22 เม.ย. เวลา 10:33 • ปรัชญา
72 SkyBar
ขออนุญาตชวนมองย้อนกลับไป..ไกลนิดส์นึง
ยุคดึกดำบรรพ์ที่โลกเรา ยังไม่มีมนุษย์คนไหนรู้จักคำว่า "คุณธรรม" สิ่งมีชีวิตต่างๆบนโลก ล้วนอยู่รอดโดยอาศัยสัญชาตญาณเป็นหลัก แล้วต่อมาเผ่าพันธุ์ที่ครองโลก (ซึ่งก็คือมนุษย์เรานี่แหละ) ก็เป็นผู้สร้างบรรทัดฐานในการอยู่ร่วมกัน
กรอบบรรทัดฐานต่างๆเหล่านั้นรวมๆเรียกว่า "คุณธรรม" ซึ่งในกาลต่อมาก็ค่อยๆแตกหน่อต่อยอดไปเป็นค่านิยม จารีต ประเพณี วัฒนธรรม ระเบียบกฎเกณฑ์ในการอยู่ร่วมกัน ฯลฯ เป็นต้น
นัยยะของย่อหน้าข้างต้นคือ..
"ผู้ชนะ ผู้ครองโลก คือผู้สร้างบรรทัดฐาน"
สิ่งที่เราเรียกขานกันว่า "คุณธรรม" แท้ที่จริงแล้ว มันไม่ได้เกิดขึ้นเองค่ะ แต่ถูกกำหนดขึ้นโดยสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า "มนุษย์" ในฐานะผู้ครองโลก ที่มีชัยเหนือสปีชีส์อื่นๆบนโลก
1
แล้วโลกก็หมุนของมันไปเรื่อยๆๆๆ
จวบจนยุคปัจจุบัน หรือในอนาคต (อันใกล้หรือไกลก็แล้วแต่) หากโลกจะกลับไปสู่ยุคที่ไร้ซึ่งคุณธรรม ก็ย่อมเป็นไปภายใต้เงื่อนไขเดียวกันกับที่ได้กล่าวไปแล้วข้างต้นคือ "ผู้ชนะ ผู้ครองโลก คือผู้สร้างบรรทัดฐาน"
1
ถ้ากลุ่มมนุษย์ผู้ครองโลก สร้างบรรทัดฐานใหม่ขึ้นมา สิ่งนั้นก็จะถูกเรียกว่า "คุณธรรม" ไปเองโดยอัตโนมัติ ซึ่งอาจขัดแย้งหรือเป็นขั้วตรงข้าม หรืออาจจะดีงามสูงส่งกว่าสิ่งที่เราเรียกว่าคุณธรรมที่ยุคปัจจุบัน ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น
1
โดยสรุปคือ..
อยู่ๆคุณธรรมจะไม่หายไปจากโลกหรอกค่ะ แต่อาจเปลี่ยนหน้าตารูปแบบ หรือถูกกำหนดขึ้นใหม่ ฯลฯ เฉกเช่นสรรพสิ่งทั้งปวง ล้วนเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ คุณธรรมก็ไม่ใช่ข้อยกเว้นค่ะ
1
โฆษณา