“จิมมี่ แม่อยากได้เสื้อในใหม่น่ะลูก”
“ตอนนี้ที่เเม่มีอยู่มันยืดหมดแล้ว ดูนี่สิ”
หญิงสาว สว. อายุใกล้เลข 7 เอ่ยขึ้นมา ขณะกำลังจัดเก็บ และแขวนเสื้อผ้าเข้าตู้
Designs by Freepik.com
ผมชวนแม่กลับมาอยู่กรุงเทพฯ ด้วยกัน หลังจากปล่อยให้แม่ได้ลองทำตามใจปราถนา ย้ายสำมะโนครัวไปอยู่บ้านเพื่อนที่ต่างจังหวัดอยู่ระยะหนึ่ง
ช่วงแรก ๆ ที่แม่ย้ายไปอยู่ใหม่ ๆ ผมยอมรับว่า ผมปล่อยปะละเลย ไม่ได้สนใจแม่เท่าไหร่ เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมา ตั้งเเต่เล็กจนโต ก่อนแม่เกษียณ แม่ก็ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวเสียส่วนใหญ่ ในหอพักสวัสดิการ ณโรงพยาบาลที่แม่ทำงาน
ส่วนตัวผม จากที่แม่เคยส่งไปเรียนต่างประเทศช่วงวัยรุ่น พอกลับมาผมก็ไปอยู่หอพักกับเพื่อนที่มหาวิทยาลัย พอเรียนจบมา ผมก็ย้ายมาซื้อคอนโดอยู่ใกล้ ๆ ที่ทำงาน ผมจึงคิดว่า คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง แม่คงอยู่ได้ด้วยตัวเอง หรือแม่อาจจะอยากเป็นอิสระ เดินทางไปไหนมาไหน ได้ตามใจชอบ แต่ผมก็แอบกังวลเล็กน้อย แต่ก็คิดเองเออเอง ว่า แม่คงชอบเป็นอิสระ ดั่งผีเสื้อที่โบยบินไปได้ตามใจปราถนา ผมเปรียบเเม่ดั่งผีเสื้อสีสันสดใส เพราะผมคิดอยู่เสมอว่าผีเสื้อดูเหมาะกับเเม่มากกว่านก
แต่แล้วเรื่องที่ไม่น่าจะเกิด ก็เกิดขึ้น แม่ผมเริ่มถามไถ่เรื่องการใช้จ่าย เงิน ๆ ทอง ๆ ของผม จึงทำให้ผมรู้สึกผิดสังเกต และไม่สบายใจ เพราะปกติแม่ผม ให้เงินผมใช้ตลอด ๆ ตามนโยบาย ของตระกูลเรา คือ ลูกคืออภิชาติบุตร เทวบุตรลงมาเกิด มีลูกคนเดียว ต้องเลี้ยงสปอยล์ให้สุด เงินมีเท่าไหร่ยกให้ลูกหมด เพราะลูกคือวัยรุ่นกำลังสร้างตัว ส่วนตัวเองใช้แค่เงินบำนาญก็เหลือกินเหลือใช้
เหตุการณ์เริ่มบานปลาย ซึ่งผมขอสรุปคล่าว คร่าว ๆ ประมาณว่า แม่ทำตัวเป็น แม่พระ ให้เพื่อนกู้ยืมเงินไปจำนวนที่ค่อนข้างมาก แต่ยังไม่ได้คืน ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา พล็อตเรื่องมาทรงคล้าย ๆ แก๊งมิจฉาชีพ ที่ได้ยินอยู่บ่อย ๆ ในปัจจุบัน
ผมจึงยื่นคำขาดกับแม่ ให้ปล่อยวางทุกสิ่ง และย้ายกลับมาอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพฯ ด้วยไม้เด็ดว่า จะจัดการดูแลทุกสิ่งอย่างให้ ขอแค่แม่มาอยู่ด้วยกัน
“ผมรักแม่นะ เราไม่ต้องรวยเป็นสิบเป็นร้อยล้าน เราก็อยู่กันอย่างมีความสุขได้ หรือต่อให้แม่ได้เงินก้อนนั้นมาจริง แต่ผมไม่อยู่กับแม่แล้ว แม่จะเลือกอะไร”
ในใจตอนที่พูดโทรศัพท์กับเเม่ ก็หวั่นใจอยู่ลึก ๆ ว่าแม่จะไม่ล้มเลิกความตั้งใจง่าย ๆ แต่สุดท้าย ความรักของแม่ที่มีให้ลูกก็ชนะความโลภทุกสิ่ง แม่ตัดสินใจย้ายกลับมาอยู่กับผม
ผมจึงพาแม่ไปซื้อ เสื้อผ้าใหม่ ๆ พากินอาหารดี ๆ พาไปเที่ยวตามที่ต่าง ๆ คล้าย ๆ กับช่วงโปรโมชั่น
กลับมาที่เรื่องซื้อชุดชั้นในใหม่ ที่แม่พูดขึ้นมา ถึงกับทำให้ผมสะอึก และครุ่นคิดบางสิ่งบางอย่างในหัวใจ
“ดูสิ มันย้วยหมดแล้ว แม่อยากได้ใหม่สักสองสามตัว ของเก่าแม่ใช้มาหลายสิบปีแล้ว ซื้อครั้งนี้ คงจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ”
ผมที่กำลังนั่งกินข้าวที่แม่อุ่นไว้ให้ ถึงกับชะงัก ผมเดินเข้าไปหาแม่ มองดูกางเกงในที่ยานย้วยจนแทบจะไม่เหลือความเป็นกางเกงชั้นในสตรี แบบที่ผมเห็นอยู่บ่อย ๆ ตามห้าง ผมโน้มตัวไปกอดแม่ และพูดกับแม่ว่า
“ป่ะ ไปห้างกัน แม่จะเอาวาโก้ โกโกวา ซาบรีน่า แบบ
ชมพู่อารยาหรือใบเฟิร์น ได้หมด”
สรุป ผมพาแม่เดินไปจบที่ ชุดชั้นในไทรอัมพ์ ในห้างแห่งหนึ่งใกล้บ้าน แต่กว่าจะได้ที่ถูกใจ ก็มาลองอยู่หลายวัน จนพี่ ๆ พนักงาน กระซิบบอก ให้พามาช่วงอาทิตย์เทศกาลวันแม่
และแล้วแม่ผมก็ ได้เสื้อในใหม่ สีสันถูกใจ นุ่มละมุนกระชับทุกสัดส่วน พร้อมกับเซอร์ไพร์ส การ์ดอวยพรวันแม่ ที่ พี่ ๆ พนักงานได้ช่วยจัดสรร ให้ผมได้มีช่วงเวลาดี ๆ ในวันธรรมดา ที่พิเศษ แบบนี้ อีกวันหนึ่ง กับแม่ของผม
“ รักแม่นะ ”
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
