กมลสันดาน : ชีวิตปะหลาดของเด็กอีสานบ้านนอก
- ผมแอบรักสาว -
ช่วงที่ผมเรียน ม.3 ผมได้เป็นนักฟุตบอลทีมโรงเรียนมาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ผมไม่มีวันเป็นตัวจริง ผมมันตัวเล็กเกินไป และมีทักษะฟุตบอลที่ไม่แพรวพราว จะว่าไปแล้วก็อาจจะเป็นเพราะผมไม่ชอบการแข่งขัน ซึ่งสาเหตุนั้นอาจมาจากการที่ผมตัวเล็กแล้วแข่งยังไงก็ไม่ชนะ ฉะนั้นพฤติกรรมการไม่ชอบแข่งขันก็เลยเป็นอย่างนี้เรื่อยมาตั้งแต่นั้นจนถึงบัดนี้
กีฬาฟุตบอลเป็นกีฬาที่ทุกคนโปรดปราน เพราะใครก็รู้ดีว่าฟุตบอลเป็นกีฬายอดฮิต ใครได้เป็นซุปเปอร์สตาร์ที่มีพรสวรรค์ในการลากเลื้อย ตัวใหญ่และหน้าตาค่อนไปทางดี คนนั้นจะเป็นฮีโร่ ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมาตรงข้ามกับผมทั้งหมด
จำได้ว่าผมมีผู้หญิงในใจอยู่คนหนึ่ง ซึ่งจริงๆแล้วผมแอบชอบเธอมาตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นประถม
กระทั่งขึ้นโรงเรียนมัธยมเราก็ย้ายมาที่โรงเรียนมัธยมในตำบลซึ่งเป็นโรงเรียนเดียวกัน ผมแอบมองเธอเรื่อยมา และก็มีบางคราวที่เธอมองมาสบตาผม ซึ่งแค่นี้มันก็ทำให้ผมชื่นใจและแอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าเธออาจปันใจให้ผม
"โตกะไคอยู่หรอกเฮ่ย แต่เสียทีตัวน้อยเกินไป" ผมยังจำคำพูดนี้ได้ติดหูเป็นอย่างดี เมื่อได้ฟังคำนี้จากเพื่อนผู้หญิงที่บอกกับผมตรงๆ แม้ผมจะไม่ได้โกรธเธอแต่ประการใด แต่มันก็เป็นเหตุผลมากพอที่จะทำให้ผมไม่กล้าที่จะคิดสิ่งใดต่อเพศตรงข้าม
ใช่ครับผมเป็นเด็กชายที่ตัวเล็กมาก ด้วยเพราะกรรมพันธุ์ที่พ่อเป็นคนตัวเล็ก และที่สำคัญแม่ผมมีลูก 9 คน ซึ่งเกิดอยู่ท่ามกลางท้องทุ่ง เราจึงไม่มีวันที่จะมีนมหรืออาหารเสริม นอกจากจะได้รับนมจากโรงเรียนที่เขาคัดเลือกคนตัวเล็กที่น้ำหนักน้อยกว่าเกณฑ์ และความเป็นจริงผมก็ไม่อยากดื่มนมเหล่านี้เลย
เพราะทุกครั้งที่ครูเรียกชื่อไปเข้าแถวเอานม มันเป็นเสมือนเสียงพิฆาตมาเฆี่ยนตี เพราะรายชื่อเหล่านี้มันคือรายชื่อของคนตัวเล็กและมันก็สะท้อนว่าเป็นรายชื่อของกลุ่มนักเรียนที่ด้อยโอกาสหรืออาจแปลอีกความหมายที่ผมเข้าใจสมัยนั้นมันคือความหมายของตัวแทนครอบครัวที่ไม่มีเงินจะซื้ออาหารดีๆมากินเพื่อบำรุงร่างกายให้เติบโตแข็งแรง
และเพราะความคิดแบบนี้ยิ่งทำให้ผมไม่มีความมั่นใจในตัวเอง โดยเฉพาะกับเพศตรงข้าม ดังนั้นความรักในแบบวัยรุ่นอายุ 15 อย่างผมคงทำได้ดีที่สุดก็แค่การแอบมอง และยิ่งเจ็บใจมากกว่าเมื่อพบว่าหญิงสาวที่ผมแอบชอบมาแต่เด็กโดนผู้ชายรุ่นพี่ตัวใหญ่ เล่นบอลเก่ง และหน้าตาค่อนข้างดีเข้ามาจีบ และไอ้ผู้ชายที่มันจีบบ้านมันก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านผม
แต่ผมก็ไม่กล้าบอกมันหรอกเพราะมันไม่ได้ผิดประการใด หากแต่มันคือผู้ชายที่มีความมาดมั่นและมั่นใจในตัวเอง และจริงๆแล้วผมก็แอบชื่นชมและอิจฉาที่มันทำได้ ทั้งการเล่นฟุตบอลที่มันก็อยู่ทีมเดียวกับผมและมันเป็นศูนย์หน้าเท้าแรงมิหนำซ้ำยังยิงประตูให้ทีมเราบ่อยๆ
ฉะนั้นใจหนี่งผมจึงยอมมัน แต่ใจหนึ่งผมก็หมั่นใส้มันเพราะมันจีบคนที่ผมแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก กระทั่งบัดนี้พอเธอเป็นสาวก็โดนไอ้เพื่อนรุ่นพี่คนนี้ฉกไป โดยที่เขาทั้งสองไม่อาจรู้ว่าผมแอบขมขื่นในใจและไม่คิดกล้าทำอย่างอื่นนอกจากเลี่ยงสายตาไปทางอื่นในทุกครั้งที่ผมเห็นพวกเขาเดินข้างกัน
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
