27 เม.ย. เวลา 01:47

เคยไหมครับ

เราคุยกับคนๆหนึ่งอยู่
และคนๆนั้นก็เริ่มใช้คำพูดที่เต็มไปด้วยการดูถูก เหยียดหยาม หยาบคาย กล่าวโทษ ฯลฯ เต็มไปหมด
ส่งผลให้เราชักจะไม่อยากคุยกับคนๆนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ
และไม่ว่าเราจะพยายามขอให้เขาปรับคำพูดของเขาเท่าไหร่
เขาก็ยังคงใช้คำพูดที่เต็มไปด้วยการดูถูก เหยียดหยาม หยาบคาย กล่าวโทษ ฯลฯ อยู่ดี
ในสถานการณ์เช่นนี้ เราควรทำอย่างไรดี?
สิ่งหนึ่งที่เราสามารถทำได้ในสถานการณ์เช่นนี้ก็คือ
ประการแรก
เราอาจจะพูดกับคนๆนั้นตรงๆเลยครับว่า
“ฉันอยากคุยกับเธอนะ แต่ถ้าเธอยังคงยืนยันที่จะใช้คำพูดดูถูก เหยียดหยาม หยาบคาย กล่าวโทษ ฯลฯ ในการคุยกับฉันแบบนี้ล่ะก็ ฉันก็คงต้องหยุดคุยกับเธอนะ”
ประการต่อมา
หากเราพูดคุยกับคนๆนั้นตรงๆแบบข้างต้นไปแล้ว
แต่คนๆนั้นก็ยังคงใช้คำพูดที่เต็มไปด้วยการดูถูก เหยียดหยาม หยาบคาย กล่าวโทษ ฯลฯ ไม่เลิก
สิ่งที่เราสามารถทำได้คือการทำตามที่เราพูดไว้ในข้างต้น
นั่นคือการหยุดพูดคุยกับคนๆนั้นและพาตัวเองเดินออกมา
การทำแบบนี้ถือเป็นการ “ขีดเส้น” ให้อีกฝ่ายชัดๆว่า “เส้น” ของเราอยู่ตรงไหน (เช่น “เส้น” ของเราคือการไม่ใช้คำพูดดูถูก เหยียดหยาม หยาบคาย กล่าวโทษ ฯลฯ ในการพูดคุยกับเรา)
และหากอีกฝ่ายยังคงเลือกที่จะ “ล้ำเส้น” อยู่
เราก็จะปกป้อง “เส้น” ของเราด้วยการพาตัวเองห่างออกมาจากคนๆนั้น
บางคนอาจจะมองว่าการทำแบบนี้ถือเป็นการกระทำที่ “หยาบคาย” หรือ “เสียมารยาท”
อย่างไรก็ตาม ผมมองว่า การปกป้องไม่ให้คนอื่น “ล้ำเส้น” ตัวเราด้วยการพูดเตือนดีๆ และตามด้วยการพาตัวเองเดินออกมา (หากอีกฝ่ายยังคงดึงดันที่จะ “ล้ำเส้น” เหมือนเดิม) ไม่ถือเป็นการกระทำที่ “หยาบคาย” หรือ “เสียมารยาท” เลยครับ
อันที่จริง อีกฝ่ายต่างหากครับ (ที่รู้ว่า “เส้น” ของเราอยู่ตรงไหน แต่ก็ยังคงเลือกที่จะ “ล้ำเส้น” อยู่ดี) ที่มีการกระทำที่เข้าข่าย “หยาบคาย” หรือ “เสียมารยาท” ครับ
โฆษณา