ตอนที่ 39 การแสดง
"ยินดีต้อนรับๆๆๆๆๆ!"
เด็กประถมแก้มแดงแจ๋ยืนเรียงกันสองแถว ยิ้มแปลกๆ โบกไม้โบกมือกระโดดกันใหญ่ เจ้าชาย Hamand จับราวบันไดเลื่อนมือหนึ่ง อีกมือก็โบกทักทาย
แดดออกเปรี้ยงๆ แต่ไม่รู้ทำไมเขาเสียวสันหลังวาบๆ เหมือนเหยียบเข้าไปในเขตอันตรายไงงั้น
แต่ Hamand ก็ส่ายหน้าไล่ความคิดนั้นไป ด้วยสถานะของเขา มาถึงที่นี่ แถมยังอยู่ในประเทศที่ปลอดภัยที่สุดในโลก เขาจะไปอันตรายอะไรได้?
นั่งอยู่ในรถหงฉีคันใหม่เอี่ยมที่เพิ่งซื้อแล้วส่งตรงมาจากปักกิ่ง เจ้าชาย Hamand ก็เริ่มนึกภาพ Xinyuan Aerospace
ถึงพวกเศรษฐีน้ำมันจะดูเหมือนพวกเศรษฐีใหม่ แต่พวกเขาก็รู้ตัวดีว่าตัวเองเป็น "แกะอ้วน" พวกเขา "เต็มใจ" ซื้อพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ ปีละหลายหมื่นหลายแสนล้านดอลลาร์ แถมยังต้องยิ้มหน้าบานบอกว่า "ได้กำไรๆ" อีก
แล้วพวกนั้นไม่ได้บอกเหรอว่าน้ำมันมีจำกัด? ถึงตอนนั้นจะมีเจ้าชายเป็นพันๆ คนในราชวงศ์ จะเอางบที่ไหนมาเลี้ยงดูคนทั้งตระกูล?
ดังนั้น ในด้านหนึ่ง พวกเศรษฐีน้ำมันจึงเร่งพัฒนาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวอย่างเต็มที่ และในขณะเดียวกันก็ลงทุนในเทคโนโลยีขั้นสูงทุกที่ พวกเขาไม่กลัวการขาดทุน ก็แค่ลดการผลิตน้ำมันดิบแล้วขึ้นราคามันซะก็สิ้นเรื่องไม่ใช่เหรอ?
ถึงแม้ Xinyuan Aerospace จะเพิ่งมีชื่อเสียงเมื่อไม่นานมานี้ แต่ความสามารถของพวกเขาก็อยู่ในระดับแนวหน้า แถมยังอยู่ในวงการอวกาศระดับไฮเอนด์ Hamand สนใจอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม ภายใต้การจัดการของรัฐบาลท้องถิ่น เขาได้ไปเยี่ยมชมโบราณสถาน จุดชมวิวเชิงประวัติศาสตร์ของเมือง Xinyuan และสัมผัสกับขนบธรรมเนียมทางวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ก่อน แล้วจึงจัดให้ไปที่บริษัท Xinyuan ในที่สุด
วันที่ 26 ตุลาคม ขบวนรถโคสเตอร์และรถสีดำสนิทจำนวนมาก ค่อยๆ เคลื่อนมาถึงหน้าประตูบริษัท Xinyuan Aerospace Power Company ซึ่งเดิมคือโรงงานรถไถ Xinyuan โดยมีตำรวจจราจรนำทางและรถตำรวจคุ้มกัน
แล้วท่านผู้นำก็ถึงกับอึ้ง
ไม่มีพรมแดงและกระเช้าดอกไม้ตามที่คาดไว้ ไม่มีป้ายคำขวัญต้อนรับ และไม่มีเสียงปรบมือต้อนรับอย่างอบอุ่นจากพนักงานที่ยืนเรียงแถวเป็นระเบียบ
มีแค่หลินจู่กับผู้บริหารระดับสูงอีกไม่กี่คนที่ไม่ได้สนใจเรื่องเทคโนโลยีเท่าไหร่ แล้วก็มีคนจากฝ่ายประชาสัมพันธ์มาทำหน้าที่เป็นหน้าเป็นตา ทุกคนอยู่ในชุดสูทผูกไท ทำหน้าแบบว่า "ฉันไม่แคร์"
ท่านผู้นำที่มาด้วยถึงกับคิดในใจว่า "เอาแล้วไง" ตกลงกันดิบดีเมื่อสิบวันก่อน สุดท้ายก็ยังจะมาสร้างภาพตอนสถานการณ์สำคัญแบบนี้อีก?
"ฝ่าบาท ช่วงนี้อาจเป็นเวลาทำงาน Xinyuan Aerospace งานยุ่งมาก ตารางเวลาของเราอาจจะไม่ตรงกันบ้าง" ท่านผู้นำรีบแก้ตัว
"ไม่ๆๆ แบบนี้ดีแล้ว ฉันไม่ต้องการให้พวกเขามาต้อนรับ ฉันแค่อยากเห็นบริษัทอวกาศเอกชนที่ล้ำที่สุดในจีน พวกเขาภูมิใจในฝีมือของพวกเขา"
เจ้าชาย Hamand กลับไม่คิดว่ามีอะไรแปลก แถมยังรู้สึกว่ามันแปลกใหม่ดี
เขาเคยไปเยี่ยมหน่วยงานวิจัยวิทยาศาสตร์มาหลายที่แล้ว คนที่นั่นดูเหมือนจะทิ้งงานมาต้อนรับเขาหมด ทำให้เขาไม่ได้เห็นงานจริงๆ ที่เขาอยากดู มันเหมือนกับว่าเขาแค่ไปเดินเล่นในอุทยานไฮเทคแล้วไม่ได้อะไรกลับมา
เขาเห็นหลินจู่ที่อยู่ข้างหน้ากำลังยิ้มแต่ก็ยังสุภาพ พอเข้าไปใกล้ๆ เขาก็เดินเข้าไปจับมือ
"ยินดีต้อนรับ เจ้าชาย Hamand"
"ผมดีใจมากที่ได้เจอคุณ ผู้นำหนุ่มของบริษัทอวกาศที่เจ๋งสุดในจีน หวังว่าผมคงไม่ไปกวนงานคุณนะ"
พอได้ยินล่ามแปล หลินจู่ก็ปรับสีหน้าหน่อยๆ ทำเป็นภูมิใจเล็กน้อย
"ไม่กวนหรอกครับ เพราะผมไม่ใช่พวกนักวิทย์ พวกนั้นงานยุ่งกันหัวหมุน ยังทำงานกันอยู่เลย"
หลินจู่ไม่พูดอะไรให้ยืดยาว ผายมือเชิญแล้วพาเจ้าชาย Hamand ตรงไปยังโรงประกอบกับโรงเก็บเครื่องบิน
แค่เห็นจากข้างนอก โรงเก็บสีขาวสูงเกือบ 50 เมตรก็อลังการแล้ว ตรงกลางยังมีโลโก้ยานอวกาศเบ้อเริ่มวาดไว้แบบเรียบๆ
ฮูเบอร์เดินนำไป ส่งซิกให้ทุกคนเว้นระยะห่างจากประตูสูงสี่สิบเมตร แล้วก็หยิบวิทยุสื่อสารมากระซิบๆ สองสามคำ
"เจ้าชาย Hamand เราดีใจมากที่ท่านมา เราเลยตัดสินใจจะโชว์โปรเจ็คลับสุดยอดที่เรากำลังพัฒนาให้ดู"
"ความลับเหรอ?"
พอเห็นหลินจู่ทำท่าลึกลับ Hamand ก็ยิ่งอยากรู้ แม้แต่ผู้นำเมืองที่มาด้วยกันก็อดไม่ได้ที่จะชะเง้อมองเข้าไปข้างใน
"แฮง กัง..."
ประตูโรงประกอบขนาดใหญ่และหนักอึ้งค่อยๆ เลื่อนออกพร้อมกับเสียงเฟืองขบกัน เสียงดังเป็นจังหวะจนพื้นสั่นสะเทือน
เหมือนเป็นเสียงดนตรีประกอบฉากใหญ่ตอนที่เปิดม้วนภาพ ทำให้รู้สึกตื่นเต้น
รอยแยกตรงกลางประตูโรงเก็บค่อยๆ กว้างขึ้น เผยให้เห็นภาพด้านใน
เจ้าชาย Hamand ค่อยๆ อ้าปาก พึมพำเป็นภาษาของตัวเองว่า "ขอพระเจ้าอวยพร"
ส่วนคนที่มาด้วยกันคนอื่นๆ ก็เบิกตากว้าง อ้าปากค้าง
"นี่ นี่มัน... กระสวยอวกาศ?!"
ในโรงเก็บขนาดใหญ่ มีกระสวยอวกาศสีเงินขาวสองลำ ลำใหญ่กับลำเล็ก ถูกแขวนไว้กลางอากาศ มีโครงปีนและเครื่องจักรมากมายรายล้อม คนงานหลายร้อยคนทำงานกันขวักไขว่ แสงเชื่อมโลหะสว่างวาบเหมือนดวงดาว
หลินจู่ก้าวไปข้างหน้าแล้วหันกลับมายกมือขึ้น:
"ทางซ้ายนี่คือ กระสวยอวกาศจิ๋ว H1 ยาว 13 เมตร ปีกกว้างราวๆ 5.5 เมตร หนักตอนขึ้นบิน 21 ตัน บรรทุกคนได้ 6 คน ของอีก 2 ตัน ใช้ดีไซน์แบบลำตัวยกกลางกับปีกผสานกัน
ส่วนทางขวานั่น ยานอวกาศเบิ้ม H2 ยาว 61 เมตร ปีกกว้าง 22 เมตร หนักตอนขึ้นบิน 130 ตัน มีสองแบบ คนโดยสาร กับ ขนของ
แบบคนโดยสารนั่งได้ 50 คน ส่วนแบบขนของ บรรทุกนักบินอวกาศ 4 คน ของอีก 85 ตัน!"
เจ้าชาย Hamand เดินลิ่วไปข้างหน้าอย่างตื่นเต้น ไปยืนใต้หัวกระสวย H2 ที่เงยขึ้น เห็นแผ่นกันความร้อนสีดำๆ ตรงก้น กับช่องหน้าต่างสีฟ้าๆ
ตรงช่องเปิดใต้หัวเครื่อง มีคนงานขับรถเครื่องกลไฟฟ้า ติดตั้งล้อลงจอดกันอยู่ สายไฟหนาๆ เท่าแขนคนมัดรวมกันห้อยลงมา วิศวกรใส่หมวกขาว ชุดเอี๊ยมเทา ต่อสายไฟเข้าคอมพิวเตอร์ จูนอะไรกันอยู่
"เฮ้ย อย่าล้ำเส้น!"
คนงานคนนึงตะโกนบอก แล้วก็รีบเดินผ่านไป
Hamand พูดภาษาจีนไม่ได้ แต่เห็นเส้นเหลืองบนพื้นก็รู้ทันทีว่าเป็นเขตทำงาน พวกเขากำลังยุ่งกันอยู่ ถ้าเขาเข้าไปก็คงจะขัดขวางการทำงาน
พอดีเห็นหลินจู่เอามือป้องแสงแดดแล้วเดินมา Hamand ก็รีบถามอย่างตื่นเต้น
"หลิน นี่นายกำลังสร้างกระสวยอวกาศเหรอ? พวกมันบินได้จริงเหรอ?"
"แน่นอน H2 นี่เป็นแค่ต้นแบบภาคพื้นดินขนาดเท่าของจริง เอาไว้ทดสอบระบบไฟกับทดสอบการต้านแผ่นดินไหว ขั้นตอนต่อไปถึงจะสร้างแบบบินได้ แต่มันยังช้าอยู่ คงต้องอีกสองปีถึงจะบินครั้งแรก
แต่ H1 เข้าสู่ขั้นตอนทดสอบแอโรไดนามิกแล้ว เป็นต้นแบบที่บินได้จริง ใกล้เคียงกับเป้าหมายสุดท้ายมาก อย่างเร็วต้นปีหน้าก็ออกจากโรงงาน ประกอบเข้ากับจรวดแล้วส่งขึ้นอวกาศ
H2 จะเป็นกระสวยอวกาศที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่มนุษย์เคยสร้างมา ส่วน H1 ก็ล้ำที่สุดในด้านแอโรไดนามิก"
พูดจบ หลินจู่ก็ผายมือเชิญ Hamand โดยไม่รอให้ล่ามแปลจบ แล้วพาเขาไปทางกระสวย H1 พอดีกับที่วิศวกรระบบสามคนเดินเข้ามาหา
พวกเขาสามคนแนะนำตัวกันทีละคน พอ Hamand รู้ว่ามาจาก Aramco, Lucia แล้วก็ European Space Agency ก็รู้สึกได้เลยว่าที่นี่ของจริง ระดับเทพๆ ทั้งนั้น
จากนั้นพวกเขาก็พา Hamand ไปใส่ที่คลุมรองเท้า แล้วพาเข้าไปดูข้างในกระสวย H1 ทางช่องเก็บสัมภาระที่เปิดอยู่
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
