Day84 ปั่นขึ้นเขาโบโกร์
เมื่อคืนหลับไม่ค่อยสบายนัก คงเพราะในห้องคนเยอะไปหน่อย แล้วเตียงเรามีคนนอนอยู่ข้างบนด้วย เวลาเขาพลิกตัวหรือขึ้นลงเตียงเราก็รู้สึก รู้สึกว่าจะมีคนนอนอยู่ในห้องแค่ 5 คนเองมั้งรวมเราด้วย พวกเขากัน 4 คนชาย 2 หญิง 2 เช้านี้เช็กเอาต์กันไปหมด เราก็เช็กเอาต์ด้วยเหมือนกัน เพราะจะปั่นจักรยานขึ้นเขาโบโกร์ (Bokor) ความสูง 1,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล เป็นครั้งแรกที่จะได้ปั่นจักรยานขึ้นเขาในเขมร เพราะทางที่ผ่านมามีแต่ทางราบแต่ไม่เรียบตลอดเลย
วันนี้สาย ๆ ถึงออกเดินทาง ซื้อน้ำตุนไว้ด้วย เพราะว่าต้องปั่นขึ้นเขา เดี๋ยวจะเจอเหตุการณ์เดียวกับตอนไปซาปา เราข้ามสะพานใหม่ พอลงสะพานเจอป้ายบอกว่ามี workshop Kampot pepper ก็เลยแวะไปดูสักหน่อย เพราะอยู่ไม่ไกล
ที่นั่นเป็นเหมือนโรงงานผลิตพริกไทยของกำปอดยี่ห้อ Kadedo พริกไทยของกำปอดมีชื่อเสียงระดับโลก เขาบอกว่าอย่างนั้น เราเองก็เพิ่งรู้เหมือนกัน แต่กลิ่นพริกไทยก็หอมดี มีพนักงานคนหนึ่งอธิบายถึงกระบวนการต่าง ๆ ให้ฟัง
ก่อนเข้าไปในตัวบ้านเราเดินดูแปลงปลูกพริกไทยที่เขาทำให้ดูเป็นตัวอย่างไว้ เพิ่งรู้ว่าพริกไทยเป็นพืชเถาเครือต้องมีไม้ให้มันเกาะเลื้อยใช้เวลาปลูก 3-4 ปีถึงจะให้ผลผลิต ที่นี่เขารับซื้อเมล็ดพริกไทยจากเกษตรกรแล้วเอามาคัดแยกอีกที ก่อนบรรจุถุงขาย เจ้าของเป็นชาวฝรั่งเศส พนักงานบอกว่า เป็นคนทำให้พริกไทยกำปอดมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักและตอนนี้ก็มีพริกไทยกำปอดอยู่แบรนด์เดียวคือ Kadedo
พอเขาได้พริกไทยตากแห้งมาเขาจะวัดดูระดับความชื้น ถ้ามันยังไม่แห้งดีเขาจะเอาไปตากใหม่ เพื่อให้เก็บรักษาได้นานที่สุด เขาจะเอาเมล็ดพริกไทยที่ได้ไปทำพริกไทยขาว พริกไทยดำ และพริกไทยแดง พริกไทยขาวจะกลิ่นหอมแรงที่สุด เมล็ดพริกไทยที่ไม่ได้คุณภาพคือ แกร็นหรือเล็กหรือสีไม่ใช่อย่างที่ควรจะเป็นจะถูกคัดทิ้ง 80% ของพริกไทยที่ผลิตได้จะถูกส่งออกไปต่างประเทศ แต่ไม่รู้ว่าปีหนึ่งผลิตได้กี่ตัน
เราปั่นจักรยานไปตามถนนหมายเลข 3 ต่อไปและแวะซื้อของไปเป็นเสบียงคือ ขนม กล้วยทอด แค่นั้นแหละ
พอถึงกม.ที่ 9 ห่างจากตัวเมืองก็ถึงทางแยกขึ้นเขาโบโกร์ ระยะทาง 32 กิโลเมตรเราคิดว่าเราคิดถูกมากที่ซื้อเสบียงเตรียมไว้ ไม่งั้นอดแน่ เพราะระหว่างทางไม่มีบ้านคนไม่มีร้านค้า เพราะมันเป็นเขตอุทยานแห่งชาติทั้งหมดเลย กว่าจะเจอร้านค้าที่ที่แรกก็ปั่นขึ้นเขามาแล้ว 22 กิโลเมตร เลยซื้อกล้วยตากกินกับเป๊ปซี่ เจอแม่ค้าพูดภาษาไทยได้เลยนั่งคุยกันพักหนึ่ง
ตอนปั่นขึ้นมาก่อนถึงร้านค้าเห็นรูปปั้นขนาดใหญ่นึกว่าเป็นพระพุทธรูปแต่พอมาถึงถึงรู้ว่าเป็นรูปปั้นผู้หญิงแก่ชื่อว่า "ยายเมา" เป็นคนที่ชาวบ้านริมทะเลให้ความเคารพนับถือกราบไหว้บูชา เพราะเชื่อว่ายายเมาจะช่วยคุ้มครอง แม่ค้าบอกว่าจังหวัดที่อยู่ติดทะเลของกัมพูชาจะมีรูปปั้นของยายเมาอยู่ให้เห็น เป็นเช่นนี้เอง แต่เราก็ยังไม่รู้ว่า ยายเมาเป็นใครมาจากไหนอยู่ดี เอาไว้ถามเพื่อนชาวกัมพูชาดูแล้วกัน
ปั่นต่อมาอีก 8-9 กิโลเมตรก็ถึงคาสิโนขนาดใหญ่ ไม่รู้ว่ามีคนขึ้นมาเล่นคาสิโนที่นี่สักกี่คน เพราะในกัมพูชามีคาสิโนให้เลือกเล่นเยอะแยะ ทั้งในเมืองหลวงก็มี ด้านหลังคาสิโนไปตามถนนก็เป็นที่ตั้งของวัดสัมโปปรัม เราเข้ามาที่วัดนี้เพื่อขอค้างแรม ก่อนจะเจอพระก็ถ่ายรูปกับวิวก่อน สวยมาก มองเห็นเกาะ เห็นทะเล เพราะวัดนี้ตั้งอยู่ตรงหน้าผาพอดี สวยมาก ๆ ระหว่างถ่ายรูปอยู่ หลวงพ่อเดินมา เราเลยเข้าไปขออนุญาตกางเต็นท์นอน หลวงพ่อบอกให้ไปกางในศาลาที่กำลังสร้างอยู่
ข้างบนนี้อากาศค่อนข้างเย็น เราอาบน้ำด้วยความหนาวสั่น เสร็จแล้วก็เข้าเต็นท์ทำธุระต่าง ๆ โหลดรูป ชาร์จไฟกล้อง ข้าง ๆ เต็นท์ก็มีคนงานก่อสร้างนอนเป็นเพื่อนเต็มไปหมด รวมในศาลาน่าจะมีร่วม 10 คน ข้างนอกลมแรงมาก ๆ เสียงลมพัดหวีดหวิวได้ยินมาถึงข้างใน
เรากินกล้วยทอดและกล้วยตากที่เหลือเป็นมื้อเย็น ในศาลาที่เรานอนนั้น เขากำลังทำเพดานและผนังเป็นรูปนูนเกี่ยวกับพุทธประวัติ และเรื่องของเทพเทวดา เพราะเห็นมีพระอาทิตย์ พระจันทร์ด้วย รูปนูนสวยมาก ถ้าลงสีแล้วก็คงจะสวยขึ้น
อิสร์ เสรีพัก
พุธ 10 กรกฎาคม 2013 - กัมพูชา 84
สถิติการปั่นวันนี้
ระยะทาง 41.41 กิโลเมตร
อัตราเร็วเฉลี่ย 8.2 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
อัตราเร็วสูงสุด 37.9 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
พลังงาน 282 กิโลแคลอรี่
คาร์บอนไดออกไซด์ 6.21
ระยะทางสะสม 5,178 กิโลเมตร
ระยะเวลาที่ใช้ 5 ชั่วโมง 1 นาที 20 วินาที
ค่าใช้จ่ายวันนี้
1 ค่าห้อง 12,000 เรียล
2 ขนม+น้ำ 6,000 เรียล
3 ขนม+กล้วย 9,700 เรียล
4 น้ำ+กล้วย 8,000 เรียล
รวม 35,700 เรียล หรือประมาณ 267.75 บาท
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
