Day 69 เตร็ดเตร่ในสตึงแตรง
เช้านี้อัปโหลดรูปต่อ มีคนเข้ามาคลิกไลก์ มาคอมเมนต์เยอะเลย บ้างก็ถามว่าจะเขียนหนังสือขายไหม เรายังไม่อยากพูดเรื่องพวกนี้ ถ้าได้ทำมันก็ได้ทำเองแหละ ตอนนี้ก็สนุกกับการเดินทางไปก่อน แล้วก็อัปเดตรูปภาพ เรื่องรอขึ้นเว็บ
ตลาดเช้าที่สตึงแตรงคึกคักมาก เราปั่นจักรยานออกไปดู ความจริงเดินไปก็ได้นะ ไม่ไกลมาก ของกินเยอะ ของขายเยอะ เราซื้อขนมปังบาแก็ตสไตล์เขมรกิน ไปนั่งกินที่ร้านกาแฟ ก่อนหน้านั้นเจอแม่ค้าหาบขายขนมหวาน หน้าตาน่ากินมาก เหมือนสาคูใส่งาแล้วก็มีลูกที่ทำจากแป้งใส ๆ ข้างในมีไส้เป็นถั่วเหลือง เขาใส่ให้ 2 ลูกต่อถุง ถุงละ 1,000 เรียล ก็ไม่ถึง 10 บาท เราสั่งใส่ถ้วยมากิน แต่เขากลับตักให้ 1 ลูก และคิดราคาแค่ 500 เรียล สงสัยสื่อสารผิดพลาด ความจริงเราอยากได้ 2 ลูก 1 ถ้วย 1,000 เรียล
ที่ร้านกาแฟได้กินกาแฟใส่นมที่รสชาติเหมือนกาแฟเวียดนามเด๊ะเลย แถมวิธีการทำก็ปล่อยให้กาแฟหยดเหมือนกันด้วย แต่เขาไม่ได้ให้เราเป็นเซตมานั่งรอกาแฟหยดเอง แม่ค้าเขามีอุปกรณ์ถ้วยกรองกาแฟตั้งบนขวดโหลขนาดประมาณโหลกาแฟหรือโอวัลตินขนาดใหญ่ เขาก็เอากาแฟที่หยดได้นั่นแหละมาชงใส่นมให้เรากิน แก้วละ 1,500 เรียล
เราเจอพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่พูดภาษาอังกฤษได้ดี เราเลยฝึกภาษาเขมรกับเขา คำถามแรกเลยคือ "เท่าไหร่" พูดว่ายังไง จากนั้นก็ถามเรื่องตัวเลขซึ่งแปลกมาก 1-10 ของเขมรเขาออกเสียงว่า มวย, ปี, ไบ, บวน, ปรัม, ปรัมมวย, ปรัมปี, ปรัมไบ, ปรัมบวน, ด่อบ
พอ 11-20 ก็ ด่อบมวย, ด่อบปี เรื่อยจนถึง 20 ออกเสียงว่า หมะเพย แล้วพอ 30-40-50 จนถึง 100 ออกเสียงคล้ายไทยเลยคือ ซามซิบ, แส่ซิบ, ห้าซิบ เราแค่งงว่า ทำไมเขาไม่พูดว่า ไบซิบ, บวนซิบ, ปรัมซิบ
100 = มวยร้อย 1,000 = มวยปวน
ยิ่งคุยกับพี่คนนั้นเรื่องภาษา ยิ่งรู้ว่าภาษาไทยกับเขมรเหมือนกันมาก ทั้งเรื่องโครงสร้างรูปประโยค เรียงลำดับคำ ไวยากรณ์ ผิดกันหน่อยก็เขมรเขาไม่มีคำว่า ครับ หรือ ค่ะ เหมือนในภาษาไทย แล้วในภาษาเขมรเวลาถามคำถามเขาจะพูดว่า ตาเออ นำหน้าประโยคซึ่งในภาษาไทยไม่มี
พอสนทนาจนได้คำเขมรหลายคำมาไว้ใช้แล้ว เราก็ไปหาของกินต่อ แล้วก็ว่าจะไปธนาคาร เลยนึกได้ว่า ลืมถามคำว่า อยู่ที่ไหน แล้วก็คำว่า มี กับ ไม่มี สุดท้ายได้มาถามลูกเจ้าของโรงแรมที่พักถึงพอเข้าใจ
เรากลับห้องมาอัปรูปต่อจนถึงปัจจุบันนี้แล้ว แล้วก็ค่อยออกไปหาของกินกับซื้อซิมโทรศัพท์ตอนบ่าย
ได้ซิมของเซลล์การ์ด 3.5g มา 1 อัน ราคา 2 US Dollar หรือ 8,000 เรียล แต่ต้องไปให้อีกร้านตั้งค่า access point ให้เป็นเซลล์การ์ดถึงใช้เน็ตได้ เบอร์ในเขมรของเราคือ 092-879-250 ก็จำง่ายดี เราไปแลกเงินที่ธนาคารต่อ เรตไม่ค่อยดี แต่ก็แลก ๆ มาเหอะ 8,769 กีบต่อ 1 US Dollar แลกไป 450,000 กีบได้มา 51 เหรียญกับอีก 1,300 เรียล
บ่ายนี้มานั่งกินน้ำมะพร้าวริมแม่น้ำเซกอง อ้อ เจอนักปั่นทัวริ่งหน้าตาเด็ก ๆ คล้ายคนเอเชีย เราตะโกนทักทายเขา ถามเขาว่ามาจากไหนแต่เขาไม่หยุดคุยกับเรา เราก็เลยมานั่งกินซาลาเปากับกุยช่ายทอดที่ซื้อมาที่ริมน้ำเซกอง
ช่วงเย็นปั่นจักรยานเล่นใกล้ ๆ ไปเข้าวัดที่หนึ่งเพราะเห็นมีอาคารเก่า ๆ อยู่ มีจีวรตากเต็มไปหมด เจอพระและเณรกลุ่มหนึ่งนั่งคุยกันอยู่ เราเลยเข้าไปหา เพราะมีเณรหนุ่มรูปหนึ่งทักทายเรา คุยไปคุยมา ภาษาอังกฤษเขาพอกระท่อนกระแท่น แต่ก็พอรู้เรื่อง
สรุปพวกเขาเป็นพระและเณรจากจังหวัด Kratie (ออกเสียงว่า กระแจ) มาสอบที่จังหวัดนี้ สอบเสร็จแล้วและกำลังจะกลับวัดพรุ่งนี้เช้า เรากะว่าจะไปขอกางเต็นท์นอนในวัดเขา แต่วัดเขาอยู่นอกเมืองตั้ง 50 กิโลเมตรแน่ะ ไกลเกิน พรุ่งนี้เราว่า จะลองปั่นแยกออกจากทางหลักเข้าถนนเลียบน้ำโขงไปกระแจดู
ธนาโทรมาหาเราเย็นนี้ เราถามเรื่องสภาพถนน เธอบอกว่า ไม่ดี เราก็เลยไม่รู้จะเชื่อใคร เพราะคนทางนี้ก็บอกว่า ถนนดี ราดยางตลอด ลองเช็กอินเทอร์เน็ตดูอีกทีดีกว่า ธนาบอกว่าให้เราไปค้างที่บ้านเธอได้ แต่เราคงไปค้างแค่คืนเดียว เพราะคืนอื่น ๆ ก็อยากมีอิสระไปไหนมาไหนเองบ้าง คืนนี้เรากินลูกชิ้นทอด ข้าวต้ม แล้วก็ซื้อขนมกลับมากินที่ห้องอีก
อิสร์ เสรีพัก
อังคาร 25 มิถุนายน 2013 กัมพูชา - 69
ค่าใช้จ่ายวันนี้
1 มื้อเช้า 9,000 เรียล
2 มื้อเที่ยง 7,000 เรียล
3 ซิมการ์ด 8,000 เรียล
4 มื้อเย็น 12,000 เรียล
5 ค่าห้อง 24,000 เรียล
6 น้ำ + ขนม 14,500 เรียล
รวม 74,500 เรียล หรือประมาณ 558.75 บาท
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
