23 เม.ย. เวลา 08:34 • ความคิดเห็น

คนใช้จินตนาการ Botใช้ซอฟต์แวร์

คนที่ต้องเขียนหนังสือแทบทุกวัน จะเพื่อเชิงพานิชย์หรือส่วนตัวก็ตาม คงต้องมีแรงบันดาลใจหรือแรงกระตุ้นใดๆที่ทำให้อยากจับปากกาเขียนอะไรสักอย่างขึ้นมา หรือจิ้มแป้นพิมพ์เพื่อสร้างงานก็ทำนองเดียวกัน ทุกสิ่งที่ผ่านปลายนิ้วมือนั้นล้วนเป็นผลผลิตที่กลั่นกรองจากสมองทั้งสิ้น
ทุกวันนี้มีอุปกรณ์หลายอย่างที่ช่วยให้งานเขียนทำได้เร็ว และดูเหมือนจะดีมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของฮาร์ดแวร์เช่น เครื่องคอมพิวเตอร์ โน้ตบุ๊ค แท็ปเล็ท รวมไปถึงหลายอุปกรณ์ที่สั่งงานด้วยเสียงให้ออกมาเป็นตัวพิมพ์ นอกจากนั้นยังมีตัวช่วยทางซอฟต์แวร์อีกเช่น Chat GPT หรือ bot อื่นๆที่ทำให้งานเขียนดูเหมือนจะง่ายขึ้นจนใครต่อใครออกมาชมกันมากมาย
เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีโปรแกรมสร้างภาพที่ช่วยให้นักเขียนสามารถสั่งให้ระบบสั่งภาพตามที่ต้องการจากจินตนาการให้ออกมามีความใกล้เคียงกับที่นึกไว้ในใจ ทำให้ไม่ต้องไปงอนง้อให้คนมาวาดภาพให้หรือต้องไปขอซื้อลิขสิทธิ์ภาพต่างๆเหมือนในอดีต เรื่องพวกนี้ช่วยให้ชีวิตง่ายขึ้น จัดการบางอย่างได้เร็วขึ้น และมันกลายเป็นเทรนด์ของสังคมและของโลกไปแล้ว
โดยส่วนตัว...ได้ลองอุปโลกน์ให้ chatbot เหล่านั้นลองเขียนต้นฉบับให้ในรูปแบบของนิยายทั้งในรูปแบบภาษาอังกฤษ และ ภาษาไทย ก็ได้เห็นสัจธรรม ณ วันนี้ว่า พวก bot เหล่านั้นยังคงต้องใช้เวลาพัฒนาอีกระยะหนึ่งกว่าจะได้สำนวนแบบนักเขียนจริงๆ ...
ยกเว้น พวกที่ใจร้อนอยากได้อะไรที่มีความเรียบง่าย สำนวนกลางๆ ก็คงพออาศัยได้บ้าง แต่ถ้าต้องใช้ความลุ่มลึกทางภาษาแล้ว ณ เวลานี้ bot ทั้งหลายยังไปไม่ถึง หรือบางทีผู้เขียนอาจจะยังไม่เจอ bot อัจฉริยะทางภาษาศาสตร์ที่สามารถรวบรวมสำนวนของนักเขียนเก่งๆหลายคนมาสร้างเป็นสำนวนของระบบเอง
ถ้านำมาเป็นตัวช่วยในการช่วยสร้างชื่อตัวละครก็พอได้ หรือสร้างเรื่องย่อในบทก็น่าจะได้ แต่ยังห่างชั้นสมองมนุษย์อีกค่อนข้างเยอะ...แต่ถ้านำมาใช้งานด้านการช่วยเกลาบทความที่เขียนโดยมนุษย์ หรือแก้คำผิด หรือช่วยแปลนั้นต้องถือว่า bot ยุคนี้ทำงานได้เก่งฉกาจมาก ราวกับจ้างคนจบอักษรศาสตร์มาดูแลงานให้...ยอมรับว่า bot ทำได้ดีในหลายเรื่องและประหยัดเวลามหาศาล
อย่างไรก็ตาม...ความสุขในการได้จรดปากกาเขียนอะไรลงไปในกระดาษ หรือ พิมพ์งานจากเครื่องคอมพิวเตอร์ด้วยสติปัญญาของตนเองก็ยังเป็นสุดยอดแห่งจินตนาการที่มีความล้ำลึก และยังคงมีกลิ่นอายตัวตนของมนุษยชาติอยู่ชนิดที่รู้สึกรักและภูมิใจในความเป็นมนุษย์ทุกวินาที...อาจเป็นได้ว่าอีกสักหลายสิบปีข้างหน้า bot อาจเขียนงานระดับเกินจินตนาการมนุษย์ได้อย่างไร้ที่ติ แต่นั่นเป็นงานที่ bot ชื่นชม bot ด้วยกันเอง....สำหรับมนุษย์โลกแล้ว ความเก่งที่เต็มไปด้วยความผิดพลาด ยังคงเป็น ความสมบูรณ์แบบของจิตวิญญาณมนุษย์เสมอมา
เพราะมนุษย์เรียนรู้จากความผิดพลาด แต่ bot เรียนรู้ซอฟต์แวร์หรือฮาร์แวร์เท่านั้น และยังคงขาดจิตวิญญาณแบบที่มนุษย์มี....ไปตลอดกาล
โฆษณา