๐เป็นอีกค่ำ คืนนึงที่ ฉันกำลัง
จ้องมองยัง ดวงจันทร์ บนเวหา
เห็นดาวตก แล้วนึกถึง เธอขึ้นมา
ร้องเพลงพา กล่อมเธออยู่ ที่ริมน้ำ
๐แต่หากว่า เธออยู่ตรง นี้ด้วยกัน
คงเปลี่ยนผัน มาร้องไห้ ด้วยเจ็บช้ำ
เธอนั้นอยู่ คนละฝั่ง โลกระกำ
เหมือนตอกย้ำ เส้นขอบฟ้า แยกเราพอ
๐ฉันมองเห็น หมู่ดาวจาก อเมริกา
สงสัยว่า เธอจะเห็น รึเปล่าหนอ
ลองเปิดตา ขึ้นและมอง น้ำตาคลอ
เส้นขอบฟ้า รอเรามา บรรจบกัน
๐และแสงดาว ทั้งหมดนั้น ชี้ทางนำ
ผ่านคืนค่ำ ราตรีนี้ ไปกับฉัน
รู้ดีว่า บาดแผลนี้ ทนทุกข์มัน
ต่างเชื่อมั่น ด้วยสองใจ เราบรรลุ