วิเคราะห์ได้ว่าคนที่เป็นแบบนี้ เขาน่าสงสารเพราะมีปมในชีวิตครับ การเลี้ยงดู และความพ่ายแพ้จนต้องมาเปรียบเทียบตัวเองซึ่งเกิดขึ้นในช่วงวัยหัวเลี้ยวหัวต่อของเขา ทำให้เขาหลงผิดติดในอวิชชาระดับล่าง คือ เป็นปุถุชนประเภทอันธะครับ คือ เป็นอสัตบุรุษ มีความพาล กล่าวคือ ตอนไม่มีแสงก็ไม่กล้าพูดป่าวอะไรมากมาย แต่พอมีแสง ก็ถูกอวิชชาครอบงำให้ตัวเองมโนมนึกไปว่า ตัวเองได้รับการยอมรับจากสังคมในระดับหนึ่ง ถึงข้าจะพูดหลักการปิตาธิปไตยแบบเบี้ยวเขแค่ไหนก็ต้องได้รับการยอมรับอย่างแน่นอน เราต้องอย่าไปให้ความสนใจเขาครับ