วันก่อนมีพี่คนหนึ่งมาที่บ้าน ขผณะที่เค้ากำลังพูดกับเราไม่ทันจบ
คือเรานั่นแหละที่กำลังพูด แล้วมาก้อพูดแทรกขึ้นมา แล้วพี่คนนั้นก้อหันไปคุยกะแม่ทันที
โดยทิ้งข้าพเจ้าที่กำลังพูดเอาไว้
ข้าพเจ้าเห็นว่าแม่ทำเช่นนี้หลายหนแล้ว
เลยบอกแม่ว่าคราวหลังให้ข้าพเจ้าคุยให้จบก่อนแล้วแม่ค่อยพูด ฉม่ซักสีหน้าไม่พอใจ
ส่วนพี่ที่มาหาก้อไม่พอใจข้าพเจ้า
หลังจากนั้นนางก้อไม่มาหาข้าพเจ้าอีกเลย
แม้มาหาเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆข้าพเจ้า แม้ขับรถ
ผ่านไปมาก้อไม่สนใจแวะเวียน สงสัยจะลง
โทษข้าพเจ้ามั้งที่ทำกิริยาแบบนั้น ข้าพเจ้า
ทักไลน์ไปก้อไม่ตอบ แรกๆที่เห็นนางขับรถผ่านหน้าบ้าน และมาหาเพื่อนใกล้ๆแต่ไม่แวะหา
ข้าพเจ้า
แรกๆข้าพเจ้าก้อคิดสักนิดแหละแต่หลังๆคือเฉยๆนะ ข้าพเจ้าอ่ะไม่ใช่คนวิเศษดีเด่ ที่ผ่านการทดสอบจากใครว่าจิตผ่าน การจะต้องมาอยู่ลำพังจากกลุ่มก้อดีแล้ว ลงโทษไปเลย
เพื่อนสนิทพี่เค้ามาที่บ้าน ดูๆแล้วก้อไม่ได้อญากคุยกับข้าพเจ้าเช่นกัน คือ ดีแล้ว ทุกวันนี้ไม่ได้เอาจิตไปตามใคร ใครอยากคุยด้วยก้อคุย
เพราะแต่ละคนก้อมากความหลากเรื่องราว
แต่ละคนหวังจะให้ข้าพเป็นลูกไล่ทั้งนั้น
ทุกครั้งต้องทักก่อนถึงยอมคุย ต้องชวนเชิญ
ถึงมาหา แค่ลองหยุดทักก่อน ลองหยุดชวน
เชิญ อยากให้มาด้วยใจเค้าก้อห่างหายไปแค่นั้น ในเมื่อเราอยากผูกมิตรอยู๋ฝ่ายเดียว ก้อต้องนิ่งให้ได้ ก่อนจะเหนื่อนเพราะเค้าชาชิน
ชาชินที่เราต้องคอยเป็นลูกไล่
ชาชินที่เป็นคนยอม
ชาชินที่ไม่ถือสา
ฯลฯ
การที่เราปล่อยเค้าให้ชาชิน กับการกระทำที่ไม่เห็นค่าของเรา สุดท้ายเค้าจะไม่พอใจกับ ๑ ครั้ง ที่เราลุกขึ้นมาปกป้องเกีัยติตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
