สเลอปี้ ชื่อนี้ได้ดีเพราะบังเอิญ
ร้อนปนฝนแบบนี้ คงจะดีถ้าได้ของเย็นกินหมดอย่างสเลอปี้มาดับกระหาย ว่าแต่เจ้าน้ำหวานปั่นละเอียดนี้ มีที่มายังไง ไปสำรวจกัน
พาท่านผู้กิน ย้อนไปในปี 1950 ณ เมืองแคนซัสสหรัฐอเมริกา ขอแนะนำให้รู้จัก โอมาร์ เนดลิค เจ้าของร้าน Dairy Queen ที่ร้านประกอบธุรกิจขายน้ำอัดลม แต่ปัญญายอดฮิตของคุณโอมาร์ คือ เครื่องกดน้ำอัดลมเสียบ่อยเกื๊น มีคนสั่งที่ไรก็เสียจังเลย คุณโอมาร์ เลยต้องนำน้ำอัดลมไปแชร์ช่องเย็น เวลาคนสั่งจะได้เท ออกมาฉ่ำๆ
แต่ผลของการแช่ดีเกินขาด เมื่อมีคนสั่งน้ำอัดลม นอกจากจะเย็นแล้ว เจ้าของเหลวในขวด เย็นจนเป็นวุ้นเลย โอ้โห คราวนี้คนชอบมาซื้อน้ำร้านนี้สิ เย็นเป็นวุ้นสะขนาดนั้น ขายดีเหมือนแจกฟรี ทำให้คุณโอมาร์ เริ่มต่อยอดว่าจะทำยังไงให้เป็นวุ้นพร้อมกันหลายๆ ขวด
ช่วงแรกคิดประดิษฐ์เองโดยการนำส่วนของแอร์รถยนต์มาทำเป็นตู้แช่เย็น แล้วเขาจึงลองผสมน้ำผลไม้ น้ำเปล่า และคาร์บอนไดออกไซด์เข้าด้วยกัน ยิ่งทวีความขายดี จนตู้เย็นที่มีทำไม่ทัน
คุณโอมาร์ จึงจ้างวิศวกรนักประดิษฐ์มาสร้างเครื่องทำความเย็นเกล็ดน้ำแข็ง ซึ่งเขาได้ตั้งชื่อเครื่องดื่มชนิดนี้ว่า ICEE ที่มี E 2 ตัวขายดีจนโดดเด่น ดันไปเตะตาแมวมองเจ้าของเซเว่นเข้า ในปี 1965 7-Eleven ตัดสินใจขอซื้อลิขสิทธิ์จากคุณโอมาร์ เท่านั้นไม่พอ ยังมีเงื่อนไขว่าต้องขายในเซเว่นเท่านั้น และฟางเส้นสุดคือ เซเว่นขอเปลี่ยนชื่อ ด้วย คุณโอมาร์ทนฟังข้อเสนอไม่ไหว ตัดสินใจ ขายลิขสิทธิ์ทั้งหมดให้เลย (พูดง่ายๆ อยากได้ก็เอาไป)
จุดเปลี่ยนสำคัญก็มาถึงเมื่ออยู่ในมือเซเว่น ในปี1966 เจ้าน้ำหวานปั่นละเอียดก็ได้ชื่อใหม่ว่า
สเลอปี้ ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจมาจาก เสียงการดูดน้ำจากหลอดนั้นเอง ผู้ตั้งชื่อคือ นายบ็อบ สแตนฟอร์ด ผู้จัดการฝ่ายโฆษณาของ 7-Eleven
ใครทันสเลอปี้ และชอบรสไหนเป็นพิเศษมาเม้น มาแชร์กันได้นะ เพราะทุกอย่างมีเรื่องราว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
