11 เม.ย. เวลา 12:07 • นิยาย เรื่องสั้น

นิทานอีสป กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนกกระสาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ริมหนองน้ำ นกกระสาตัวนี้มีปากที่ยาวมาก

วันหนึ่ง นกกระสาบินไปที่หมู่บ้านเพื่อหาอาหาร มันเห็นสุนัขจิ้งจอกกำลังกินซากไก่ นกกระสาอยากกินเนื้อไก่บ้าง จึงบินลงไปหาสุนัขจิ้งจอก
นกกระสาพูดกับสุนัขจิ้งจอกว่า "ท่านสุนัขจิ้งจอก ท่านใจดีช่วยแบ่งเนื้อไก่ให้ข้าพเจ้าบ้างได้ไหม ข้าพเจ้าหิวมาก"
สุนัขจิ้งจอกมองนกกระสาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ มันคิดหาวิธีแกล้งนกกระสา สุนัขจิ้งจอกพูดกับนกกระสาว่า "ได้สิ ข้าพเจ้ายินดีแบ่งเนื้อไก่ให้ท่าน แต่ท่านต้องทำตามข้าพเจ้าก่อน"
นกกระสาดีใจมาก มันคิดว่าสุนัขจิ้งจอกจะแบ่งเนื้อไก่ให้มันจริงๆ นกกระสาจึงถามสุนัขจิ้งจอกว่า "ข้าพเจ้าต้องทำอะไรบ้าง"
สุนัขจิ้งจอกพูดกับนกกระสาว่า "ท่านต้องเอาปากยาวของท่านไปตักน้ำในแม่น้ำมาให้ข้าพเจ้า ข้าพเจ้ากระหายน้ำมาก"
นกกระสากลัวว่าถ้ามันเอาปากยาวไปตักน้ำในแม่น้ำ น้ำจะเข้าปากมัน สุนัขจิ้งจอกจะฉวยโอกาสขโมยเนื้อไก่ของมันไป นกกระสาจึงปฏิเสธสุนัขจิ้งจอก
นกกระสาพูดกับสุนัขจิ้งจอกว่า "ข้าพเจ้าขอโทษ ท่านสุนัขจิ้งจอก ข้าพเจ้าไม่สามารถเอาปากยาวไปตักน้ำในแม่น้ำมาให้ท่านได้ ข้าพเจ้ากลัวว่าน้ำจะเข้าปากข้าพเจ้า"
สุนัขจิ้งจอกโกรธมาก มันตะโกนใส่
นกกระสาว่า "เจ้าเป็นนกที่โง่เขลา เจ้าไม่มีปัญญาหาอาหารกินเอง เจ้าสมควรอดตาย!"
นกกระสาเสียใจมาก มันบินกลับไปที่หนองน้ำด้วยความหิวโหย
คติสอนใจ
  • 1.
    ​อย่าโลภมาก
  • 2.
    ​อย่าไว้ใจคนอื่นง่ายๆ
  • 3.
    ​คิดก่อนทำ
โฆษณา