เราไม่สามารถดีขึ้นได้จากการเป็นคนนิสัยไม่ดี
หรือปัจจุบันนี้เรามันจะได้ยินคำว่าหายไปรักตัวเองพอถามว่าต้องรักยังไงถึงจะเป็นความรักที่ดีก็ต้องไปเสียตังค์เข้าคอร์สเชื่อมจิต
การรักตัวเองนั้นมาจากพื้นฐานของการเป็นคนเห็นแก่ตัว มันก็เพราะว่าความสุขของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกันทำให้เวลาที่เรารักตัวเองนั้นเราจึงแสดงออกทั้งด้านการกระทำและความคิดที่เรามีต่อความเข้าใจชีวิต
ชีวิตของเรานั้นขึ้นอยู่กับการจัด Balance ระหว่างการรักตัวเองแล้วก็รักคนรอบตัว หากเรารักตัวเองมากเกินไปเราก็จะมีความเห็นแก่ตัวแคร์ความรู้สึกตัวเองอยู่จนไม่เอาใครเหมือนกันสุดท้ายเราก็จะกลายเป็นคนที่มีนิสัยที่เห็นแก่ตัวโดยไม่สนว่าคนอื่นจะเดือดร้อนยังไงจากสิ่งที่เราเป็นสุดท้ายตัวของเรานั้นก็จะเข้าข้างตัวเองไปเรื่อยๆด้วยเหตุผลที่เราบิดเบือนเพื่อให้ตัวเองคงอยู่และบิดเบี้ยวเพื่อเอาตัวรอดจากความเดือดร้อนเหล่านั้น
ทุกครั้งที่เราเจ็บปวดเราก็จะแคร์ความรู้สึกตัวเราเองเสมอเพราะว่าเราต้องรับผิดชอบต่อความรู้สึกตัวเราเองที่ไม่ว่าเราจะทุกข์หรือสุขนั้นโดยพื้นฐานเราต้องรับผิดชอบมันด้วยตัวของเราเองซึ่งนั่นเรื่องปกติของการเป็นมนุษย์มากๆ
เพียงแต่ว่าโดยพื้นฐานของคนทุกคนนั้นไม่ได้มีความเข้าใจต่อตัวเองเพราะว่าไม่ค่อยได้ให้เวลาตัวเองนั้นได้รักตัวเองด้วยการเข้าใจตัวเองว่าเราเกิดมาทำไมหรือเป็นใครคำถามพวกนี้ดูเหมือนจะยากเกินไปที่จะให้เวลาและตอบมันจริงๆแล้วระหว่างทางที่เราใช้ชีวิตไปเรื่อยๆแล้วก็สามารถที่จะตอบคำถามเหล่านี้ได้เอง
จากการที่เรารวบรวมความรู้จากประสบการณ์ในช่วง อายุทุกๆ 10 ปีเราก็จะสามารถได้รับประสบการณ์แล้วความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นต่อคำนิยามที่เราให้ตัวเองนั้นจะเปลี่ยนไปเช่นกันเช่นตอนอายุ 20 คุณอาจจะมองว่าความสุขคือความรักแต่พอคุณอายุ 30 คุณอาจจะมองว่าการมีเงินหรือความมีความมั่งคั่งนั้นคือความรักที่มีต่อตัวเราเอง ต่ออายุ 40 คุณอาจจะเชื่อว่าการไม่มีโรคภัยไข้เจ็บและดูแลสุขภาพน่าจะเป็นการแสดงต่อความรักที่มีต่อตัวเอง
การเข้าใจชีวิตตัวเองนั้นมันจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆตามประสบการณ์ของตัวเราเองเราสามารถเปลี่ยนแปลงและเพิ่มเติมเรื่องราวดีๆให้กับตัวเราเองได้หากเรามีทัศนะหรือมีความรู้มากพอที่จะเข้าใจเรื่องต่างๆไม่ว่าเราจะชอบอ่านหนังสือหรือไม่หรือไม่ชอบอ่านก็ตามสุดท้ายประสบการณ์มันจะทำหน้าที่สั่งสอนตัวเราให้กลายเป็นคนอย่างที่เราต้องการเพื่อมุ่งเข้าหาเป้าหมายอย่างที่ตัวเองเชื่อ
ซึ่งถ้าหากว่าเราหลงกลกิเลสตัวเราเองหรือหลงในความชั่วร้ายและมองว่ามันเป็นเรื่องที่ดีงามความสุขที่ค่อยๆหายไปจะเป็นสัญญาณเตือนแรกๆที่คอยอธิบายให้เราเห็นว่าเรากำลังทำเรื่องที่ผิดที่ผิดทาง เพื่อนดีๆที่เคยคุยด้วยเหตุผลไม่ใช้อารมณ์และเข้าใจกันพวกเขาก็ค่อยๆห่างจากเราไป คนรักคนในครอบครัวที่อดทนอยู่กับเรามาเสมอคอยช่วยและส่งเสริมพวกเขาก็ค่อยๆหันหลังและไม่อยากจะพูดคุยกับเรา
สัญญาณต่างๆเหล่านี้เราสามารถสังเกตได้จากรอบตัวของเราเองโดยที่ไม่จำเป็นจะต้องเรียนจิตวิทยาด้วยซ้ำ หรือตามหลักชีววิทยาอธิบายว่าสัตว์ประเภทเดียวกันมันมักจะเข้าหาฝูงของมันอย่างที่พวกมันเป็น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
