ที่จริงคุณ Another Side of S'thing ตั้งข้อสังเกตได้ดีมากเลยค่ะ การพยายามตั้งหน้าตั้งตาจะขัดจะเกลากิเลสอย่างเอาเป็นเอาตาย นับเป็นกิเลสด้วยหรือไม่?
เพราะอันที่จริงๆ พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม เพื่อให้เราเห็นถูก เกิดปัญญา และละคลายกิเลสต่างหาก เห็นถูกที่ว่า ก็คือการเห็นถึงกฎไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปไม่เหลือเลย "ไม่มีเรา" ที่เป็นผู้บังคับบัญชาใคร หรืออะไรได้เลย แม้แต่ "กายเรา" นี้ เราไม่สามารถกลั้นลมหายใจเพื่อที่จะตายได้ และแม้จะมีใครมาบีบจมูกให้เราหมดลมหายใจตาย หากเราจะไม่ตาย ก็จะมีเหตุปัจจัยต่างๆ เช่น มีคนมาช่วยเรา หรือถึงมือหมอทันเวลา ทำให้เรารอด แต่หากเราจะต้องตาย แม้กำลังหายใจอยู่ ก็ตายไปเฉยๆเสียอย่างนั้น
และผู้ที่ยังไม่พ้นจากกิเลส ก็เพราะมีเหตุปัจจัย ทำให้ยังไม่พ้นจากกิเลส บางคนมีมารผจญมากเหลือเกิน ก็เพราะมีเหตุปัจจัยให้ต้องถูกมารผจญมาก มารติดบ่วงมากเหลือเกิน ก็เพราะมีเหตุปัจจัยให้มารต้องติดบ่วงมาก ไม่สามารถทำให้ตัวเองพ้นบ่วงได้
ดังนั้นจึงสรุปตามกฎฯ ได้เลยว่า แม้แต่มารเอง
ที่ต้องมาเป็นมาร ก็เพราะมีเหตุปัจจัยให้ต้องเป็น
มารยังคงติดบ่วงมารเอง ก็เพราะมีเหตุปัจจัยให้ต้องติด
มารบังคับบัญชาตัวเองไม่ได้ ไม่มีตัว ไม่มีตน
....แต่มารไม่รู้ความจริง....
เมื่อไม่รู้ความจริง ก็หลงในความเป็นมารติดบ่วงต่อไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
