21 ก.พ. เวลา 13:18 • นิยาย เรื่องสั้น

"รถไฟสายฝัน"

ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าและภูเขา มีรถไฟสายหนึ่งชื่อว่า "สายฝัน" รถไฟสายนี้เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ผู้คน เพราะไม่เพียงแค่เป็นพาหนะที่พาพวกเขาไปยังเมืองใหญ่ แต่ยังเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของความหวังและความฝันที่จะไปถึงจุดหมายที่ต้องการ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้รถไฟสายฝันเป็นพิเศษคือ ทุกๆ ครั้งที่มันวิ่ง มันจะปล่อยกลิ่นหอมของดอกไม้สดที่ทำให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข
วันหนึ่ง ขณะที่รถไฟกำลังวิ่งไปตามเส้นทางของมัน ผู้โดยสารบนรถไฟเริ่มรู้สึกแปลกประหลาด เพราะรถไฟนั้นเริ่มช้าลงและไม่สามารถไปถึงปลายทางได้ตามเวลาที่กำหนด ทุกคนเริ่มวิตกกังวล และบางคนเริ่มบ่นว่าไม่รู้จะถึงจุดหมายเมื่อไหร่
เด็กชายคนหนึ่งชื่อ "จอนสัน" สังเกตเห็นว่าในช่วงที่รถไฟช้าลงนั้น มันมีทิวทัศน์ที่สวยงามมากๆ ที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน ต้นไม้สูงใหญ่ที่เขียวขจี ดอกไม้หลากสีบานสะพรั่ง และแม่น้ำที่ส่องแสงระยิบระยับในแสงแดด 🌳🌲🌳🌲🌳
จอนสันจึงเดินไปหาผู้ควบคุมรถไฟ "พี่เจ้าหน้าที่ครับ ทำไมรถไฟไม่วิ่งเร็วเหมือนเมื่อก่อน?"
ผู้ควบคุมรถไฟยิ้มและบอกว่า "บางครั้ง เราต้องชะลอเพื่อให้เราได้เห็นสิ่งที่เราไม่เคยเห็นก่อน รถไฟสายนี้ไม่ได้วิ่งเพียงแค่เพื่อถึงปลายทาง แต่มันยังพาคนที่เดินทางไปสัมผัสประสบการณ์ระหว่างทาง"
จอนสันฟังแล้วก็เริ่มเข้าใจว่า การเดินทางไม่ได้เกี่ยวกับการไปถึงจุดหมายเร็วที่สุด แต่คือการเรียนรู้จากทุกๆ ช่วงเวลาของการเดินทาง และการเห็นสิ่งใหม่ๆ ที่เราอาจไม่เคยสังเกตมาก่อน
หลังจากนั้น รถไฟก็เริ่มวิ่งต่อไปตามเส้นทางของมัน และแม้ว่าจะไม่ถึงปลายทางเร็วเหมือนเดิม แต่ทุกคนบนรถไฟก็เริ่มเห็นคุณค่าในทุกๆ การหยุดพักและทุกๆ ทิวทัศน์ที่พวกเขาผ่านไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้เราเข้าใจว่า บางครั้งการเดินทางที่ช้าและเต็มไปด้วยประสบการณ์ระหว่างทางนั้น มีค่ามากกว่าการไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็ว เพราะในแต่ละช่วงเวลา เราจะได้เรียนรู้และเติบโตจากสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัว🚂🚂🚂
โฆษณา