Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ชลมณี
•
ติดตาม
18 พ.ย. 2024 เวลา 09:11 • หนังสือ
#ปีศาจกระหายเลือด
สนพ.เจคลาส พิมพ์ปี 2561 (ต้นฉบับพิมพ์ที่ญี่ปุ่นครั้งแรก ตั้งแต่ปี 2473)
เอโดะงาวะ รัมโปะ เขียน
ฉวีวงศ์ อัศวเสนา แปล
350 หน้า 320 บาท
เรื่องย่อ
หญิงสาวสวยคนหนึ่งไปพักผ่อนที่โรงแรมน้ำแร่ร้อนหวังจะผ่อนคลายกายใจสักระยะ แต่ได้พบกับหนุ่มใหญ่คนหนึ่ง กับหนุ่มน้อยอีกคน ชายทั้งสองต่างหลงใหลในความงดงามของเธอ จึงตามติดไปไหนด้วยตลอด ผ่านไปหนึ่งเดือน ทั้งคู่ต่างขอให้เธอตัดสินใจว่าจะเลือกใคร ฝ่ายหญิงสงวนท่าทีไม่ยอมบอก หนุ่มใหญ่และหนุ่มน้อยจึงดวลดื่มของเหลวผสมยาพิษในแก้ว ใครหยิบได้แก้วผิดต้องจบชีวิต คนรอดจะได้สาวงามไป ทว่าเรื่องราวไม่ง่ายดายเพียงเท่านี้
🍷
ชายที่ชนะการดวลได้สาวงามไป ทว่าชายอีกคนไม่ได้เสียชีวิตและหลบหน้าไปอย่างอดสู แต่ทิ้งคำพูดผูกอาฆาตไว้ ไม่กี่วันต่อมามีคนแจ้งเหตุกับตำรวจ พบศพชายคนหนึ่งแถวน้ำตกใกล้โรงแรมน้ำแร่ร้อน สภาพภายนอกไม่สามารถระบุหน้าตาคนตาย เพราะเต็มไปด้วยบาดแผลฉกรรจ์ แต่ชุดที่สวมใส่รวมถึงรูปพรรณสัณฐาน สิ่งของติดตัวและอายุ เชื่อว่าคือชายคนเดียวกับที่อกหักรักคุด พ่ายดวลแล้วหลบหน้าไปนั้นเอง
🍷
เรื่องราวดูเหมือนน่าจะลงเอยด้วยดี แต่กลับตรงกันข้ามอย่างน่าหวาดหวั่นขวัญผวา ด้วยเหตุที่หลังหนุ่มสาวกลับจากการพักผ่อนยาวในโรงแรมน้ำแร่ร้อน ได้เกิดคดีลึกลับซับซ้อนขึ้นต่อเนื่องหลายเหตุการณ์ เริ่มจากหญิงสาวยอมเปิดเผยความจริงว่าตนคือม่ายสาวสามีตาย และมีลูกชายอายุ 6 ขวบคนหนึ่ง สามีที่อายุมากกว่าเธอคราวพ่อติดคุกและเสียชีวิตในคุกไปไม่นาน ทิ้งบ้านหลังใหญ่ที่มีคนรับใช้หลายคน รวมถึงทรัพย์มรดกจำนวนมากให้เธอเป็นผู้ดูแล
แต่ทว่าปรากฏชายไร้ริมฝีปากใส่หน้ากากปิดบังใบหน้า มีแขนขาพิการอย่างละข้าง วางแผนหลอกล่อจับตัวลูกชายและคุณนายสาวไป
แม้ต่อมาตำรวจช่วยออกมาได้ แต่สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ จากความตื่นกลัว เพราะมีคนแปลกหน้ามาที่บ้านและถูกพบกลายเป็นศพในห้องปิดตาย ภายหลังศพหายไปอย่างไร้ร่องรอย ชายปริศนาที่ปิดหน้าเหมือนยังคอยตามรังควาน แต่ตำรวจไม่อาจตามจับตัวได้ สุดท้ายชายหนุ่มผู้ชนะใจหญิงสาว และยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ เสนอให้จ้างนักสืบอะเกะชิ โคะโงะโร นั่นคือจุดเริ่มต้นของการดวลกัน ระหว่างคนร้ายที่คล้ายล่องหนหายตัวได้ กับยอดนักสืบเอกอย่างเป็นทางการ
🍷
อะเกะชิ มีผู้ช่วยเพิ่มมา2คนเป็นลูกมือ คือเด็กชายวัย 14 ปี กับหญิงสาวสวยที่เคยได้รับความช่วยเหลือจากยอดนักสืบในตอนอื่น จึงมีใจให้เขาและเข้ามาเป็นนักสืบฝึกหัด มีบทบาทสำคัญอย่างมากในการเป็นมือขวาให้อะเกะชิในหลายเรื่อง
ทุกย่างก้าวของการพยายามไล่ล่าตามจับตัวคนร้ายปริศนา แม้นตำรวจกับอะเกะชิจะร่วมมือกัน แต่เหมือนถูกอีกฝ่ายรู้ความเคลื่อนไหว และทำอะไรล้ำหน้าก่อนเสมอ แม้แต่ผู้ช่วยของอะเกะชิเองยังถูกหลอกและจับตัวไป ยิ่งนานวันบรรยากาศภายในบ้านหลังใหญ่ยิ่งมืดมน ปรากฏคนที่ตกเป็นเหยื่อถูกฆาตกรรมเพิ่มขึ้น ความลึกลับดำมืดที่ชวนให้สงสัย คนรับใช้เก่าแก่ในบ้านกลายเป็นศพ
เรื่องราวลี้ลับสุดสะพรึงจะไปจบลงตรงไหน ไม่มีใครอีกแล้วที่จะสามารถเปิดโปงโฉมหน้าแท้จริงของฆาตกรวิปลาส ที่มีอาการไม่ปกติอย่างรุนแรงได้ นอกไปจากอะเกะชิ โคะโงะโร..
หลังอ่าน🎭
เป็นเล่มที่อ่านไปเหนื่อยไป กับความวิปริตของจิตใจตัวละครฝ่ายตัวร้าย ที่ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นไปได้ถึงเพียงนั้น แต่เมื่อมองด้วยการนำธรรมะมาจับ แรงจูงใจไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เพราะขึ้นชื่อว่ากิเลสอันเกิดจากความหลงผิดแล้ว ย่อมมีอำนาจปั่นหัวคนเล่น ให้สติปัญญาหดหายกลายเป็นผู้มีแต่ใจอันมืดบอด หากปล่อยให้ความคับแค้นก่อเกิดและขยายตัวต่อเนื่องแล้วไซร้ ก็เหมือนเพาะเลี้ยงเชื้อโรคร้ายเอาไว้ให้เติบโตอยู่ภายในตัวเอง
ยิ่งหากเจ้าตัวไปให้อาหารแก่ความรู้สึกที่เกิดจากอคติเหล่านั้น และคิดฟุ้งซ่านปรุงแต่งเพิ่ม อารมณ์ที่แต่เดิมไม่รุนแรงมากมาย ย่อมแพร่ขยายกระจายตัวพอกพูนอย่างรวดเร็ว ยิ่งรักมากยิ่งแค้นมากเพราะเป็นคู่ตรงข้ามที่อยู่ในเหรียญเดียวกัน
🎭
รัมโปะถือเป็นยอดอัจฉริยะคนหนึ่งในด้านนี้ที่ต้องยอมรับความสามารถของเขา เป็นสิ่งที่น่าคิดว่าเนื้อเรื่องที่ซับซ้อนเต็มไปด้วยกลลวง ที่ยอกย้อนราวเล่นกลเช่นนี้ เขาคิดขึ้นได้อย่างไรในสมัยเกือบ 100 ปีก่อน การเล่าเรื่องที่เป็นเอกลักษณ์ชัดเจนที่ไม่มีใครเลียนแบบได้ การสร้างความรู้สึกให้บรรยากาศและอารมณ์ของเรื่องอบอวลไปด้วยความลึกลับ คล้ายการดลบันดาลของภูติผีปีศาจ
การบรรยายถึงลักษณะของตัวละครที่ถูกด้านมืดกลืนกินจนคิดแผนการณ์อันชั่วร้ายจนน่าตกใจ ความใส่เหตุการณ์ชวนระทึกขวัญเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ยังไม่ทันได้ตั้งตัวปรับสภาพจิตให้ปกติ ก็พบเจอกับฉากที่เขย่าขวัญสั่นประสาทครั้งใหม่ การหลอกล่อให้คนอ่านหลงไปตามสิ่งที่ผู้เขียนสร้างเส้นทางและวางกับดักไว้ เหล่านี้ล้วนเป็นลายเซ็นที่มีกลิ่นอายอันจะพบได้ในงานเขียนของรัมโปะแทบทุกเรื่อง ซึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสียเหมือนกัน
🎭
ข้อดีคือ ผู้อ่านที่เพิ่งได้เสพงานของรัมโปะใหม่ ๆ ย่อมได้รับอรรถรสแปลกใหม่ในนิยายที่มีความคลาสสิกของยุคสมัย แม้จะโบราณไปบ้างในส่วนของโครงเรื่องที่มีรูปแบบเฉพาะที่ไม่เหมือนกับนิยายสืบสวนจากนักเขียนรุ่นหลัง แต่ก็มีเสน่ห์เฉพาะตัวที่หากคนที่ชอบก็จะชอบมากไปเลย ส่วนคนที่ไม่คุ้นและเข้าไม่ถึงก็อาจจะไม่ชอบหรือถึงขั้นเกลียดหรือไม่ ผมก็ไม่แน่ใจ
อย่างไรก็ตาม ความสนุกและบันเทิงที่ได้รับอาจลดน้อยลงได้บ้าง ในยามเมื่อนักอ่านได้ผ่านตาและเสพงานของรัมโปะไปได้มากพอ คือเริ่มจับทิศทางและรสนิยมส่วนตัวของผู้เขียนได้ ว่าชอบสร้างบุคลิกตัวละคร และแนวทางการวางโครงเรื่องในลักษณะไหน ก็จะพอคาดคะเนหรือรู้ตัวคนร้ายที่แท้จริงของเรื่องได้ก่อนที่จะถึงช่วงที่ผู้เขียนเฉลยในตอนท้าย นี่คือข้อเสียประการหนึ่ง
🎭
ทว่าสำหรับผม ในภาพรวมแล้วยังคงชื่นชอบและรักผลงานของยอดนักเขียนท่านนี้ ไม่น้อยไปกว่าผลงานของโยโคมิโซะ เซชิ ผู้สร้างตำนานนักสืบหัวฟู ซุ่มซ่าม ใส่ชุดฮากามะในซีรีส์คินดะอิจิ โคสุเกะ ที่มีความคลาสสิกและกลิ่นอายคล้ายคลึงกัน
หากอกาธา คริสตี้ คือมารดาหรือต้นน้ำของการให้กำเนิดลำธารสายเล็กสายน้อยต่าง ๆ แห่งโลกอาชญนิยายฝั่งตะวันตกอย่างอังกฤษ
เอโดะงาวะ รัมโปะ เองก็น่าจะเปรียบได้กับบิดาของเหล่านักเขียนแนวอาชญนิยายฝั่งตะวันออกอย่างญี่ปุ่นได้เช่นกัน
1 บันทึก
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย