๔๐
๓๙๐๑๏ ขึ้นสู่กว้านพิเศษ เสาเดียว
แมนกอหาล่ามเมือง ขวาซ้าย
พังคำต้านอันแหน การใหญ่
ค้ายลุ่มฟ้าเมืองฮ่วน เปนมัว ฯ
๓๙๐๒๏ สองใคร่ถ้อยเถิงท่าน เทวดา
ผนผนคับคั่งโฮง แถมตื้อ
แปลคำต้านทุกอัน ถามถี่
มาฮอดฟ้ายินเจ้า ชู่ประการ ฯ
๓๙๐๓๏ เฮาเอียกถ้อยเถิงท่าน เทวดา
เชิญขาเมือสูเวิง เกยกว้าง ฯ
๓๙๐๔๏ ย้ายย่างขึ้นเมือฮอด เถิงสถาน
ญนญนปูสาดลาย เลียนถ้า
สองนายขึ้นเมือเกย แล้วนั่ง
ถวายพากย์ เจ้าแผ่นฟ้าฮมฮู้ ฮ่างแมน ฯ
๓๙๐๕๏ ไขเงื่อนถ้อยประดับไส่ สารมา
ถามข่าว พรหมพิมานอยู่ดี รือเจ้า
เก็งญาเหง้าแพงเมือง ง้อมมาศ
ฟ้าฮ่วนผู้ธรรม์เหง้า กล่าวมา ฯ
๓๙๐๖๏ ของฝากล้นคำแจก จูมลาย
แถนลอถามสิ่งใด มาเต้า
ขาจิ่ง ถวายคดีให้แถนลอ ฮู้ฮ่าง
ท้าวฮุ่ง ผู่แห่งเหง้ามาล่วง ตูมวาง ฯ
๓๙๐๗๏ ค่างค่างช้างลาวถ่าว นับแสน
ลวางามเขาแวดเวียง วังล้อม
ตูก็ ดาพลกลั้วเกากัน ดูมาก
หลานท่านหม้อมยินฮ้าย อยู่วอน ฯ
๓๙๐๘๏ คึดเมื่อ ท้าวด่วนล้มลดชั่ว เมือพรหม
ยังท่อ ญิงเดียวหอมสืบสาย ยังน้อย
เขาก็ ดูแควนหม้อมทุกอัน มีมาก
ขอแก่เจ้าลงพร้อม ช่อยพล ฯ
๓๙๐๙๏ พระบาทเจ้าล้านโลก แถนลอ
ธรรม์ยำ กินกาหลงอยู่เกษม ญูสร้าง
ทุกไทพร้อมขุนแถน เลยกล่าว
วอนพระน้าวใจแจ้ง ช่อยพล ฯ
๓๙๑๐๏ ค่าวค่าวหน้าแมนเล่า คำคดี
เจืองหาญ กือพลมากล่าวเอา เปนข้อย
ธรรม์ยำไท้เชิญแถน ลงช่อย
เวนหมู่ช้างสินล้าน อีกนาง ฯ
๓๙๑๑๏ ออระม่อยหน้านงถ่าว แถนวี
มันก็ ขานคำตรงหมู่แถน ธรรม์เหง้า
มันก็ ยินดีสู้ชนพลาย พร้อมฮ่วน
เจ้าหมื่นม้าวขานข้อ ขอบใจ ฯ
๓๙๑๒๏ เฮาจัก ลงช่อยช้างฟ้าฮ่วน ทางไกล
สามแถน ปลงอาหารสู่เขา ชาวฟ้า
ชะลอนตั้งโถนคำ ดูอาช
เฮียงซ่องหน้าฝูงท้าว ลูกแถน ฯ
๓๙๑๓๏ คุบพาทค้องกะสิงเสพ สวนไล
ญนญน ยอเทียนคำชู่อัน เอาไต้
ขุนนายม้วนเลยไล แล้วอย่า
จันทร์ส่องแจ้งคลาค้าย ค่ำจวน ฯ
๓๙๑๔๏ ทุกปากพร้อมเนาเน่ง นิทธา
ดีแก่ ฮวานๆวันเฮื่อเฮือง ในฟ้า
เขาก็ ดาพลายพร้อมแถนลอ ล้านเครื่อง
เปนดั่ง ฟ้าเฟื่องฟื้นเถิงถ้วน ชู่ภาย ฯ
๓๙๑๕๏ ชู่ปากพร้อมขันฮ่อ ฮบจือง
ทังหลายไหลหลั่งเมือ โฮมเจ้า
ดูเฮืองเหน้าในเฮือน หลายหมู่
แถนย่างขึ้นไปอาบ มาสถาน ฯ
๓๙๑๖๏ ชาดชาดน้ำนิ้วสว่าย วางลง
ศรีคราญถอยสว่ายมือ เช็ดหน้า ฯ
๓๙๑๗๏ แถนเล่า ให้บอกเหล้าไหใหญ่ ปักกำ
พันไหเฮืองฮอดดี ทุกก้ำ
ธรรม์ยำสร้างกาหลง ฟ้าต่อ
บอกแก่ เจ้าโลกกว้างฟายแกว่ง ฮางเพียง ฯ
๓๙๑๘๏ เสื้อปากชั้นเมืองงึ่ม กาหลง มากิน
ตูจัก ยอพลายฮบฮาบเจือง ตงค้าน
แถนวางแล้วบายกำ เนี้ยวคู่
แถนชู่ด่านกินถ้วน พ่องเมา ฯ
๓๙๑๙๏ คึ่งคึ่งก้องกลองเสพ สะบัดไชย
เสียงนันคับแผ่นควง คราวฟ้า ฯ
๓๙๒๐๏ เสียงสนั่นกลั้วเมามี่ เนืองนัน
พอดีเลยพรากลา ลงห้อง
คนพักพร้อมนอนฝัน แล้วตื่น
ค้อนไฮ่ค้องพลตื้อ แต่งงาย ฯ
๓๙๒๑๏ ค่างค่างห้างช้างใหญ่ เลยไป
แถนลอผายขี่เกวียน เลยย้าย
ไสวไม้เทิงภู เฮืองดอกพุ้นเยอ
นกเฮ่งฮ้องเสียงแป้ แปกลาง ฯ
๓๙๒๒๏ แม้งนึ่ง เถิงยอดฟ้าฮอดย่าน คาเขียว
ฮวานฮวานวันเฮื่อทาง เที่ยวข้าม
คราวไกลพ้นตาวติงสา ควงเทพ
ค้อนฟาดค้องพลตื้อ ฮีบคราว ฯ
๓๙๒๓๏ หว้ายท่งกว้างฮอดที่ คราวนอน
เสียงนันเขาเสพลอ ดังก้อง
ทุกไทพร้อมมามวล พร้อมแห่
เสียงเสพต้องกลองฆ้อง คื่นเคง ฯ
๓๙๒๔๏ พระบาทเจ้าล้านโลก แถนลอ
ภูธรผายจากเกวียน เมือห้อง
แมนฟองเจ้าคาเขียว มานอบ
พระบาท เจ้าแผ่นฟ้ามาพี้ ฮอดดีแด่รือ ฯ
๓๙๒๕๏ ทุกปากตั้งของฝาก งัวควาย
มีไหแคหมื่นหาม มาตั้ง
กำคำซ้องปานเปรียว เปื้องแกว่ง
เนี้ยวพาดพร้อมฝูงท้าว ลูกแถน ฯ
๓๙๒๖๏ ชมแซบซ้อยน้ำบั่ว เอาทาย
ในเวียงพันชู่ภาย กินเหล้า
ทังหลายพร้อมเตินกิน ไหว้สั่ง
ตนท่านเจ้าเมือแท่น จักนอน ฯ
๓๙๒๗๏ ญั่งญั่งฟ้าสูรย์หลั่ง ฮวายเสียง พุ้นเยอ
ออระชอนเถิงชั่วยาม เตินตั้ง
เสียงนันพร้อมฝูงครัว ย้ายย่าง
ช้างใหญ่แก้ไปเช้า ชู่ตัว ฯ
๓๙๒๘๏ ฮื่นฮื่นข้ามเมือลุ่ม ละเลียง
เนืองพลเถิงชู่ภาย เพียงพร้อม ฯ
๓๙๒๙๏ ประเทศนั้นเขาเฮียก นครหลวง
ผาลายแมนหลากโสม พักพ้อย
ทันที่ ยางกาวนั้นสวนตาล กากาด
พลมากยั้งเซาช้าง ผ่อเมือง ฯ
๓๙๓๐๏ เฮาจัก กลั้วดาบแพ้เจ้ายี่ ญูปุน
แต่นั้น แมนเลิงผายเล่ายอ แญงชี้
ธรรม์ยำเจ้าแถนลอ หลิงถี่
บ่ฮู้ กี่ตี่วเต้านากว้าง ผ่อผาย ฯ
๓๙๓๑๏ แถนก็ พรากที่นั้นเมือฮอด ตุมวาง
แมนหลายนับหมื่นกือ มาต้อน
ทันกลางเหลื้อมหอคำ ควงเทศ
กะสิงออกฟ้อนอวนเจ้า สู่เมือง ฯ
๓๙๓๒๏ ทันที่ ผาสาทกว้างเฮืองเฮื่อ มุงคำ
เกวียนทองเฮียงแทบเกย เมือห้อง
ศรีศราญขึ้นเมือหอ สรงอาบ
แล้วปิ่นหน้าเมือแท่น คำเหลือง ฯ
๓๙๓๓๏ ผ่อเห็น ญาบญาบเบื้องฟ้าฮ่วน มางัน พุ้นเยอ
แถนลอผายออกโฮง แมนไหว้
พันกองล้วนแพรคำ ผ้าหลาก
บังชู่ด้านดูเหลื้อม หลั่งแสง ฯ
๓๙๓๔๏ เมี้ยนปากแล้วฝูงล่าม เลยแหน
นงคราญแลล่ำดู ทุกด้าน
พลแพนน้อมสาธุการ กองโศก
น้ำเญียะย้อยสองแก้ม ตูบตา ฯ
๓๙๓๕๏ เทื่อนี้ เสิกใหญ่เต้าหลายขวบ ยินแคลน
ทังเมืองฮามไฮ่นา กินเข้า
แต่นั้น แถนลอต้านถามเถิง ท้าวฮุ่ง
มันจิ่ง เต้าล่วงช้างมาพี้ เมื่อใด ฯ
๓๙๓๖๏ เมื่อนั้น เถ้าไส่ฟ้าคึดชอบ เลยขาน
เจืองหาญ กือพลมาฮอดเมือง ปีฮ้วง
ทังหลายขึ้นชานหลวง เมิลผ่อ
แถนจิ่งท้วงเมืองนี้ ว่างาม ฯ
๓๙๓๗๏ สูก็ ชี้หมู่เจ้าท้าวฮุ่ง ทันใด
อาวลำ แหนคำควรช่างยอ แยงชี้
ทันที่ ไหไหพุ้นปะคือคำ ท้าวฮุ่ง
ม้ามากแส้สามล้าน ลูกเจือง ฯ
๓๙๓๘๏ ฮู่งค่ำ เต้าหมู่ช้างลงท่า ทุกวัน
ญนญน ยอขั้นไดทองก่ายเวียง ปีนขึ้น
ทันกลางนั้นเมืองทวาย วอแต่ เขาแล้ว
ม้ามากฮื้นฮื้นแล่น ระวังพล ฯ
๓๙๓๙๏ เบื้องแง่ซ้ายชีวาต แกวทอง เขาแล้ว
ญนญน ยอแพนเฮืองเฮื่อนา แกมต้าง
ทันที่ ฮิมหนองพุ้นขุนทรวง ท้าวกิ่ง เขาแล้ว
ผัดกล่าวม้างตูข้อย บ่ยอม ฯ
๓๙๔๐๏ ขานั้น ลูกมิ่งเชื้อชั้นชาติ นามเฮา พี้ดาย
เขาก็ ฝืนตนไปช่อยเจือง ใจกล้า
ทันที่ ปะคือเขียวขว้างเชียงอินทร์ อ้ายคว่าง เขาแล้ว
มันนั้น หอมส่ำข้าพลล้าน บ่ขาม ฯ
๓๙๔๑๏ ทันที่ พ่างพ่างพุ้นจ่าซ้อน เมืองพา เขาแล้ว
มันก็ มีพลายงามหมื่นสาร ตัวกล้า
เขาก็ หลาวงาไว้ฮันตีน ถ้าต่อ
เสิกทุ่มล้นเชิญเจ้า ช่อยพล ฯ
๓๙๔๒๏ ญึ่งญึ่งเท้าช้างฮ่อ ฮิมคู
ญนญน ยอปืนไฟคอกเวียง เผาค้าย
ทันที่ ฮิมภูพุ้นเญียคำ ผู้เผือก เขาแล้ว
ไญ่ไญ่เหลื้อมทุงซ้าย ช่อลม ฯ
๓๙๔๓๏ มันนั้น หอมส่ำข้าฝูงขนาด สิบแสน
ฮมฮมเขากล่าวตาย ตางเจ้า
ทันที่ เวียงแปนเปื้องปะคือคำ ดูอาจ
เจ้าหมื่นม้าวใจกล้า เกื่อนเพง ฯ
๓๙๔๔๏ เขานั้น คนขนาดเข้มแขงยิ่ง ใจไฟ
เส็งหาญกินชู่เมือง พันพ้อง
ไสวตั้งหอควร ตีนท่า
น้องท่านหม้อมยินฮ้าย อยู่หมอง ฯ
๓๙๔๕๏ ทันที่ ซะพาดพุ้นพลมาก หาญพาย เขาแล้ว
มันก็ นองพลประดับไพร่พาง ถือหน้า
เสินเสินช้างพลายงาม เงยย่าง
ผัดกล่าว แผ้วนอกฟ้าเทได้ ดั่งใจ ฯ
๓๙๔๖๏ ทันที่ ซะพาดนั้นอ้ายผ่อง แองคอน เขาแล้ว
ไหไห เฮืองทุงทองเลื่อนมา สามล้าน
ฝูงนั้น ตาวพอนกล้าคมขาว แขเผือก
ป้านหมูไว้ตีนช้าง ตาบนอง ฯ
๓๙๔๗๏ ทันที่ ละเลิกพุ้นคำเครื่อง หลานอาว เขาแล้ว
เบ็งมันผายออกโฮง เมาบ้า
ตูมวางฮ้อนเปนมัว หยุ้งใหญ่
กางเพิ่งเจ้าจอมฟ้า ช่อยพล ฯ
๓๙๔๘๏ ทันที่ หนักเนื่องพุ้นอ้ายไค่ ขุนคาน
ทังทองสูนใช่ลือ คนกล้า
ทันที่ ผานผานเหลื้อมหอลาย ดูอาจ
ที่นั้น เวียงท่านเจ้าลุ่มฟ้า ล้านโลก เจืองหาญ ฯ
๓๙๔๙๏ ซาดซาดช้างซำแล่น เงยงา
พานคำนอนฮ่มโฮง พิดานกั้ง
อันนี้ ลอนแหนให้ภูธร ฮู้ฮ่าง
อันจักนับพลท่าน เจ้าติ่วสร้อยลือล้ำ อเนกนอง
๓๙๕๐๏ แต่นั้น ม่างม่างหน้าแถนใหญ่ หลิงดู
เขาก็ ยายแคเฮียงฮอดถัน แถมน้ำ
ชะบุเนื้อโสมเสลา ศรีคาด
นายสี่ล้ำปุนเหล้า กล่าวแถน ฯ
๓๙๕๑๏ ชาดๆเบื้องฟ้าฮ่วน ระวังเวียง
แจนแจน ชาวควงบนป่าวกัน กินเหล้า
เสียงกลองค้องตูมวาง ดังสนั่น
แม้งนึ่ง วันค่ำค้อยดูล้ำ ค่ำจวน ฯ
๓๙๕๒๏ ถักถั่นฟ้าชายช่อ เขียวนิล พุ้นเยอ
ทังเมืองพักสั่งลง ลาห้อง
เมื่อนั้น นรินทร์ท้าวแถนลอ ให้กล่าว
เขียนชู่พ้องไปเช้า แต่งครัว ฯ
๓๙๕๓๏ ประดับเพื่อนพร้อมเดินแห่ แหนเวียง
ออระชอนเถิงเที่ยงคืน คักไค้
กุดโตซั้นขันเนือง ตบปีก
เหมือยหยาดย้อยตองกล้วย เญียะวอน ฯ
๓๙๕๔๏ ฮื่นฮื่นข้าเขาสาก เสียงนัน
ขอนขอนเสียงแส่งควาญ ลงล้าง
ธรรม์ยำผู้แถนลอ เตินป่าว
ค้อนไฮ่ค้องพลตื้อ แต่งงาย ฯ
๓๙๕๕๏ ค่างค่างห้างช้างใหญ่ มามวล
แถนลอผายออกโฮง แมนไหว้
แถนลอเมี้ยนสีฟัน บ้วนปาก
น้ำสว่ายหน้าแคลงไล้ ลวดงาย ฯ
๓๙๕๖๏ ทุกปากท้าวฝูงหมู่ เลยเล็ม
แกงควายตอมหมื่นถัน กินแล้ว
ทังเมืองพร้อมเต็มโฮง ไหว้สั่ง
ทุกที่แผ้วเพาแล้ว เลิกลา ฯ
๓๙๕๗๏ สะพั่งพร้อมเตินแต่ง ประดับดี
แถนเล็มเปนเขื่อนขวา ขนันท้าว
แถนวีไว้ระวังพล เตินแต่ง
เบื้องปากช้ายซาวนั้น ย่อมพญา ฯ
๓๙๕๘๏ แพ่งแพ่งถ้าดาต่อ ชนเจือง
ยายพลแพนแทบนา เนืองเข้า
ทันกางไว้พญาเมือง ฟ้าฮ่วน
ล้านติ่วเต้าอวนช้าง ก่อนพล ฯ
๓๙๕๙๏ ทะล่วนล้นคับท่ง ธรรม์ขวาง
ขันจัก ชูชนเจืองตอบมือ เอาส้วย
ผานๆเหลื้อมตาวพอน แขเผือก
คาดหมู่ช้างเทียมพ่าง ไอยรา ฯ
๓๙๖๐๏ เมื่อนั้น เงือกอยู่น้ำลอยออก มาถาม
สูจักนองพล ไปทางใดดั่งดิน จักขว้ำ
แถนจิ่ง ถวายคำต้านขานเถิง พญานาค
หลานท่าน เจ้าติ่วสร้อยลงช่อย ตูมวาง กี่นา ฯ
๓๙๖๑๏ เงือกก็ พรากที่นั้นไปบอก เจืองหาญ
ฮมฮม ชาวเงินยางตื่มกอง ดาข้าง
พานคำย้ายเฮียงเกย คาดเครื่อง
อ้ายคว่าง แส้หมู่ช้างไปตั้ง บ่นาน ฯ
๓๙๖๒๏ เทียนส่ำข้าท้าวฮุ่ง ยายแพน
เฮาจัก กือหาญฮบฮาบชน ยาช้า
เยียวว่า แถนลอฮู้ถามคดี โดยแพ่ง
มันนี้ มักพวกพร้อมฝูงฮ้าย ป่วยพล ฯ
๓๙๖๓๏ เยียวว่า ตั้งแต่งถ้อยตามชอบ คองคดี
ขันจัก ชูชนพลายดั่งใจ จงอ้าง
เฮาจัก ชีงลวงท้าวแถนลอ ให้พ่าย
เมื่อนั้น เจ้าติ่วสร้อยถามฮ่าง แถนมา ฯ
๓๙๖๔๏ เขากล่าวถ้อยแหนฮ่าง เจืองฟัง
ทังหลายเมิลผ่อดู ดาเยี้ยม
ทันที่ ญั่งญั่งช้างลงมัน แถนเถือกเขาแล้ว
มีหมู่ง้าวคนซั้น นุ่งลาย ฯ
๓๙๖๕๏ ละเลือกพุ้นท้าวใหญ่ แถนวี
นางหลายคับคั่งโฮง เปนเหน้า
มันก็ ตีพายไว้หัวแหลม ห้าหมื่น
ผัดกล่าวม้างตงแพ้ ใส่นา ฯ
๓๙๖๖๏ ชะชื่นพุ้นเกวียนแก่ แถนลอ
ทังเลิงเล็มมาดแถน หลายท้าว
อันนี้ พอแหนให้ผลควร ฮู้ฮ่าง
อันแต่พลท่านเจ้าลือล้ำ อเนกนอง ฯ
๓๙๖๗๏ เบื้องฝ่ายพุ้นเก้าติ่ว ตายืน
ดาแพนนองแต่เต็ม ยางขว้ำ
เขานั้น หาญเค็มกล้าฟองไฟ ซ้ำซวด
ชื่อว่า ฟ้าปั่นกั้งท้าวฮุ่ง ขันกวน ฯ
๓๙๖๘๏ ดีก่อ ชะเพือกช้างสู้เครื่อง ชะลืออินทร์
มวลพลายเปนหมู่หลวง ขวาซ้าย
ชะพู่พร้อมค้องใหญ่ ตีเติน
แมนหัวเขียวเลื่อนพล มาล้อม ฯ
๓๙๖๙๏ ฝูงนี้ มีเครื่องพร้อมเสื้อหลาก ลายเสือ
เขาก็ นองพลจัดไพร่แพน ไปหน้า
แมนเฝือก้ามแถนฟอง เอิกป่อง
คึ่งคึ่งก้องเสียงฟ้า ล่วงลม ฯ
๓๙๗๐๏ พ่างพ่างเหลื้อมค้อนพอก เหล็กสูน
ฮมฮม ชาวคาเขียวขี่ลวา ซำย้อง
ผนผนง้าวเทียมพาย เงือดแกว่ง
ยั่งยั่งช้างงาค้อม สี่แสน ฯ
๓๙๗๑๏ เมื่อนั้นท้าวฮุ่ง ให้แส่งพร้อมเพ็งเกื่อน ประดับดี
หาญพาย ยอแพนคำซวดชู ซัดไค้ ฯ
๓๙๗๒๏ ตำเติบ ต้องหมู่แย้เสียงสนั่น โฮโฮ
เมืองๆพายเกี่ยวทาน ทันหน้า
หัวขาวพุ้นเยียคำ อ้ายผ่อง
ชนซื่อ เถ้าไสฟ้าฟันเข้า ข่มเต็ง ฯ
๓๙๗๓๏ ไพร่พ่องค้านคุงหมู่ พญาแถน
ญนญน ชาวเงินยางญาดชู ชิงช้าง
เขาก็ ดูระอาล้ำคนหาญ อ้ายไข่
เขานั้น ฮู้กล่าวอ้างคำเข้ม ข่มแขง ฯ
๓๙๗๔๏ เมื่อนั้น ไญ่ไญ่ช้างฟ้าฮ่วน มวลมา
แกวทอง ทังขุนเญียเปิบแฮง ยอพร้อม
ชนงาได้อินกอง งาโฮบ
เข้าแทบใกล้หาญพร้อม ชู่มือ ฯ
๓๙๗๕๏ คนเก่าเจ้าท้าวฮุ่ง ฮุมฟัน
เขาก็ ยอพลเตินชู่เมือง ฮีฮื้น
ผีตายล้มกองกัน ดาไขว่
อ้ายคว่าง ขอฟาดช้างตัวต้น ซั่นชน ฯ
๓๙๗๖๏ ลูกไพร่พร้อมเพ็งเกื่อน เกาแทง
ทังขุนยนใช่ลือ ชนพร้อม
เพียงพันผู้ใจแขง ขายี่
แยงหมู่ช้างเดินคว่าง ตัดหลัง ฯ
๓๙๗๗๏ เจ้าสี่ล้ำแสนส่วย มาเมืองว่าตูนี้แล้ว
ชนพลายยังม่วนเมือ ธรรม์ต้น
เสินเสินช้างขุนเพียง วางผ่า
ฟ้าฮ่วน ป้านบ่ได้เลยพ่าย เถิงแถน ฯ
๓๙๗๘๏ สว่าสว่า เบื้องห้าวฮุ่ง เอาหัว
คนดีแถนขาดมา พันท้าว
แต่นั้น เคืองใจเจ้าแถนลอ คุมเคียด
น้าวเครื่องห้างขายแก้ว ห่มตน ฯ
๓๙๗๙๏ จัดหมู่หน้ายอก่อน ไหลหาญ
ผายชะลืออรนีเกี่ยวชู ไสเข้า
แมนหาญเข้าคุมคุม ฮ้องโห่
เจ้ายี่ เขียนหมู่ข้าฝูงกล้า คาดชน ฯ
๓๙๘๐๏ อ้ายคว่างขว้างขวางแกว่ง ตาวเปือย
ทังแถนเล็มลูกเลิง เลยเข้า
เฮาจัก กลอยแฮงพร้อมทังเมือง มวลผ่า
เถ้าไส่ฟ้าฟันตั้ง ก่อนเล็ม ฯ
๓๙๘๑๏ ค้อมว่าแล้วอ้ายเกื่อน ซัดเถิง
พังพลายคับแผ่นนา นองเข้า
เสียงอือก้ำเจืองหาญ ฟันดาบ
คาดแม่ช้างเทียมหอก ฮุมแทง ฯ
๓๙๘๒๏ ญาบญาบม้าพอหมื่น ยิงกง
ภายเจืองหาญข่มเล็ม เลยค้าน
แถนเล็มล้มทังปืน วางเครื่อง
เมือคั่งป้านคุงท่าน แถนวี ฯ
๓๙๘๓๏ หนักเนื่องข้าอ้ายง่ำ เอาหัว
แมนหน้าลายขาดมา โดยฮ้อย
ผงธุลีขึ้นเมือบน คุมมืด
แถนบ่ยั้งตีช้าง เบิกมา ฯ
๓๙๘๔๏ ออระทืดช่างเทียมพ่าง พลายพอน
ลำงาเขาหล่อทอง กวมบ้อง
ถอนตาวเช้าบนดิน ฟ้าสนั่น
ชู่ชู่พ้องทังม้า มากหลาย ฯ
๓๙๘๕๏ หลายหลั่นด้างง้าวง่า แกมเขน
ภายขวามันลูกวี วางเข้า
เสินเสินช้างพลายวัน วางผ่า
บ่าวยี่เจ้าฮันพร้อม ชู่มือ ฯ
๓๙๘๖๏ แถนเถือกผู้อ้ายคว่าง พลัดมา
แองคอน ยังตีนแพนอยู่คน ดูฮ้าย
เขาก็ กวนเกาพร้อมแถนวี วางเปิบ
พลไพร่ค้านฟ้าวฟั่ง เถิงเจือง ฯ
๓๙๘๗๏ ตำเติบต้องหอแต่ กระจัดหนี
ฮมฮมเขายาดชีง เอาช้าง
เมืองเมืองเหลื้อมตาวแข โฮมคว่าง
มันบ่ช้าฟันง้าง ไกว่ขอ ฯ
๓๙๘๘๏ พ่างๆเหลื้อมค้อนพอก พอแสน
ลำงำงอนเกี่ยวหาญ มาหน้า
มันก็ ไกวตาวต้องแถนฟอง ฟันขาด
สูบ่ฮู้ว่า ขายี่เจ้าทองล้าน ลูกจอมแด่รือ ฯ
๓๙๘๙๏ เลือดหยาดย้อยช้างเฮี่ย ฮำดิน
แขงว่า ยอมมือญูท่างสู กุมข้า
เปนแต่ ใจถวิลห้องหนนาง พรหมโลก
ครันว่า ป้ำเทื่อนี้เมือฟ้า เล่ากวน ฯ
๓๙๙๐๏ เฮาบ่ ได้โศกง้อสูช่อย แมนหนา
เฮาจัก กองกันตายไฮ่เดียว ลางแล้ว
สวานงาช้างแมนเล็ม ล้มท่าว
ปะดาบง้าววางไว้ บ่หนา ฯ
๓๙๙๑๏ สว่าสว่าเบื่องแถนเถือก ฮุมฟัน
เทื่อนั้น เสียตนอาวจากเจือง ใจกล้า ฯ
๓๙๙๒๏ ท้าวฮุ่งฮู้ขวางเกี่ยว พานคำ
ผัดว่า ชนไอยราตอบมือ มันเจ้า
ขุนยำเจ้าเชียงทูน พลมาก
ไญ่ไญ่ย้ายพลตื้อ ฮาบมา ฯ
๓๙๙๓๏ สว่าสว่าเบื้องฟ้าฮ่วน ฟังมา
ทังแถนเลิงถูกเล็ม เลยเข้า
ไอยราย้อยมันแหลว ฮำปาก
คื่นคื่นเค้าหลายล้าน เลือกมา ฯ
๓๙๙๔๏ ผัดว่า ม้างหมู่เจ้าท้าวฮุ่ง พานคำ
ผาลาหลายแบกเกิม กางเข้า
ลวงกางไว้แถนลอ ผู้ใหญ่
ปะคือฮ่มกั้งยวงย้าย ออกเวียง ฯ
๓๙๙๕๏ ชะพู่ช้างเทียมพ่าง พิศหลอ
เกวียนทองเทียมล่วงชู ไสเข้า
หองามเหลื้อมคำปลิว ดูอาจ
ตนท่าน เจ้าแผ่นฟ้าคูนท้าว ลูกแถน ฯ
๓๙๙๖๏ ชาดชาดค้อนแกมดาบ เขนคำ
ผีนองมาดั่งฝน เดือนเก้า ฯ
๓๙๙๗๏ ท้าวฮุ่ง ผู่ผ่านพื้นเมืองใหญ่ ทรงปะกัน
ไสพานคำเกี่ยวมา ปานฟ้า ฯ
๓๙๙๘๏ เจ้ายี่ ถอดดาบกล้าคมเงือด คึงมือ
เฮาจัก แยงทันกลางหมู่ลอ ลางแล้ว
แถนเล็มไว้แองคอน อ้ายหาด
ผัดผาบม้างฝีฟ้า อว่ายคืน ฯ
๓๙๙๙๏ ไญ่ไญ่ ช้างจ่าซ้อนชนช่อง แถนเลิง
ทังแองคอนใช่ลือ เลยเข้า
ผงธุลีขึ้นเมือบน บดมืด
แมนค่าล้านถอยฟั่ง ฮมฮม ฯ
๔๐๐๐๏ ออระทึดเที้ยนแมนติ่ว เต็มนา
พลายเจืองหาญไล่ชู เอาช้าง
แต่นั้น มัวใจเจ้าแถนลอ คุมเคียด
ผัดกล่าวม้างพลล้าน ลูกจอม ฯ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
