#ถาม..พระอาจารย์ครับ ทำอย่างไร เมื่อผัสสะกับสิ่งที่ไม่ชอบใจแล้ว เราไม่โกรธ
ตอบ..เรียนรู้ภาวนา ที่ข้าชี้นี่แหละ นำไปฝึกฝนจนเข้าใจ เมื่อเข้าใจ มันจะวางสิ่งที่ผัสสะแล้วไม่พอใจลงได้
#ถาม..ผมทวนใจและเรียนรู้อยู่ แต่ก็ยังโกรธอยู่ครับ มันอดไม่ได้ที่จะคุกคามเขาเพื่อโต้ตอบ เราต้องฝึกถึงขั้นไหนนะ เราจึงไม่โกรธ
#ตอบ..การโต้ตอบเป็นอาการหนึ่ง ที่เรายังมีอินทรีย์ยังอ่อนแออยู่ ยังไม่เข้าใจ ยังไม่แก่กล้าพอ ตราบใดที่เรายังมีข้ออ้าง ชอบสวนกลับในช่องทางใดๆ ใจเรายังอ่อนแออยู่ เรายังอยู่ในกระแสของอารมณ์
คนที่อยู่ในกระแสของอารมณ์ ย่อมไหลคล้อยไปตามกระแสที่ผัสสะเป็นธรรมดา
ข้าในฐานะของผู้นำ มีอะไรเยอะแยะที่ข้าเกิดความไม่พอใจยามผัสสะ แต่เพราะข้าเข้าใจแล้วว่า
เขาทั้งหลาย เขาก็เป็นของมันเช่นนั้นแหละ เขายังไม่ได้สดับรับฟังแล้วนำมาครุ่นคิดพินิจพิจารณาให้ดี เขามีแต่คล้อยไปตามอารมณ์ตน เขายังอ่อนแอทางจิตวิญญาณ ฯลฯ..
ข้าเข้าใจเหตุปัจจัยเหล่านั้น ข้าจึงไม่รู้สึกโกรธ ไม่ใช่ว่าข้าไม่โกรธ แต่ข้าเข้าใจผู้คนและเขาเหล่านั้น ใจข้าจึงไม่ค่อยสะดุ้งสะเทือนอะไรไดๆ
คนเรา..หากยังมีข้ออ้าง ข้อถกเถียง เพื่อให้เขาเห็นด้วยกับเรา เราก็จะตกอยู่ในอารมณ์ของเรา ที่อยากชนะเขาอยู่ร่ำไปนั่นแหละ เป็นการโยนไฟใส่กันและกัน ไม่มีที่สิ้นสุด นั่นแหละ..#ความโกรธก็เลยปรากฏอยู่ร่ำไป
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
