คือเธอ.
ณ วันนี้ ประมาณ 09.30 น. เป็นวันที่รู้ว่า เธอได้เจ็บ ด้วยความเป็นห่วง เราติดต่อไป ไม่รับสาย ตอบข้อความ..ว่า..แม้จะคำเดียวสั้นๆ ก็รู้สึกดีสำหรับเรา สิ่งที่เราถามต่อไป คือ คำตอบคำ...มันรู้สึกอึดอัด...สำหรับเรา..เราอยากรู้ด้วยเพราะห่วงใย..
จวบจน เวลานี้ 19.45 น.ยังไม่รู้ว่า เธอเป็นเช่นไร
ถ้าเธออยากคุยกับเรา
คงไม่ถามคำตอบคำ..แล้วก็หายไป
เธอจะไม่มีเรื่องราวบอกกล่าวเราเลยหรือรอคำถาม รอคุยกับเธอ
ชึ่งวันนี้..มันทำให้เราเข้าใจอะไรๆดีขึ้นมาก
เรารบกวนชีวิตเธอ....คือข้อคิดที่สะกิดใจเรา?...โชคดีนะ...
ไม่รบกวนชีวิตเธออีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
