ธรรม สอนชีวิต
"แตงโมครึ่งซีก สอนชีวิตคู่”
บ่ายแก่ๆ วันหนึ่ง ผมเลิกงาน กลับบ้าน ร้อนจนเหงื่อโทรม
เปิดตู้เย็น เจอแตงโมแช่เย็นอยู่ครึ่งซีก ดีใจจนคว้าออกมาแทะกินจนหมด
สักครู่ ภรรยาก็กลับมาถึง เข้าประตูก็บ่น “ร้อนมาก หิวน้ำ!”
เธอเปิดตู้เย็น แล้วก็ชะงัก
ผมบอกเธอว่า แตงโมซีกนั้น ผมกินไปแล้ว สีหน้าเธอไม่พอใจ รีบเอาถ้วยไปรินน้ำ หยิบกระติกขึ้นมา แล้วร้องขึ้นว่า ไม่มีน้ำ!
เธอพูดทันที “กลับบ้านมาก่อน ทำไมไม่ต้มน้ำไว้บ้าง มัวทำอะไรอยู่?”
ผมโกรธบ้าง “แล้วทำไมอะไรๆ ก็ต้องให้ฉันทำ?”
จากวันนั้น เราสองคนทำสงครามเย็นเป็นสัปดาห์ กว่าจะคืนดีกัน
วันเสาร์ ผมกลับบ้านพ่อแม่คนเดียว พอเห็นหน้า ทั้งคู่ก็ถามว่า “ทำไมไม่เห็นเมียมาด้วย?”
ผมเล่าเรื่องที่โกรธกันให้ฟัง แม่ฟัง แล้วตำหนิ “ทำอะไรไม่ควรห่วงแต่ตัวเอง ควรใส่ใจคนอื่นบ้าง"
ผมไม่เห็นด้วย “แค่กินแตงโมไปครึ่งซีก จะอะไรนักหนา?”
พ่อหัวเราะ “แกไม่ต้องแก้ตัว พรุ่งนี้วันอาทิตย์ พาเมียกับลูกมากินข้าวที่นี่นะ”
รุ่งขึ้น ผมพาครอบครัวมาหาพ่อแม่ พอเข้าบ้าน พ่อก็ใช้ให้ออกไปซื้อน้ำส้มสายชู ร้านปากซอย
พอกลับมา พ่อก็บอกให้ภรรยาพาลูกออกไปข้างนอกก่อน
แล้วพ่อก็เอาแตงโมครึ่งซีกมาให้ผม
“แกร้อนซะเหงื่อชุ่ม กินแตงโมดับร้อนหน่อยเถอะ" แตงซีกนั้นใหญ่ น่าจะประมาณกิโลกว่า
พ่อส่งช้อนให้คันหนึ่ง
“กินไม่หมด ก็เหลือไว้ให้เมียแกกินบ้าง”
ผมหยิบช้อนแล้วก็ตัก กินไม่ถึงครึ่ง ก็อิ่มพุงกาง
หลังกินอาหารเที่ยง พ่อเอาแตงโมงสองซีกออกมาวางบนโต๊ะ บอกผมว่า “แกดูซิว่า มันต่างกันตรงไหน?”
ผมงง ดูอย่างละเอียด ซีกหนึ่งเป็นซีกที่ผมกินไป
อีกซีกก็ถูกกินไปด้วย
ดูอยู่พักใหญ่ ก็ไม่เห็นว่า ต่างกันยังไง จึงส่ายหัว
พ่อชี้ให้ดูแตงโม แล้วอธิบายว่า “
ซีกนี้แกกิน
อีกซีกนี่ เมียแกกิน
พ่อบอกทั้งคู่ว่า ถ้ากินไม่หมดให้เหลือไว้
ดูสิ เมียแกใช้ช้อนกินยังไง เธอเริ่มตักจากตรงกลาง กินไปถึงขอบครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งไม่ถูกแตะ
แล้วดูของแก แกควักกินเนื้อตรงกลางจนหมด เหลือขอบไว้ให้คนอื่น
ใครๆ ก็รู้ว่า เนื้อแตงโมน่ะ หวานตรงกลาง
เรื่องเล็กๆ แค่นี้ เห็นได้ว่าเมียแกใจใหญ่กว่าแกเยอะ”
ผมหน้าแดงทันที พ่อพูดได้อย่างจี้จุด
“คนสองคนอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต จะมีเรื่องสำคัญอะไร?
ความรักความใส่ใจระหว่างผัวเมีย อยู่ตรงไหน?
มันก็อยู่ในน้ำหยดเดียว
ข้าวช้อนเดียว
น้ำแกงทัพพีเดียว
คราวก่อนแกโกรธกันเรื่องกินแตงโม แล้วมีข้ออ้างมากมายทั้งที่เป็นฝ่ายผิด
ถ้าเมียแก เป็นฝ่ายกลับถึงบ้านก่อน รับรองว่า เธอจะต้องเก็บไว้ให้ครึ่งหนึ่ง
"อย่าคิดว่า นี่เป็นเรื่องเล็กที่ไม่สำคัญ มันสะท้อนให้เห็นหัวใจคน
แตงโมชิ้นเดียวนี่แหละ ทำให้รู้การใช้ชีวิตประจำวัน
หัวใจคน ต่อให้เย็นชาแค่ไหน แกค่อยๆ ให้ความอบอุ่น มันจะร้อนขึ้นสักวัน
หรือหัวใจที่ต่อให้ร้อนเท่าไหร่ แกสาดน้ำเย็นใส่ทีละช้อน สักวัน ก็ทำให้เย็นลงได้
คิดดูนะ ถ้าเมียเป็นเหมือนแก ทำอะไรไม่เคยใส่ใจ นานวันไป แกจะรู้สึกยังไง?”
คำพูดคำเดียว ปลุกผมตื่นในทันใดว่า รองเท้าแตะที่วางไว้ให้ทุกวันเมื่อกลับถึงบ้าน ..
น้ำชาที่ชงไว้ให้
.. ร่มที่วางหน้าประตูเวลาฝนตก
ล้วนเป็นความรักความใส่ใจของภรรยา
แต่ผมกลับไม่เคยเห็น ไม่รู้จักเอาใจเขา มาใส่ใจเรา
คิดแล้ว ก็อาย รีบยกชามเกี๊ยวมาให้ "เธอกินก่อนเถอะ”
เธอหัวเราะ “ไม่ต้องมาทำไก๋ต่อหน้าพ่อกับแม่”
พ่อหัวเราะ “ถ้าทำไก๋อย่างนี้ได้ทั้งชีวิต ก็ถือว่าเป็นสามีที่ดีนะลูก”
ในใจมีรัก ความรักต้องให้กันและกัน
เราควรใส่ใจอีกครึ่งของเรา
อย่าคิดว่า ทุกปัญหาเป็นการหาเรื่องโดยไร้เหตุผล
ลองคิดถึงความผิดของตัวเองก่อน
ใช้ชีวิตธรรมดาให้ดี
ใส่ใจคนในครอบครัว
อย่ามัวแต่สนใจเรื่องของคนอื่น
ความสุข .. ไม่ได้อยู่ที่บ้านใหญ่แค่ไหน
แต่อยู่ที่เสียงหัวเราะของคนในบ้านว่าสดใสแค่ไหน
ความสุข .. ไม่ใช่ได้ขับรถหรู แต่อยู่ที่ขับรถกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัยทุกวัน
ความสุข .. ไม่ใช่มีคนรักสวยหล่อ แต่อยู่ที่รอยยิ้มของคนรักว่า สดชื่นเพียงใด
ความสุข .. ไม่ได้อยู่ที่ได้ฟังคำหวานมาก หรือน้อย
แต่อยู่ที่ยามเศร้าเสียใจ มีคนบอกว่า ไม่เป็นไรนะ ยังมีฉันอยู่
อย่ามัวแต่สนใจเรื่องของคนอื่นในโลกโซเชียลจนห่างเหินกับคนในครอบครัว
เชิญกดไลค์กดแชร์เพจ มูลนิธิสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร ในพระบรมราชูปถัมภ์ ที่ facebook https://m.facebook.com/yorsorsor/
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
