Su-57 Felon "อาชญากร"
เรดาร์ 6 ตัว + คุณลักษณะที่โดดเด่นอีก 6 ประการของ Su-57 Felon
/The Sukhoi Su-57
Russian: Сухой Су-57
NATO reporting name: Felon
*แปลว่า "อาชญากร"
:) /
โดย Alexey Lenkov เมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2023
เครื่องบินรบ Su-57 รุ่นที่ห้าของรัสเซียซึ่งล่องหนได้ ยังไม่ได้เข้าประจำการในระดับฝูงบิน แต่คาดว่าจะมีครบทั้ง 3 หน่วยรบ ภายในสิ้นปี 2027 ตามแผนอาวุธยุทโธปกรณ์ของรัฐในปัจจุบัน
เครื่องบินล่องหนขนาดหนัก Su-57 จะเป็นแกนหลักของกองทัพเรือรัสเซียและอาจรวมถึงพันธมิตรทางด้านการป้องกันที่สำคัญของรัสเซีย
ระบบเซ็นเซอร์และโมดูลของรัสเซียคาดว่าจะมีข้อได้เปรียบที่สำคัญเหนือคู่แข่งที่มีอยู่ในปัจจุบันอย่าง Chengdu J-20 ของจีนและ Lockheed Martin F-35 Lightning II ของอเมริกา
เครื่องบินลำนี้เป็นหนึ่งในสามเครื่องบินรบรุ่นที่ห้าที่ผลิตขึ้นในโลก การพัฒนาจากต่างประเทศส่วนใหญ่เน้นไปที่ภารกิจทางอากาศสู่อากาศหรืออากาศสู่พื้นดิน
เมื่อเปรียบเทียบกับเครื่องบินเหล่านี้ Su-57 ดูสมดุลมากกว่าและไม่มีความสามารถพิเศษที่ชัดเจน
เครื่องบินขับไล่รุ่นนี้โดดเด่นกว่าเครื่องบินขับไล่รุ่นที่ 5 และผสมผสานเทคโนโลยีที่คู่แข่งจากต่างประเทศไม่มี ทำให้เป็นเครื่องบินประเภทที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
ในความเห็นของผม ความล่าช้าของแผนการ การนำเครื่องบินมาใช้หมายความว่าเครื่องบินจะต้องสามารถต่อกรกับไม่เพียงแต่ F-35 เท่านั้น แต่ยังต้องใช้งานในจุดที่เครื่องบินขับไล่รุ่นที่ 6 ของอเมริกาและจีนจะครองตลาดในอนาคตอีกด้วย
วิศวกรชาวรัสเซียได้เริ่มทดสอบเพื่อผสานเทคโนโลยีรุ่นต่อไปเข้ากับโครงเครื่องบินของ Su-57 แม้ว่าทั้งหมดนี้ยังไม่เกิดขึ้นจริง แต่คุณสมบัติที่มีอยู่ของเครื่องบินขับไล่รุ่นนี้ก็โดดเด่นและไม่มีใครเทียบได้แล้ว ในความเห็นของผม
นี่คือ 7 คุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุด:
1.เรดาร์ 6 ตัว
แม้ว่าเครื่องบินขับไล่ส่วนใหญ่ รวมถึงรุ่นที่ 5 ทั้งหมดที่แข่งขันกันจะใช้เรดาร์เพียงตัวเดียว แต่เครื่องบิน Su-57 นั้นมีมากถึง 6 ตัว ซึ่งอาจให้ข้อได้เปรียบที่สำคัญในการรับรู้สถานการณ์ในสนามรบได้
ตัวอย่างเช่น มีเรดาร์หลายตัวที่ติดตั้งอยู่บนเครื่องบินรบ Su-35 อยู่แล้ว เรดาร์สแกนอิเล็กทรอนิกส์แบบพาสซีฟ Irbis-E, และเรดาร์แบบอาร์เรย์เฟสที่ทำงานอยู่ (AFAR) อีก 2 ตัวที่ทำงานในย่านความถี่ L ติดตั้งอยู่ที่จมูกของเครื่องบิน
เรดาร์ 6 ตัวไม่เพียงแต่จะช่วยให้ติดตามเป้าหมายได้พร้อมกัน 60 เป้าหมายเท่านั้น แต่ยังสามารถทำงานในช่วงความยาวคลื่นที่แตกต่างกันอีกด้วย
วิธีนี้จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพสำหรับสงครามอิเล็กทรอนิกส์และช่วยให้คุณตรวจจับเป้าหมายขนาดเล็กในระยะไกลได้ เรดาร์กระจายอยู่ทั่วทั้งตัวเครื่องบิน ทำให้ตรวจจับได้ 360 องศา
2.ขีปนาวุธนำวิถี K-77M
K-77M ได้รับการปรับให้เหมาะสมเพื่อโจมตีเป้าหมายขนาดเล็กและคล่องตัวด้วยระบบนำวิถี AFAR ที่ติดตั้งที่ส่วนหัว ด้วยพิสัยการโจมตีที่เพิ่มขึ้นเป็น 200 กม. ขีปนาวุธแบบครีบตัดจึงถูกวางไว้ในช่องอาวุธภายใน
สื่อรัสเซียอธิบายการทำงานของ AFAR เกี่ยวกับ K-77M ดังต่อไปนี้
“เสาอากาศแบบอาร์เรย์เฟสที่ทำงานอยู่ประกอบด้วยเซลล์รูปกรวยจำนวนมากที่ติดตั้งไว้ใต้ฝาครอบที่โปร่งใสต่อคลื่นวิทยุที่ส่วนหัวของขีปนาวุธ เซลล์แต่ละเซลล์รับสัญญาณเพียงบางส่วน แต่หลังจากการประมวลผลแบบดิจิทัล ข้อมูลจากเซลล์ทั้งหมดจะถูกสรุปรวมกันและทำให้ขีปนาวุธ K-77M ตอบสนองต่อการหมุนตัวอย่างรวดเร็วของเป้าหมายได้ทันที ทำให้การถูกสกัดกั้นแทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้”
3.พิสัยการโจมตีสูงสุด
เช่นเดียวกับรุ่นก่อนอย่าง Su-27 และ MiG-31, Su-57 รุ่นใหม่มีพิสัยการโจมตีที่ไกลกว่า (มากกว่า 1,500 กม.), และความเร็วทางอากาศเหนือกว่าคู่แข่งใดๆ (มากกว่า Mach 2)
หลังจากสงครามเย็นสิ้นสุดลง เมื่อขนาดของกองทัพอากาศรัสเซียลดลงอย่างมาก ความสนใจจึงเพิ่มมากขึ้นในความทนทานสูง ซึ่งจะทำให้หน่วยที่เหลือสามารถครอบคลุมพื้นที่น่านฟ้าอันกว้างใหญ่ของประเทศได้
พิสัยการบินที่ไกลของ Su-57 ทำให้เครื่องบินขับไล่โจมตีเป้าหมายได้ไม่เพียงแต่ในยุโรปเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในมหาสมุทรแอตแลนติกด้วย
นอกจากนี้ยังครอบคลุมพื้นที่ปฏิบัติการในมหาสมุทรแปซิฟิกส่วนใหญ่ด้วย ประเทศต่างๆ เช่น ญี่ปุ่น, ไต้หวัน, และเกาหลีอยู่ในระยะที่เครื่องบินสามารถโจมตีได้ การที่รัสเซียไม่มีเรือบรรทุกเครื่องบินทำให้ศักยภาพนี้มีค่ามาก
4.การปกป้องด้วยเลเซอร์
คุณสมบัติใหม่อย่างหนึ่งที่ได้รับความสนใจค่อนข้างน้อยคือระบบ Targeted Infrared Countermeasures System ซึ่งจะทำการปิดบังขีปนาวุธที่เข้ามา
เมื่อตรวจพบการปล่อยขีปนาวุธเข้ามา
อุปกรณ์นี้ติดตั้งไว้ด้านหลังและด้านล่างห้องนักบิน ซึ่งเป็นความพิเศษเฉพาะตัวเนื่องจากไม่มีเครื่องบินขับไล่ลำใดในโลกที่มีระบบนี้
รัสเซียได้ติดตั้งระบบนี้ในเฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่แล้ว แม้ว่าจะมีความกะทัดรัดน้อยกว่าที่ติดตั้งบน Su-57 ลำแสงเลเซอร์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการโจมตีขีปนาวุธนำวิถีด้วยอินฟราเรด เช่น AIM-9X ของอเมริกา, หรือ AIM-132 ของอังกฤษ
เนื่องจากมี MANPADS ที่ใช้การกำหนดเป้าหมายด้วยอินฟราเรด การป้องกันด้วยเลเซอร์นี้ จึงช่วยให้ Su-57 สามารถให้การสนับสนุนทางอากาศได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
นอกจากนี้ยังจะช่วยเสริมความสามารถในการพรางตัวให้กับเครื่องบินขับไล่, ลดพื้นที่ตัดผ่านเรดาร์, และการมองเห็นจากอินฟราเรด
5.ความคล่องตัวที่ยอดเยี่ยม
ตั้งแต่ปี 1982 เครื่องบินของโซเวียตและรัสเซียเป็นผู้นำในด้านความคล่องตัว และเหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัดเมื่อ MiG-29 เข้าประจำการ และ 3 ปีต่อมาก็มี Su-27
ความสำเร็จของเครื่องบินทั้ง 2 ลำนี้ ได้รับการพัฒนาเพิ่มเติมโดย Su-27M และ Su-37 ที่พัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษ 1990
มีความคล่องตัวในระดับที่ยอดเยี่ยม เครื่องบินเหล่านี้มีคุณลักษณะเหล่านี้จากเครื่องยนต์ที่มีเวกเตอร์แรงขับแปรผัน น่าเสียดายที่ไม่มีเครื่องยนต์ทั้งสองรุ่นนี้ถูกผลิตอย่างเป็นจำนวนมาก
Su-30MKI พัฒนาขึ้นสำหรับอินเดียและเริ่มให้บริการในปี 2002 และกลายเป็นเครื่องบินขับไล่รุ่นแรกที่ผลิตขึ้นโดยใช้เครื่องยนต์ที่มีการกระจายแรงขับแปรผัน, ตามมาด้วย Su-35 ในอีก 12 ปีต่อมา
ซึ่งมีแรงขับที่มากขึ้นจากเครื่องยนต์ AL-41 และระบบควบคุมเวกเตอร์แรงขับแบบสามมิติ
เครื่องบินรบ Su-57 สร้างขึ้นจากความสำเร็จเหล่านี้ ไม่เพียงแต่ด้วยอัตราส่วนแรงขับต่อน้ำหนักที่ดีขึ้นมากเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพลังอันยอดเยี่ยมของเครื่องยนต์ Saturn
โครงเครื่องบินที่ออกแบบมาเพื่อความคล่องตัวมากขึ้น ทั้งหมดนี้จะทำให้เครื่องบินสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีด้วยขีปนาวุธด้วยความเร็วสูง, และเข้าสู่ตำแหน่งของตัวเองได้ดีขึ้นในการรบทางอากาศด้วยความเร็วต่ำ
6.รันเวย์สั้น
ตั้งแต่ทศวรรษ 1980 ในสหภาพโซเวียต ความสนใจอย่างมากได้รับการให้ความสำคัญต่อความสามารถของเครื่องบินในการทำงานด้วยการบำรุงรักษาขั้นต่ำ และสามารถลงจอดและขึ้นบินจากรันเวย์ชั่วคราวที่ไม่ถาวรได้
ซึ่งสิ่งนี้ได้รวมอยู่ในเครื่องบินรบ MiG-29 และ Yak-41 ที่สามารถใช้รันเวย์สั้นได้เมื่อเทียบกับเครื่องบินรบอื่นๆ โดยเฉพาะเครื่องบินรบของตะวันตก
Su-57 มีประสิทธิภาพในการขึ้นและลงจอดที่ดีขึ้นเป็นอย่างมาก, สามารถขึ้นบินจากระยะทางสั้นมากได้
ซึ่งอาจทำให้เหมาะสำหรับการใช้งานบนเรือบรรทุกเครื่องบินโดยมีการดัดแปลงเพียงเล็กน้อย เครื่องบินลำนี้ติดตั้งระบบลงจอดแบบใช้งานหนักและยางขนาดใหญ่ ซึ่งช่วยให้สามารถขึ้นบินจากสนามบินชั่วคราวได้
7.ขีปนาวุธพิสัยใกล้ความเร็วเหนือเสียง
หลังจากที่ขีปนาวุธพิสัยใกล้ Kinzhal รุ่น 9-A-7660 เข้าประจำการในช่วงปลายปี 2017 ก็มีการประกาศแผนการพัฒนาขีปนาวุธพิสัยใกล้ขนาดเล็กเพื่อรวมเข้ากับ Su-57
ทำให้เป็นเครื่องบินรบเพียงรุ่นเดียวในโลกที่สามารถโจมตีด้วยขีปนาวุธพิสัยใกล้ความเร็วเหนือเสียงได้
ขีปนาวุธรุ่นนี้ถือเป็นอาวุธที่เหมาะสำหรับการโจมตีเรือรบและการโจมตีเป้าหมายสำคัญอื่นๆ ที่อยู่ลึกเข้าไปในแนวข้าศึก
ขีปนาวุธรุ่นนี้สามารถทำลายเรือรบส่วนใหญ่ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวด้วยความแม่นยำ เนื่องจากขีปนาวุธนี้ มีพลังงานจลน์เมื่อกระทบเป้าหมาย
ความคล่องตัวและความแม่นยำสูงเมื่อรวมกับความเร็วทำให้ขีปนาวุธรุ่นนี้สกัดกั้นได้ยากมาก
ยังไม่ชัดเจนว่าขีปนาวุธรุ่นจิ๋วจะคงระยะยิงเดิมที่ 2,000 กม. ไว้ได้หรือไม่ และจะสามารถบรรทุกหัวรบนิวเคลียร์ได้หรือไม่
ความทนทานและความสามารถในการพรางตัวสูงของ Su-57 เมื่อรวมกับอาวุธดังกล่าวแล้ว จะทำให้เป็นแพลตฟอร์มโจมตีที่ไม่มีใครเทียบได้
การติดตั้งขีปนาวุธความเร็วเหนือเสียงบนเครื่องบินขับไล่ถือเป็นความพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีชั้นนำด้านหนึ่งของรัสเซีย ซึ่งก็คืออาวุธที่มีความเร็วเหนือเสียง
คาดว่า Su-57 จะเป็นเครื่องบินขับไล่แนวหน้าที่ได้รับการออกแบบมาให้ใช้งานในวงกว้างมากกว่า 200 ลำภายในสิ้นปี 2030
ความสามารถในการโจมตีด้วยขีปนาวุธพิสัยไกลทำให้เครื่องบินรุ่นนี้มีความอันตรายเป็นพิเศษ, ฝูงบินจะสามารถสร้างความเสียหายได้มาก
Six radars and six more remarkable traits of the Su-57 Felon
By Alexey Lenkov on June 2, 2023
Russia’s stealth fifth-generation Su-57 fighter has not yet entered service at the squadron level, but three full units are expected by the end of the current state armaments plan, in 2027.
The Su-57 heavy stealth aircraft will form the backbone of the Russian Navy and possibly Russia’s key defense partners. The system of Russian sensors and modules is expected to provide a significant advantage over existing competitors, the Chinese Chengdu J-20 and the American Lockheed Martin F-35 Lightning II.
The aircraft is one of three fifth-generation fighters produced in the world. Foreign developments are mainly focused on air-to-air or air-to-ground missions, compared to them the Su-57 looks more balanced and without obvious specialization. The fighter stands out among fifth-generation fighters and combines technologies that its foreign competitors do not have, making it a completely different type of aircraft.
In my opinion, the delay in the adoption program means that it must be able to counter not only the F-35 but also operate where American and Chinese sixth-generation fighters will dominate in the future.
Russian engineers have begun tests to integrate next-generation technologies into the airframe of the Su-57. While all of this is yet to come to fruition, many of the fighter’s existing features are already outstanding and unparalleled. Here are seven of the most notable in my opinion:
Six radars
While most fighters, including all competing fifth-generation models, rely on just one radar, as many as six are integrated into the Su-57’s airframe. This could potentially provide a significant advantage in situational awareness on the battlefield.
For example, several are already on the Su-35 fighter, the passive electronic scanning radar Irbis-E, and two more active phased array radars [AFAR] operating in the L-band are mounted in the nose of the vehicle.
Six radars will allow not only to track 60 targets simultaneously but also to work in different wavelength ranges. This optimizes it for electronic warfare and will allow you to detect fine targets at long range. Radars are distributed throughout the hull, allowing for 360-degree detection.
K-77M guided missile
The K-77M is optimized to engage small and maneuverable targets with a nose-mounted AFAR guidance system. With an increased range of 200 km, the fin-cut missile is placed in the internal weapon bays.
Russian media describe AFAR’s work on the K-77M as follows: “The active phased array antenna consists of a large number of cone-shaped cells installed under a cover that is transparent to radio waves on the nose of the missile. Each cell receives only part of the signal, but after digital processing the information from all cells is summed up and allows the missile K -77M to immediately react to sharp turns of targets, making interception almost inevitable.”
Extreme range
Like its Su-27 and MiG-31 predecessors, the new Su-57 has a much greater range [over 1,500 km] and airspeed [over Mach 2] than any competitor. After the end of the Cold War, when the size of the Russian Air Force was drastically reduced, much attention was paid to high endurance. This will allow the remaining units to cover the vast airspace of the country.
The long-range of the Su-57 allows fighters to hit targets not only across Europe but also far into the Atlantic Ocean. It would also cover most of the Pacific theater of operations. Countries like Japan, Taiwan, and Korea are within its reach. Russia’s lack of aircraft carriers made this potential more valuable.
Laser protection
One new feature that has received relatively little attention is the Targeted Infrared Countermeasures System, which blinds incoming missiles once they are detected by the fighter’s missile launch detector ports. The equipment is mounted behind and below the cockpit, it is unique as no other fighter in the world has it.
Russia has already installed this system on large helicopters, although it was less compact than those installed on the Su-57. Laser beams are particularly useful against infrared-guided missiles such as the American AIM-9X or the British AIM-132.
Since the MANPADS also uses infrared targeting, laser protection could allow the Su-57 to provide more effective air support. In addition, it will complement the fighter with stealth capabilities, and reduce the radar cross-section and infrared visibility.
Exceptional maneuverability
Since 1982, Soviet and Russian aircraft have been leading in terms of maneuverability, and by a significant margin, when the MiG-29 entered service, and three years later, the Su-27.
Their success was further developed by the Su-27M and Su-37 developed in the 1990s, which had an exceptional level of maneuverability. The aircraft owes these characteristics to engines with a variable thrust vector. Alas, none of them were put into mass production.
Developed for India and entered service in 2002, the Su-30MKI became the first production fighter equipped with engines with variable vector thrust distribution. It was followed 12 years later by the Su-35, which had even greater thrust provided by AL-41 power plants and three-dimensional thrust vector control.
The Su-57 fighter builds on these achievements not only with a much better thrust-to-weight ratio but also with the exceptional power of the Saturn engines and an airframe designed for greater maneuverability. All this will allow the aircraft to avoid missile attacks at high speed and position itself better in air combat at low speed.
Short runway
Since the 1980s in the USSR, great attention has been paid to the ability of aircraft to operate with minimal maintenance and to land and take off from temporary, non-permanent runways. This was embodied in the MiG-29 and Yak-41 fighters, which could use short runways compared to other fighters, especially Western ones.
The Su-57 has greatly improved takeoff and landing performance and is capable of taking off from very short distances, potentially making it suitable for use on aircraft carriers with minimal adaptation. The aircraft is equipped with heavy-duty landing gear and large tires, which allows it to take off from improvised airfields.
Hypersonic ballistic missiles
After the 9-A-7660 Kinzhal ballistic missile entered service in late 2017, plans were announced to develop a miniaturized version for its integration into the Su-57. This would make it the only combat aircraft in the world capable of striking with hypersonic ballistic missiles.
The missile is considered ideal for anti-ship and precision strikes against command centers, logistics centers, airfields, and other important targets deep behind enemy lines. She will be able to neutralize most warships with one accurate hit due to her kinetic energy on impact.
High maneuverability and accuracy combined with speed made the missile extremely difficult to intercept. It remains unclear whether the miniature version will retain the original range of 2,000 km and whether it will also be able to carry nuclear warheads.
The high endurance and stealth of the Su-57, combined with such a weapon, will make it an attack platform that has no rivals. Fitting a hypersonic missile on a fighter jet represents an attempt to capitalize on a key area of Russian technological leadership – hypersonic weapons.
The fact that Su-57 is a front-line fighter designed for very wide use is expected to be over 200 by the end of 2030. The ability to strike with ballistic missiles makes it particularly dangerous, with the damage that a squadron can cause, very significant.
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
