เพื่อนเก่า…
เมื่อพ.ศ.2515 หรือราวเมื่อกว่า50ปีมาแล้ว เด็กผู้ชายสี่คน ในชั้นประถมปีที่7ก.ห้องเดียวกันจากโรงเรียนเอกชนเล็กๆย่านราษฎรบูรณะ ฝั่งธนบุรี เดินทางมาศึกษาต่อชั้นมัธยมศึกษาปีที่1ในโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยด้วยกันในที่สุด
ทุกสิ่งมีเหตุปัจจัยของมัน เนื่องเพราะก่อนหน้านั้นหลายปี คุณครูประจำชั้นป.4ก.(คุณครูสาวิตรี)ท่านเอ่ยชื่อโรงเรียนสวนกุหลาบในห้องเรียนซึ่งเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนให้ฟังเป็นครั้งแรกในชีวิต ด้วยแรงบันดาลใจเพียงเท่านั้นก็เพียงพอจะเป็นจุดเริ่มต้น ให้พวกเรานักเรียนชายทั้งห้องป.4ครั้งนั้นขวนขวายกันอย่างขยันขันแข็ง ทั้งหาข้อมูล ช่วยกันติวช่วยกันไล่ศัพท์อังกฤษเป็นเวลาอีกหลายปีต่อมาเพื่อจะพยายามไปเข้าโรงเรียนที่ท่านเอ่ยให้ฟังครั้งกระนั้นทั้งห้อง
ในที่สุดก็มีนักเรียนชายสี่คนในห้องนั้นทำได้สำเร็จ ไม่ว่าจะด้วยอะไรก็แล้วแต่ที่เป็นเหตุผลครั้งนั้น จากนักเรียนชายทั้งห้องเมื่อตอนจบชั้นป.7ห้อง ก
สามในสี่คนจากครั้งกระนั้นนัดมาพบกันในวันนี้ เพราะเป็ด(อภิชัย โกมลกนก) เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงนัดเรามาเจอกัน กินข้าวด้วยกัน คุยความหลังตั้งแต่สมัยเรียนประถมและมัธยมด้วยกันจวบจนเรื่องราวในวันปัจจุบัน อย่างสนุกสนาน พวกเรามาพร้อมกับภรรยาของเรา
อู๊ด(อธิ ปั้นเปล่ง) มาพร้อมกับก๊ก(ภรรยา) ส่วนผมบุญเกียรติ กอสนานมาพร้อมภรรยา(น้องกุ้งKoong Korsanan)ผู้ถ่ายภาพนี้ให้ ขาดก็แต่เพื่อนเราอีกคนหนึ่งคือช้าง(นันทวัฒน์ สังข์หล่อ Nuntawat Sunglaw) ที่ยังไม่มีในภาพนี้ แต่คราวหน้าคงมีแน่ๆ
เวลาผ่านไปกว่า50ปี แต่ไม่ทำให้พวกเราห่างกันไปไกลที่ใหนเลย เรายังมีความสุขเสมอเมื่อได้มีโอกาสมาใช้เวลาร่วมกัน แม้เพียงเวลาไม่มากนัก(ครึ่งวัน)แต่มีความหมายอย่างที่สุดวันหนึ่งในชีวิต…
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
