12 เม.ย. เวลา 12:47 • ไลฟ์สไตล์

พื้นบ้านธรรมดา

ฉันนั่งใต้ต้นจำปีใหญ่หน้าบ้านใบที่หนาทึบบังแสงแดดให้ร่มเงาได้อย่างดี บริเวณนี้มีลมพัด
ผ่านอากาศถ่ายเททำให้เย็นสบาย เราเรียกตรงนี้ว่าเป็นสภากาแฟที่คนในบ้านมานั่งพักผ่อน
พูดคุยกินของอร่อยและรับแขกไปพร้อมกัน สายลมวันนี้ร้อนผ่าว ปีนี้ร้อนจริงๆมองไปทางไหนก็
เห็นแสงแดดส่องประกายระยิบระยับ ฉันเบนสายตามองไปที่ต้นจำปี ภาพที่เห็นทำให้ลืมเรื่อง
ความร้อนไปชั่วขณะ ดอกเอื้องดอกใหญ่ๆเป็นพวงทอดเป็นสายยาวจากปลายยอด แต่ละพวง
มีดอก6ถึง7ดอก กลีบดอกสีชมพูอ่อนเป็นมันเหมือนเคลือบด้วยขี้ผึ้ง ด้านหลังกลีบมีแต้มคล้าย
ดวงตากลมใหญ่สีม่วงแดงฉาบอยู่มองเห็นเด่นชัดมาก คนภาคเหนือเรียกดอกกล้วยไม้ว่าดอก
เอื้อง ที่เห็นบ่อยๆและคุ้นเคยน่าจะเป็นดอกเอื้องผึ้ง เอื้องคำและเอื้องสาย ดอกเอื้องที่เห็นอยู่นี้
มีชื่อว่า”เอื้องตาควาย “เป็นกล้วยไม้พื้นบ้านที่ชาวบ้านปลูกกันตามแบบธรรมชาติโดยเอาไป
เกาะไว้กับต้นไม้ใหญ่ ดอกเอื้องชนิดนี้เป็นกลุ่มหวายทนร้อนได้ดีมากๆ จะออกดอกช่วงเดือน
กุมภาพันธ์ถึงพฤษภาคม เอื้องตาควายช่อนี้แลดูสดใหม่แข็งแรงน่าจะพึ่งบานได้ไม่กี่วัน ช่อ
ดอกเปล่งประกายงดงามแข่งกับแสงแดดและไอร้อน ดอกไม้พื้นบ้านที่ธรรมดาแต่งดงามนี้ได้
ซ่อนความแข็งแกร่งไว้อย่างเงียบๆ ดอกเอื้องจะบานอยู่อย่างนี้ไปอีกประมาณ2สัปดาห์จึงร่วง
โรย ถึงตอนนั้นฤดูร้อนคงจากไปแล้ว หวังว่าปีหน้าเราจะกลับมาเจอกันอีกนะดอกไม้ธรรมดาที่เข้มแข็งและงดงาม
โฆษณา