาถึงทางตัน นักบำบัดแนะนำให้พวกเขาลองไปเที่ยวสถานที่ใหม่ๆด้วยกันในวันหยุดสุดสัปดาห์เพื่อฟื้นฟูรอยร้าวที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ ประจวบเหมาะกับที่อะมีเลียได้รางวัลจากการชิงโชคเป็นที่พักที่ถูกดัดแปลงจากโบสถ์เก่าในสกอตแลนด์ พวกเขาจึงตัดสินใจเดินทางมาพักผ่อนโดยหวังว่าการเปลี่ยนบรรยากาศครั้งนี้จะทำให้อะไรๆมันกลับมาดีอีกครั้ง
แต่เมื่อมาถึงบรรยากาศของโบสถ์แห่งนี้กลับดูไม่น่าอภิรมย์เลยสักนิด ทั้งสภาพเก่าโทรมของที่พักที่เหมือนไม่ได้เปิดให้บริการมานานแล้ว เรื่องราวแปลกๆที่พวกเขาได้เจอนับตั้งแต่มาถึง ใบหน้าคนที่แอบมองจากนอกหน้าต่าง และห้องพักที่ตกแต่งเหมือนกับห้องนอนของพวกเขาที่บ้านแบบเป๊ะๆ อดัมและอะมีเลียเริ่มระแวงกันเองขึ้นทุกที ผสมกับที่ต่างคนต่างก็มีความลับบางอย่างที่ปิดบังอีกฝ่ายไว้ จาก "ทริปฟื้นสัมพันธ์" ดูท่าจะถูกเปลี่ยนเป็น "ทริปฟื้นความหลัง" ที่อยากฝังกลบเสียมากกว่า
คือตอนอ่านนี้บอกเลยว่าแอบกลัวตามตัวละครจนไม่กล้าอ่านตอนกลางคืน เลยอ่านได้ช้ากว่าที่ตั้งใจ ทั้งที่จริงๆแล้วเรื่องนี้มันสนุกมากจนไม่อยากวาง อ่านรวดเดียวจบยังได้ 🤣 จังหวะการเดินเรื่องน่าติดตามมาก หยอดปริศนาเอาไว้เต็มไปหมดจนทำให้เราอยากพลิกหน้าต่อไปเรื่อยๆ กระตุ้นให้เราอยากรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเหตุการณ์เขย่าขวัญที่ตัวละครกำลังเผชิญอยู่ แถมยังมีหักมุมพีคๆให้ว้าวอีกด้วย ใครชอบแนวประมาณนี้ต้องโดน
คนอ่านจะได้สัมผัสกับความลับที่ถูกซ่อนไว้อย่างแยบคายผ่านการเล่าเรื่องในมุมมองของอดัมและอะมีเลียสลับกันไป อาจมีจังหวะย้อนอดีตบ้างเพื่อให้เห็นภาพรวมของชีวิตแต่งงานของพวกเขาในแต่ละปีที่อยู่ด้วยกัน โดยจะเล่าผ่านจดหมาย (หรือไดอารี่) ที่ฝ่ายหญิงเขียนเอาไว้ในวันครบรอบแต่งงานของทุกปีและซ่อนเอาไว้ไม่ให้สามีเห็น เพราะบางเรื่องที่เขียนไว้ก็เป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการให้เขารู้
พออ่านเรื่องนี้จบแล้วทำให้เรารู้สึกว่าคนนี่น่ากลัวกว่าผีจริงๆนั่นแหละ เพราะว่าคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี นอนร่วมเตียงกันอยู่ทุกคืน แท้จริงแล้วเราอาจจะไม่รู้จักตัวตนของเขาเลยก็เป็นได้ ชีวิตที่สงบสุขและสวยงามที่แสดงออกไปให้คนภายนอกเห็นนั้น อาจจะเป็นแค่ภาพลวงตาที่แต่ละฝ่ายช่วยกันปั้นแต่งขึ้นให้ดูดี แต่ความจริงแล้วต่างคนต่างก็ใส่หน้ากากเข้าหากัน หลอกใช้กันและกันเพื่อผลประโยชน์บางอย่างของตัวเอง
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเราก็ยังคงมีใครสักคนที่สามารถมองทะลุเปลือกนอกทั้งหมดเข้ามาได้ มองเห็นตัวตนที่แท้จริงข้างในตัวเรา และรักเราในแบบที่เราเป็น แม้ว่าเราจะไม่สมบูรณ์แบบก็ตาม น่าเศร้าที่ผู้คนส่วนใหญ่มักจะมองข้ามใครคนนั้นของพวกเขาไป มองเป็นของตายที่ยังไงก็จะยังอยู่กับตัว ละเลยจนเผลอทำร้ายความรู้สึกให้ต้องเจ็บช้ำ และมานึกเสียใจในวันที่ทุกอย่างพังไปแล้ว
เราชอบที่หนังสือมันไม่ได้เฉลยทุกอย่างจนแบบสะอาดกิ๊ง แต่ก็ไม่ได้ทิ้งปมไหนไว้ให้รู้สึกคาใจ มันจบแบบโลกความเป็นจริงที่ทุกอย่างมีหลายด้าน อยู่ที่ว่าเรากำลังมองผ่านสายตาของใคร รับฟังเหตุการณ์นั้นผ่านคำบอกเล่าของใคร ทุกตัวละครมันเลยเทาๆไปหมด เหมือนจะดีแต่ก็ไม่ดี ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเป็นคนยังไงกันแน่
พอจบแบบนี้มันก็เลยเป็นการจบแค่ในส่วนของหน้ากระดาษ แต่เนื้อหายังคงทำงานกับนักอ่านต่อไปหลังอ่านจบแล้ว ชวนให้คิดต่อว่าเราสามารถเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นในหนังสือเล่มนี้ได้จริงไหม ส่วนไหนบ้างที่จริง ส่วนไหนบ้างที่หลอก คำพูดใครที่เชื่อถือได้ คือมันว้าวมากจริงๆ แต่อธิบายมากกว่านี้ไม่ได้เดี๋ยวสปอยล์ เอาเป็นว่าไปลองอ่านกันดูนะคะ 😆
ไปโดนกันได้ที่: https://shope.ee/3AkaJU2Mwq
โฆษณา