ตอนที่ 8
"ท่านรองแม่ทัพ ท่านแม่ทัพใหญ่เรียกพบขอรับ"
ขณะรองแม่ทัพเสิ่นกำลังตักขี้วัวใส่ถัง ทหารผู้หนึ่งจึงก้าวมารายงาน
"มีอะไร" เขาเอ่ยถามด้วยความฉุนเฉียวขณะมือหนาเต็มไปด้วยขี้วัว
"ไม่ทราบขอรับ ท่านแม่ทัพบอกเพียงว่าให้ท่านรองเสิ่นไปพบ"
"ได้ แต่ข้าขอไปล้างเนื้อล้างตัวก่อน ไปรายงานท่านแม่ทัพว่าให้รอข้าสักครู่" รองแม่ทัพเสิ่นเอ่ยก่อนหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดไม้เช็ดมือ ใบหน้าคมก้มลงปัดเศษขี้วัวออกจากเสื้อผ้า
"ท่านแม่ทัพบอกว่าไม่ต้องรีบขอรับ ให้ท่านรองเสิ่นเก็บขี้วัวให้เสร็จเรียบร้อยดีก่อนแล้วค่อยไป" ทหารผู้นั้นรายงาน มองสภาพคนเป็นถึงรองแม่ทัพที่เนื้อตัวเปื้อนไปด้วยขี้วัวก็กลั้นยิ้มขำ รองแม่ทัพเสิ่นรู้สึกเสียหน้าและอับอาย เขาจึงตวาดออกมาด้วยความโมโห
"ขำทำไม! หรือว่าอยากหัวขาด"
"ไม่ขอรับไม่ ไม่อยากขอรับ" ทหารหนุ่มรีบถอยหลังก้าวหนีไปในทันที รองแม่ทัพเสิ่นมองตามพร้อมขบฟันแน่น เขาก้มมองขี้วัวที่อยู่ในถังพร้อมกับสภาพมอมแมมของตนเองก็ทำให้อยากเกรี้ยวกราดใส่ใครสักคน
"ฮึ่ยยย" กายหนาคำรามออกมาด้วยความฉุนเฉียวแล้วเตะถังขี้วัวจนกระเด็นไปโดนเสา ขี้วัวเปียกกระจายออกมา ส่วนหนึ่งกระเด็นเข้าปากรองแม่ทัพผู้ห้าวหาญเข้าไปเต็มๆ
รองแม่ทัพเสิ่นอ้าปากค้างทำหน้าผะอืดผะอม โก่งคออาเจียนด้วยความขยะแขยง เขาโมโหจนเตะเสาคอกล้อมล้มระเนระนาด ฝูงวัวที่อยู่ในคอกต่างพากันกรูออกมา แม่ทัพเสิ่นตกใจเป็นอย่างมาก หากวัวเหล่านี้วิ่งเตลิดเข้าป่าต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่
แม่ทัพเสิ่นวิ่งไล่ต้อนวัวเข้าคอกวุ่นวาย เป็นภาพที่ชวนน่าขบขันยิ่งนัก
หลังจากเตาหมูกระทะที่สั่งทำเสร็จเรียบร้อย อิ๋นเอ๋อร์ก็พาซวงเอ๋อร์กับบ่าวอีกสองสามคนเข้าเมืองเพื่อซื้อเนื้อหมู นางเน้นส่วนที่เป็นสามชั้นเป็นพิเศษ รวมถึงวัตถุดิบสำหรับทำน้ำจิ้มสูตรเด็ด
เมื่อได้ทุกอย่างจนครบ นางก็เข้าครัวหมักหมู โขลกพริก กระเทียม รากผักชี โชคดีที่วัตถุดิบมีครบแทบทุกอย่าง น้ำปลานางก็หมักเอาไว้ก่อนหน้านั้น ส่วนซอสมะเขือเทศ นางนำมะเขือเทศมาตุ๋นไฟจนกลายเป็นเนื้อเนียนละเอียด เมื่อนำมาผสมกับเครื่องปรุงต่างๆ ก็ออกมาเป็นน้ำจิ้มสูตรเด็ด รสชาติแซ่บอย่าบอกใคร
เมื่อทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว อิ๋นเอ๋อร์ก็บอกให้ซวงเอ๋อร์เรียกทหารเวรยามหน้ากระโจมช่วยกันก่อไฟ ก่อนจะวางกระทะที่สั่งทำลงบนก้อนหิน ตอนนี้ใช้ก้อนหินไปก่อน แต่หากนางเปิดร้านถึงจะสั่งทำเตาไฟชนิดพิเศษ
เหล่าทหารรู้ว่าฮูหยินแม่ทัพจะเลี้ยงอาหาร พวกเขาก็พากันยืนมุงดูวิธีการย่างหมูกระทะอย่างสนอกสนใจยิ่ง
"พวกเจ้าดูนะ ข้าจะสอนวิธีกินให้" อิ๋นเอ๋อร์เอ่ยพร้อมกับยกหม้อที่มีร่องน้ำโดยรอบ ตรงกลางมีรูวางบนก้อนหินสามก้อน ก่อนเทน้ำลงบนร่อง นางวางมันหมูไว้ตรงกลาง ใส่ผักกาด คื่นช่ายและผักต่างๆ ที่หาได้ตามพื้นที่ลงไป ตามด้วยการตอกไข่ ส่วนด้านที่เป็นรู นางเอาหมูแผ่นวางลงทีละชิ้น กระทะเริ่มร้อน เริ่มมีกลิ่นของหมูสามชั้นลอยแตะจมูก เรียกน้ำย่อยให้เริ่มทำงาน
ทหารทุกนายต่างกลืนน้ำลายกันด้วยความหิว
"น่ากินยิ่งนักขอรับฮูหยิน นี่เรียกว่าอะไรหรือขอรับ ข้าไม่เคยเห็นอาหารประเภทนี้" ทหารนายหนึ่งเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำตาลุกวาว อิ๋นเอ๋อร์เผยยิ้มภูมิใจ
"นี่เรียกว่าหมูกระทะ"
"หมูกระทะ" ทุกคนเอ่ยออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน ก่อนอิ๋นเอ๋อร์จะคีบเนื้อหมูชิ้นที่สุก จิ้มน้ำจิ้มแล้วส่งให้นายทหารผู้หนึ่งลองชิม
นายทหารผู้นั้นเคี้ยวเนื้อหมูที่หมักซอสหอมฉุยแล้วเบิกตาขึ้น
"อื้อหือ อร่อยขอรับ"
อิ๋นเอ๋อร์ยิ้มกว้าง ก่อนบอกให้เหล่าทหารพากันไปกินหมูกระทะตามจุดของกลุ่มตน ทุกคนกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ซวงเอ๋อร์นั่งกินเตาเดียวกับคุณหนู นางเองก็หยุดเคี้ยวไม่ได้เลย
"หมูกระทะอร่อยมากเลยเจ้าค่ะคุณหนู" ซวงเอ๋อร์เอ่ยทั้งที่ยังเคี้ยวหมูอยู่ในปาก คืนนั้นที่กระโจมฮูหยินแม่ทัพ เหล่าทหารต่างพากันกินหมูกระทะ ร่ำสุรา พูดคุยกันอย่างสนุกปาก แต่ระหว่างที่เพลิดเพลินกันอยู่นั้น เสียงทรงอำนาจของบุรุษผู้มาเยือนก็ดังขึ้น
อิ๋นเอ๋อร์ที่กำลังกินหมูสามชั้นย่างอย่างเอร็ดอร่อยถึงกับหยุดเคี้ยว ซวงเอ๋อร์ที่กำลังคีบเนื้อหมูเข้าปากชะงัก ทุกคนหยุดการเคลื่อนไหว บรรยากาศที่เคยคึกครื้นพลันเงียบกริบ ก่อนหันไปมองที่บุคคลเดียวกันด้วยความรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
"ท่านแม่ทัพ!" ทุกคนเอ่ยออกมาแทบจะพร้อมเพรียงกัน แม่ทัพเหล่ยหลางขบฟันแน่น ทำสีหน้าเหี้ยมเกรียมประดุจตัวร้ายในหนังจีนก่อนออกคำสั่ง
"ทหาร!"
"ขอรับ" ทหารติดตามต่างพากันขานรับอย่างพร้อมเพรียง ส่วนพวกทหารเฝ้ากระโจมฮูหยินแม่ทัพถึงกับพากันกลืนน้ำลายดังเอื้อก "เอาของพวกนี้ไปเทให้สุนัขกิน อย่าให้เหลือแม้แต่เศษหมูสักชิ้น"
เกิดแรงกดดันขึ้น ทหารแม่ทัพหนุ่มคว่ำหม้อหมูกระทะทิ้งทั้งหมดต่อหน้าต่อตาเจ้าของมื้ออาหาร อิ๋นเอ๋อร์ยืนมองอย่างทำอะไรไม่ถูก ได้แต่เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าแสนเสียดายยิ่ง
"หมูกระทะ หมูกระทะของข้า"
เมื่อเห็นมื้ออาหารแสนสุขล่มไปต่อหน้าต่อตา ใบหน้างดงามก็แปรเปลี่ยนจากผิดหวังเป็นโกรธ นางตวัดสายตามองคนออกคำสั่งทำลายอาหารแสนอร่อยมื้อนี้ มือขาวกำแน่นแล้วชี้หน้าเขาด้วยความโมโห แล้วอานุภาพของหมูกระทะก็ทำให้นางลืมไปว่า เล่นอยู่กับใคร
"แม่ทัพจอมโฉด! เจ้ากล้าล่วงเกินมารดาเจ้ารึ"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
