สุดทางตัน..
ในเมื่อออกจากคุก มาเจอแต่ความว่างเปล่า แม่ที่เป็นที่พึ่งก็มาตายจาก พี่ๆก็ไม่มีใครเอา ผมเลยตัดสินใจร่อนเร่ตามวิถีทางคนจร ้ก็บขวด้ก็ยของตามรายทางขายไปเรื่อยๆแบบไร้จุดหมาย นอนตามศาลาหาซื้อกินตามร้านข้างๆทาง เจอที่มีน้ำสะดวกก็จะซักผ้าอาบน้ำ..
"พี่ๆมารับอาหารที่นี้ก่อนค่ะ"
ผมหันไปมองเป็นหญิงสาววัยเดียวกับผมที่ยืนอยู่หน้าซุ้มอาหาร
"ขอบคุณครับ ที่นี้มีงานอะไรหรือครับ"
ยกยกมือไหว้ก่อนจะรับอาหารและสายตามองอย่างสงสัยในสถานที่แห่งนี้
"อุ้ยๆ ไม่ต้องไหว้ฉันก็ได้ ที่นี้ทำบุประตำปีหลวงพ่อ"
ผมได้รัยฟังก็เลยยกมือไหว้ไปยังอุโบสถพร้อม.. สาธุ.. ในใจ
ผมหาเก็บขวดและขยะแถวๆนั้นอยู่เพราะคนเยอะทั้งขยะและขวดน้ำต่างๆมากดี
" พี่ค่ะหลวงพ่ออนุญาตให้ไปเก็บในวัดได้ค่ะ"
เขาคงเห็นว่าผมมีน้ำใจช่วยเก็บพวกขยะ ก็เลยให้ผมไปเก็บขวดด้านในวัดด้วย ผทก็เก็ยขยะเข็นขยะไปทิ่งให้กับทางวัดขวดน้ำพาสติกผมก็บีบให้แบนใส่กระสอบใว้ งานนี้มีร่วมอาทิตย์ทำผมสบายหน่อย มีอาหารกิน น้ำดื่ม ห้องน้ำที่หลับนอน แถมยังมีขวดให้เก็บอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
