20 ส.ค. 2024 เวลา 13:46 • นิยาย เรื่องสั้น

ไดอารี่ลับ ที่ไม่ลับ 2

ให้ความกาวนำทางชีวิตคุณ ชีวิตของหมาโง่ในทุ่งกัญชา
วันนี้ก็ไม่มีไร พยายามอยู่กับปัจจุบันให้มากๆ แต่ก็มีบางทีที่เผลอ ให้น้ำหนักกับความคิด เยอะไปหน่อย มีเผลอคิดตามที่คนเล่าให้ฟัง เรื่องคนนู้นคนนี้
เราก็นั่งคิดนะ คนเราจะคอยจับคู่ แยกประเภทคนเป็นกลุ่ม จำพวก และคัดคนที่คิดว่า เอออินี่แหละ ไอ้เนี่ยแหละ คบได้ คนนี้แม่งกูว่าแล้วมันต้องเป็นคนแบบนี้ แทบจะตลอดเวลาที่เจอคนหน้าใหม่ๆ
เรามักถูกตัดสิน
จากคนรอบข้าง
ตลอดเวลา น่าเบื่อจัง
หมาโง่ชื่อบ๊อบ
ชื่อบ๊อบ ตอนไหนวะ
ตัวเราเองก็ด้วย เพื่อนเราต้องเป็นแบบนี้ พี่คนนี้ใจดีจัง พี่คนนี้ไม่น่าจะดีแบบที่คิดว่ะ เรามักรับบทนักสืบนิสัยคนอื่น ในทุกตอนเลยนะ พอไม่มีซีนคนหน้าใหม่ ก็วนมาที่ตัวเอง เอ้ะ เราเป็นคนแบบไหนกันแน่นะ อินโทรเวิร์ดป่ะวะ อยากอยู่คนเดียว แต่เอ้ะ มะวานพึ่งไปกินเหล้ากะเพื่อนใหม่ในออฟฟิต ก็สนุกดี หรือเป็นเอ๊กซ์วะ
ชีวิตต้องมีคำจำกัดความ ทำไมอะ นั่นดิ
เราสามารถเป็นคนแบบไหนก็ได้ ตามสิ่งที่เรายึดติด เราสามารถเป็นใครก็ได้ ตามที่คนรอบข้างให้คำนิยาม เราเป็นคนดีและคนเหี้ย ในสายตาใครก็ได้ อยู่ที่มุมมองของคนคนนั้น แล้วเราเป็นไรอ่ะ
เราไม่มีตัวตนจริงๆเลย เรายังไม่รู้จักตัวเองเลย แล้วคนอื่นจะรู้จักเราดีได้ไงอะ แล้วเราจะรู้จักคนอื่น ได้ไง ตัวเราเองยังไม่รู้ตัวเองเลย
เพราะงั้นบ๊อบ ถ้ามีคนสงสัยในตัวนาย ก็แค่ปล่อยเค้า ถ้ามีคนบอกว่านายเป็นคนดี ก็ปล่อยเค้า แต่ถ้ามีคนบอกว่านายเหี้ย ลองหยุดไตร่ตรองนิดนึงละกัน
แต่นายก็เป็นนาย เป็นหมาโง่ธรรมดา ที่อยู่ในทุ่งกัญชาด้วย มาสนใจอะไรเรามากมาย แล้วจะสนใจอะไรมากมายมาตั้งหลายบรรทัด
ว่าแต่ใครบ๊อบวะ
จริงๆมีหลายอย่างที่อยากทำเต็มไปหมดเลย อยากทำนู่นทำนี่ แต่วันนี้จบที่ อาบน้ำ ฟังยูทูป และพิมพ์ ไดอารี่ ก็ดีนะ แต่ทำไมเราไม่ทำอะ เมื่อไหร่จะทำ ผลัดวัน ไหนออกกำลังกาย เออเอาดิ อยู่คนเดียวก็ตัดสินตัวเองไปเรื่อยๆ
น่าเบื่อจัง
แต่ก็ไม่เปนไร ก็อยากพักทำไมอะ คุยกะใครวะ
เอาเถอะ
บ๊อบ นายควรไว้ใจในตัวเอง ไว้ใจในทุ่งหญ้า สุดท้ายตัวนายจะพานายวิ่งเองแหละ
ขอบคุณนะ จักรวาล ♥️
บ๊อบก็บ๊อบวะ
เราเกิดมาทำไม
เกิดมาใช้ชีวิต
และมีชีวิต
จนกว่าจะสนุกกับมัน จริงๆ
บ๊อบแหละ บ็อบเอ๊งง
โฆษณา