ความเอ๋ยความสุข
ศิษย์ : อาจารย์ขอรับ จะต้องทำอย่างไร ชีวิตจึงจะมีความสุขได้?
อาจารย์ : อืม เรื่องนี้ไม่ยาก ขอแค่เจ้าเรียนรู้สิ่งหนึ่ง นั่นคือ "การยอมรับ"
ศิษย์ : ยอมรับสิ่งใดหรือขอรับ?
อาจารย์ : ยอมรับความบกพร่องทั้งปวง
ศิษย์ : หืม?
อาจารย์ : ชีวิตที่มีความสุข เริ่มต้นจากยอมรับในความบกพร่อง ยอมรับความไม่สมบูรณ์ของตัวเอง ยอมรับความไม่สมบูรณ์ของโลกใบนี้
ศิษย์ : หมายความว่าอย่างไรขอรับ?
อาจารย์ : เพราะชีวิตมันก็เป็นเช่นนั้น เพียงแต่เจ้าไม่ "ยอมรับ" มันเอง ไม่ว่าชีวิตของเจ้า หรือโลกใบนี้ มันมิได้สมบูรณ์ ทั้งยังเต็มไปด้วยสิ่งที่บกพร่อง ที่สำคัญคือมันยังดำรงอยู่ในความไม่เที่ยง ทุกอย่างล้วนต้องแปรเปลี่ยน ไม่ว่าเงินทอง ชื่อเสียง ตำแหน่ง เกียรติยศ รวมไปถึงอารมณ์ความรู้สึก ล้วนเป็นเช่นนี้ เมื่อใดที่เจ้าคาดหวัง ปรารถนาจะให้สิ่งใดสิ่งหนึ่ง "เป็นเช่นนี้ไปนาน ๆ " หรือ "เป็นเช่นนี้ตลอดไป" เจ้าจะต้องประสบกับความทุกข์อย่างมิอาจเลี่ยงได้
ศิษย์ : อืม...ยอมรับความบกพร่อง ไม่สมบูรณ์ เพราะที่จริงแล้ว ชีวิตมันนก็เป็นแบบนั้น
อาจารย์ : ถูกต้อง ในฐานะปัจเจก เจ้าสมบูรณ์พร้อมในตนอยู่แล้ว เจ้ามีศักยภาพที่จะมีความสุขในโลกนี้อยู่อย่างพร้อมมูล สิ่งอื่น ๆ ในโลกนี้ ได้มาก็ยินดี เสียไปก็เข้าใจ คล้อยตามธรรมชาติและความเป็นจริง เช่นนั้นก็พอ!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
