ความรู้สึกและสิ่งที่ได้เรียนรู้ในฐานะนักสื่อสาร
สวัสดีค่ะดิฉันนางสาวพรรณพฤกษา แก้วนวล ขณะนี้ศึกษาอยู่ชั้นปีที่3 สาขาวิชาการสื่อสารสื่อใหม่ มหาวิทยาลัยพะเยา โดยในเทอมที่2 ดิฉันได้ศึกษาในรายวิชาสื่อภาคพลเมือง ซึ่งต้องมีการจับกลุ่มใหญ่กว่า14 คน เพื่อลงชุมชนภายในตำบลแม่กา จังหวัดพะเยา ตอนเเรกที่ได้เรียน รู้สึกว่าวิชานี้ยากแล้วก็ซับซ้อนมากๆค่ะ เพราะต้องทำความเข้าใจในหลายๆส่วนก่อนลงชุมชนจริง โดยเราต้องทำความเข้าใจในการเป็นสื่อพลเมือง เเนวคิดของสื่อพลเมือง อำนาจประชาธิปไตย ในสัปดาห์เเรกเรานำเนื้อหาที่เรียนมาสร้างเป็นภาพเคลื่อนไหวให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น
เเละเลือกชุมชนที่เราจะต้องลงพื้นที่ เพื่อศึกษาข้อมูลต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ประวัติความเป็นมาของชุมชน จำนวนประชากร จำนวนครัวเรือน ภาษา ศาสนา วัฒนธรรม สิ่งเเวดล้อมและเศรษฐกิจ รวมถึงการจัดการบริหารกันภายในชุมชน
ภาพชุมชนแม่ต๋ำบุญโยงหมู่ที่5
โดยชุมชนที่กลุ่มของดิฉันเลือกไปคือชุมชนแม่ต๋ำบุญโยงหมู่ที่5ค่ะ ที่ต้องเน้นย้ำว่าหมู่ที่5 นั่นก็เพราะว่า หมู่ 8,9และหมู่11 ก็ชื่อชุมชนแม่ต๋ำบุญโยงเช่นกัน ชุมชนนี้เป็นชุมชนที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองจังหวัดพะเยามากนัก การเป็นอยู่ผู้คนที่นี่จึงเป็นชุมชนกึ่งชนบทกึ่งเมืองเเละถือเป็นชุมชนที่ใหญ่มากๆค่ะ ครั้งเเรกที่ไปตกใจกับเส้นทางมากๆค่ะ เพราะมีซอยภายในหมู่บ้านถึง13ซอย รวมถึงมีซอยที่สลับสับเปลี่ยนกันระหว่างถนนใหญ่อีกด้วย เเต่เมื่อเราได้เริ่มเเละพูดคุยกับชาวก็ทำให้ได้รู้อะไรหลายๆอย่างๆเลยค่ะ
ภาพบรรยากาศงานเเห่โคมเข้าวัด ชุมชนแม่ต๋ำบุญโยง
โดยภายในชุมชนเเม่ต๋ำบุญโยงนั้นมีประเพณีเเละวัฒนธรรมที่โดดเด่นคือ ประเพณีเเห่โคมเข้าวัดในวันยี่เป็ง(วันลอยกระทง) ชาวบ้านบางหลังคาเรือนของที่นี่จึงมีอาชีพทำโคมล้านนาขาย เเต่เมื่อได้ไปพูดคุยกับชาวบ้านเเล้ว สิ่งที่ชาวบ้านต้องการคือการช่วยหาคนเข้ามาสอนวิธีการทำโคมล้านนาในรูปแบบใหม่ๆ เพื่อความหลากหลายในการเลือกซื้อของลูกค้า
สิ่งที่ดิฉันได้จากกิจกรรมนี้ คือการได้เข้าไปมีส่วนร่วมเเละคลุกคลีกับชาวบ้านทำความเข้าใจบริบทชุมชนและสามารถพูดคุยสนทนาเเลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่างๆกันได้ และได้เรียนรู้เรื่องราวจากหลายมุมมองที่หากใครไม่ได้มาสัมผัสหรือมาที่นี่ก็จะไม่สามารถทราบได้เลยค่ะ
นอกจากอาชีพทำโคมล้านนาเเล้ว ภายในชุมชนยังมีครอบครัวที่ทำกล้วยฉาบเเละข้าวเเต๋น ส่งขายตามหมู่บ้านด้วยค่ะ ตอนที่ดิฉันไปได้อุดหนุนสินค้าไปหลายห่อ รสชาติอร่อยเเล้วก็ราคาถูกมากๆด้วยค่ะ
ภาพสินค้ากล้วยฉาบเเละข้าวเเต๋นภายในชุมชนเเม่ต๋ำบุญโยง หมู่ที่5
ชาวบ้านในชุมชนส่วนใหญ่เป็นคนสูงอายุ ทำอาชีพเกษตรกรรม คนในหมู่บ้านส่วนใหญ่รู้จักกันเป็นอย่างดีและมีการติดตามข่าวสารในชุมชนกันหลายช่องทาง ไม่ว่าจะเป็นไลน์กลุ่มของชุมชน เสียงตามสาย เเละการประชุมหมู่บ้านเเละการพูดคุยบอกต่อกันปากต่อปาก
จากนั้นเราจึงได้นำข้อมูลเเละปัญหาที่พบมาสร้างเป็นตารางเเยกสื่อประเภทต่างๆ
ที่จะเป็นช่องทางการสื่อสารให้กับคนในชุมชนได้ และหา Need Want (สิ่งที่เราต้องการเเก้ไขเเละสิ่งที่เขาต้องการ) มาถึงตรงนี้เเหละค่ะที่เรารู้สึกว่ามันยากมากๆ เพราะเหมือนกับว่าเราไม่รู้ว่าจะเข้าไปเปลี่ยนเเปลงสิ่งที่ชาวบ้านเขาเป็นอยู่ได้ยังไง เเละจะเปลี่ยนเเปลงอะไร ต้องปรับเเก้สิ่งที่จะทำอยู่เรื่อยๆ เเต่ขั้นตอนนี้กลับเป็นขั้นตอนที่ทำให้ดิฉันเข้าใจเเละเรียนรู้ชุมชนได้มากขึ้นไปอีกขั้นเลยค่ะ
ภาพร้านขายของในชุมชนแม่ต๋ำบุญโยง หมู่ที่5
จากประสบการณ์ในรายวิชานี้ทั้งหมดทำให้ดิฉันรู้ว่า การจะเป็นนักสื่อสารได้นั้น ต้องมีความเข้าใจ ความอดทน ความเป็นอันหนึ่งอันเดียว และนั่นจะช่วยฝึกฝนให้เราเป็นพลเมืองที่สามารถใช้สื่อได้อย่างเป็นประโยชน์ โดยเราเเค่กลุ่มเดียวไม่สามารถที่จะเปลี่ยนเเปลงอะไรได้ หากไม่ได้คนในพื้นที่เข้ามามีส่วนร่วมการเปลี่ยนเเปลงก็คงจะไม่เกิดขึ้นอย่างเเน่นอน ในการลงชุมชนทุกครั้งดิฉันได้รับทั้งการต้อนรับเเละรอยยิ้มจากชาวบ้านทุกคน เเละได้รับการร่วมมือกันเป็นอย่างดี
ภาพชาวบ้านให้ความร่วมมือในการถ่ายทำ
สุดท้ายนี้ดิฉันขอขอบคุณชาวบ้านชุมชนแม่ต๋ำบุญโยงหมู่ที่5จริงๆค่ะ ที่เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ดิฉันเข้าใกล้คำว่านักสื่อสารมากขึ้น เเละหวังว่า Blogนี้จะเป็นประโยชน์ เเก่ใครหลายๆคนที่อยากเริ่มต้นการเป็นนักสื่อสารหรือนักข่าวพลเมืองได้นะคะ เเล้วพบกันใหม่ สวัสดีค่ะ
ภาพรวมกลุ่มสารเเสงสื่อสาร
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
