[piyanuch ] ศัตรูที่ไร้ค่า *** “ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่คือหัดยอมแพ้ศัตรูที่ไร้ค่า” ***

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

26 ธ.ค. 2024 เวลา 09:23 • ปรัชญา

ศัตรูที่ไร้ค่า

*** “ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่คือหัดยอมแพ้ศัตรูที่ไร้ค่า” ***

คนเรานั้น ไม่จำเป็นที่จะต้องมีแต่ชัยชนะเสมอไป

บางคนแพ้ไม่เป็น ชีวิตนี้ กุต้องชนะทุกอย่างทุกเรื่องเท่านั้น จึงจะถือว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่

บุญญพลังฝ่าฟันวิกฤตต่างๆ จนบริสุทธิ จากข้อกล่าวหาทั้งหลายทั้งปวง เราไม่เรียกว่าผู้ชนะหรอก

มันเป็นแค่การป้องกันตัวอย่างชอบธรรม ในสิทธิที่โดนครอบงำจากผู้มีอำนาจก็แค่นั้น

หลายคนดูว่าเป็นชัยชนะ เมื่อชนะแล้วก็ควรจะเอาคืนบ้าง สั่งสอนบ้าง เพื่อให้สาสมกับที่เราต้องโดนรังแกมาอย่างยาวนาน

พฤติกรรมเช่นนั้น ในนิยามข้า ข้าเรียกว่าผู้แพ้ และแพ้อย่างไร้ค่าอีกครั้ง

#ทองคำนั้น_ตกหล่นหมักอยู่ในโคลน_ความเป็นทองคำมันไม่ได้สลายกลายไปเป็นตมด้วยหรอกนะ_ทองก็คือทอง

เราหล่อหลอมความเป็นทองให้เป็นองค์พระดีกว่า เพื่อคุณค่าทางใจยิ่งกว่าเป็นทองที่มีคุณค่าทางกิเลสแลกเปลี่ยน

แต่การที่ทองแยกออกมาจากตม แล้วทำตัวเป็นตม สาดโคลนออกไป ทองนั้นก็จะไร้ค่า

มันเป็นแค่ตมที่เข้าใจว่าเป็นทองที่มีค่า แต่หนาไปด้วยตมแห่งตัณหา ที่หาค่าไม่ได้ด้วยการทำตัว

#นักมวยดังมองหน้าไอ้ขี้เมาที่เดินมาหาเรื่องแล้วต่อยโครมเข้าให้

#มันจะมีเกียรติภูมิอะไรอันใดในความเป็นยอดนักมวยที่สร้างสมมา

#ชนะไอ้ขี้เมา_แค่สะใจ_ชัยชนะที่ไร้ถ้วยไร้เกียรติภูมิ_ไร้เงินรางวัลสรรเสริญแซ่ซ้องในตรรกะแห่งมวย

#หมาเดินมาเห่าเราลงไปเห่ากับหมา_เพื่อชนะหมา

#ก็มีค่าเท่ากับหมาสองตัวเห่าหอน_เพื่อชัยชนะแห่งตนภาคภูมิใจนักหรือ

บางคนแพ้ไม่เป็น แพ้ไม่ได้ มันน่าอายที่ต้องพ่ายแพ้ ต้องดันทุรังทุกอย่าง เพื่อให้ตนนั้นถูก เพื่อให้ทุกคนเห็นว่าตนชนะ และต้องชนะตลอดไปไม่มีวันแพ้

#ราชสีห์ไปเห่ากับหมา__คุณค่าก็แค่หมาในคราบราชสีห์ #เห่าชนะหมา__แต่คุณค่าแห่งความเป็นราชสีห์ไม่ต่างกับหมา___ราชาก็ไม่ต่างกับยาจก

ชีวิตนี้แพ้บ้างก็ได้ หากชัยชนะที่จะได้มา มันไร้คุณค่าและทำลายชัยชนะที่ตนมี

#การเห็นหมาที่มันเห่า_เพราะเข้าใจว่าหมามันก็เห่าเป็นธรรมดา

#กับรำคาญเสียงเห่า_เพราะมึงมันแค่เป็นหมา_กระโจนลงไปเห่าและกัดด้วยความเป็นราชสีห์ที่ตนมี

#ผู้ชมที่เห็นเป็นราชสีห์_ก็จะให้คุณค่ามองเห็นแค่หมาตัวใหญ่รังแกหมาน้อยก็แค่นั้น

#อย่าเสียเวลากับการเดินหาก้อนหินเพื่อเขวี้ยงหมาที่แอบมาเห่าหอนข้างทาง

#พึงเดินไปเบื้องหน้าอย่างราชสีห์__ที่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจเสียงเห่าหอน

#หมานิ่งหมาไม่หอนก็ทำตัวเป็นราชสีห์ไม่ได้_เพราะมันก็คือหมา

#แต่ราชสีห์ที่มัวแต่เห่าหอนและไล่กัดหมามันก็ไม่ต่างจากหมาที่ทำตัวเป็นราชสีห์_ที่ไม่ยอมแม้กระทั่งหมา

ความชอบธรรมที่เราได้รับกลับคืนมา มันแค่ปกป้องในส่วนความชอบธรรมของเรา เราไม่ได้ทำสงครามกับใครเพื่อให้ได้ชัยชนะ

เดินจับมือกันไปเบื้องหน้าอย่าใส่ใจเสียงหมาที่เคยเห่าและไอ้ขี้เมาที่ไร้เกียรติแห่งชัยชนะด้วยการกระแทกหน้ามัน

มันเห่าด้วยความเป็นหมาและไอ้ขี้เมา เพราะมันเป็นไอ้ขี้เมาและหมาที่หาค่าไม่ได้กับเรา อโหสิให้กับมัน..

พระธรรมเทศนาวันที่ 22 พฤษภาคม 2562 โดย พระอาจารย์ธรรมกะ บุญญพลัง

ธรรมกะ บุญญพลัง

โฆษณา