2 มิ.ย. 2024 เวลา 11:56 • นิยาย เรื่องสั้น

บ้านเช่าสุดหลอน: เรื่องราวสยองขวัญที่ไม่อาจลืมเลือนของครอบครัวน็อต (จากประสบการณ์ผู้มาเล่า)

ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่ล้อมรอบด้วยป่าทึบ มีบ้านเช่าหลังหนึ่งที่ถูกทอดทิ้งมาเป็นเวลานาน เนื่องจากมีประวัติความเป็นมาที่น่ากลัวและไม่อาจลืมเลือน ครอบครัวของน็อตตัดสินใจเช่าบ้านหลังนี้ เพราะราคาถูกและดูสวยงามจากภายนอก น็อต ฟ้า และลูกสาววัยแปดขวบได้ย้ายเข้ามาโดยไม่รู้ถึงความเป็นมาของบ้านนี้
คืนแรก...ที่ครอบครัวย้ายเข้ามา พวกเขาก็เริ่มได้ยินเสียงฝีเท้าเบาๆ บนพื้นไม้เก่า และเสียงร้องไห้ที่มาจากห้องใต้หลังคา น็อตและฟ้าคิดว่าคงเป็นเสียงบ้านเก่าที่ทรุดโทรมตามกาลเวลา แต่ลูกสาวเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ เมื่อทุกคนเข้านอน ในความมืด ลูกสาวได้ยินเสียงกระซิบข้างหูว่า "ออกไปจากที่นี่ ก่อนที่มันจะเริ่ม" เธอรู้สึกกลัวแต่ก็คิดว่าตนเองคงฝันไป
คืนที่สอง... ลูกสาวตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยเสียงกระซิบที่ข้างหู "ออกไปจากที่นี่... ก่อนที่จะสายเกินไป" เมื่อเธอลุกขึ้นมา ก็เห็นเงาดำของผู้หญิงยืนอยู่ปลายเตียง ตาโบ๋ลึกและใบหน้าซีดเผือด น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอกรีดร้องทำให้น็อตและฟ้า สะดุ้งตื่นและรีบวิ่งเข้ามา แต่เมื่อเปิดไฟนั้นเงาดำกลับหายไป พวกเธอพยายามข่มตานอน น็อตผู้เป็นพ่อที่ไม่อยากให้ลูกสาวกลัวจึงนอนเป็นเพื่อน
คืนที่สาม... ฟ้าผู้เป็นแม่ของลูกสาวกลับพบว่ามีรอยข่วนลึกที่แขนของเธอ ราวกับถูกกรงเล็บของสัตว์ป่า แต่เธอก็จำไม่ได้ว่าเกิดขึ้นเมื่อไร กลางดึกน็อตผู้เป็นพ่อถูกปลุกด้วยเสียงครูดคราดของเล็บยาวบนพื้นไม้ในห้องนอน เมื่อเขาเปิดไฟ ก็เห็นเงาดำยืนอยู่ที่มุมห้อง เงานั้นค่อยๆ เคลื่อน ขยับร่างเข้ามาใกล้ๆ แล้วกระซิบว่า "มันกำลังมาแล้ว..." น็อตตกใจตัวสั่น ขยับตัวไม่ได้จนสลบไป เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้ายังคงตัวสั่นและมีความกังวลอยู่ แต่เมื่อเช่าบ้านแล้วและราคาถูกมากเลยคิดว่ามันเป็แนแค่เรื่องที่ฝันไป
คืนที่สี่... กลางดึกเสียงร้องไห้ดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้มาจากทุกทิศทางในบ้าน พวกเขาได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ เสียงผู้หญิงสะอื้น และเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เสียงดังมากที่สุดในบริเวณห้องน้ำ พวกเขากลั้นใจและค่อยๆ ย่องๆ เข้าไปในห้องน้ำ พบน้ำในอ่างอาบน้ำเปลี่ยนเป็นสีแดงคล้ายเลือด และเห็นใบหน้าของหญิงสาวในกระจก เธอกระซิบว่า "เธอจะไม่มีวันหนีไปได้" ก่อนกรี๊ดร้องลั่นออกมาจากกระจก พวกเขาตกใจสุดขีดรีบพสกันวิ่งออกมาจากบ้าน ก่อนขึ้นรถไปหาที่พักอื่นเพื่อพักค้างคืน
น็อตเล่าว่า... เมื่อมาถึงที่พักที่ห่างไปประมาณ 10 กิโล เขาก็เริ่มค้นหาประวัติของบ้านหลังนั้นทันที และพบว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน เคยมีครอบครัวที่อยู่ในบ้านหลังนี้ถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม
ลูกสาววัย 14 ปีและแม่เลี้ยงเดี่ยวถูกข่มขืนและฆ่าในห้องใต้หลังคาทั้งคู่ ส่วนลูกสาวก่อนจะสิ้นใจถูกทรมานและขังอยู่ในห้องนอน โดนทารุณกรรมทางเพศทุกคืนและทุกวัน ลูกสาวพยายามหนีออกมา แต่กลับถูกฆ่าระหว่างที่กำลังหนีที่ปลายเตียงที่พวกเขานอนอยู่ในปัจจุบัน นอกจากนี้ พวกเขายังพบรูปภาพเก่าของครอบครัว 2 แม่ลูกนั้นที่ถูกซ่อนอยู่ในห้องใต้หลังคา รูปภาพแสดงให้เห็นใบหน้าของลูกสาวและแม่ที่พวกเขาเห็นในกระจก และปลายเตียง
น็อตเล่าต่อว่า.... เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเขารีบเข้าไปที่บ้านหลังนั้นเพื่อเก็บของสัมภาระต่างๆ และแจ้งเจ้าของบ้านเช่าหลังนั้นทันที แต่ระหว่างที่เก็บนั้น กลับมีเสียงกรีดร้องดังก้องในบ้านเวลากลางวันแสกๆ ทุกหน้าต่างและประตูเปิดปิดเองทำให้ในบ้านค่อยมืดสนิทลง มีเพียงแสงสลัวๆจากภายนอกลอดช่องหน้าต่างเข้ามาเป็นเส้นๆ และเมื่อพวกเขาหันไปมองด้วยความตกใจ กลับพบเงาดำของผู้หญิงคนนั้นปรากฏตัวในทุกห้อง เธอเคลื่อนคล้านเข้ามาใกล้ลูกสาว
และกระซิบว่า "เธอจะไม่มีวันหนีไปได้" ทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านเริ่มขยับเขยื้อนเอง เครื่องเรือนโยกเยกและข้าวของถูกขว้างปาทั่วบ้าน เหมือนมีพลังงานมืดคอยควบคุมอยู่
น็อตผู้เป็นพ่อ พยายามสุดชีวิตวิ่งไปที่ประตูทางเข้าบ้าน รีบบิดลูกบิดที่ประตูอย่างสุดแรง บิดอยู่หลายครั้งพลางหันหน้าไปมองฟ้าและลูกสาวด้วยความเลิกลั่ก จนในที่สุดน็อตก็บิดลูกบิดออก รีบวิ่งกลับมาอุ้มลูกสาวและจับมือฟ้า วิ่งหนีออกจากบ้านในช่วงเวลากลางวันนั้น โดยทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในบ้านโดยไม่ทันได้หยิบอะไรออกมา เมื่อน็อตพาครอบครัวขึ้นรถได้รีบขับออกไปทันที ระหว่างทางน็อตได้โทรหาเจ้าของบ้านเช่าหลังนั้นทันที เล่าถึงเหตุการณ์ต่างๆ และได้ฝากให้เจ้าของบ้านเช่าหาคนเก็บของออกมาให้ที
เจ้าของบ้านที่รับสายด้วยความตกใจ และกล่าวขอโทษครอบครัวของน็อตอยู่หลายครั้งในโทรศัพท์ ก่อนจะแจ้งกับน็อตว่าเดียวจะรีบเข้าไปเก็บข้าวของให้เร็วที่สุดภายในวันนี้เลย และจะรีบเอาของมาส่งให้น็อตก่อนพลบค่ำ
เมื่อถึงเวลา 17.30 น. น็อตได้โทรติดต่อกับเจ้าของอีกครั้ง ปรากฎว่าเบอร์โทรไม่ติดเหมือนปิดเครื่อง น็อตจึงรีบขับรถไปที่บ้านของเจ้าของบ้านเช่าทันที เมื่อน็อตมาถึงหน้าบ้านของเจ้าของบ้านเช่าพบว่ารถไม่อยู่ ใจของน็อตและฟ้าเริ่มเสีย ด้วยความกล้าๆกลัวๆ น็อตจึงตัดสินใจขับรถไปวนดูแถวบ้านเช่าอีกครั้ง กลับพบว่ารถเจ้าของบ้านเช่าจอดอยู่
น็อตเล่ารอดูเจ้าของจนถึงมืดแต่กลับไม่เห็นเจ้าของออกมา บ้านเช่าหลังนั้นก็มืดสนิทไม่มีการเปิดไฟผมจึงตัดสินใจกลับไปที่พักก่อน รุ่งเช้าผมโทรหาเจ้าของก็ยังคงปิดเครื่องอีก จึงตัดสินใจขับรถไปดูอีกครั้ง พบว่ารถเจ้าของยังจอดอยู่ที่เดิมไม่ได้ขยับไปไหน บ้านก็ปิดประตูสนิท...
ผมจึงคิดว่าควรแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจให้มาช่วยดู เพราะต้องการของในบ้านหลังนั้นกลับไป เมื่อตำรวจมาถึงช่วงสายๆ ผมจึงตัดสินใจเข้าไปพร้อมตำรวจ 4 นาย เมื่อเปิดประตูเข้าไปของของผมที่เก็บอยู่ยังอยู่ที่เดิม
สักพักตำรวจเปิดเข้าไปที่ประตูห้องน้ำ กลับพบศพเจ้าของบ้านเช่านอนจมน้ำอยู่ในอ่างอาบน้ำ สภาพศพมือแขนบิดเบี้ยวไปคนละทาง นอนหง่ายหน้าในน้ำ ดวงตาถูกควัก น้ำในอ่างเป็นสีแดง เลือดที่ไหลออกจากตาจนแห้ง เพราะผ่านมาแล้ว 1 วัน หลังจากนั้นผมก็โดนสอบสวนและเล่าเรื่องราวๆต่าง ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจฟังก่อนที่จะโดนปล่อยตัวออกมาเพราะว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจเคยได้ตรวจที่เกิดเหตุลักษณะนี้มาแล้วถึง 2 ราย โดยเปลี่ยนเจ้าของบ้านเช่ามาแล้ว 3 คน
ทั้งหมดล้วนตายสภาพแบบนี้ทั้งนั้น บ้านเช่าหลังนี้จึงมากลายเป็นตำนานแห่งความสยองขวัญที่ไม่มีใครกล้าก้าวเข้ามา ทุกคนที่เคยได้ยินเรื่องราวของมันต่างหลีกเลี่ยง และเชื่อว่าบ้านนี้จะยังคงรอคอยเหยื่อรายต่อไปในความมืดมิดของคืนที่ไม่มีวันสิ้นสุด...
โฆษณา