[พระวิทยา กิจฺจวิชฺโช] พึงข่มบุคคลผู้ควรข่ม นิคฺคณฺเห นิคฺคหารหํ พึงข่มบุคคลผู้ควรข่ม ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ พึงยกย่องบุคคลผู้ควรยกย่อง .. หากผู้ใดไปตำหนิบุคคลที่ควรชม ไปชมบุคคลที่ควรตำหนิ ผู้นั้นย่อมมีใจเป็นมิจฉาทิฏฐิ เห็นผิดเ

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

พระวิทยา กิจฺจวิชฺโช

•

22 มี.ค. เวลา 10:20 • การศึกษา

พึงข่มบุคคลผู้ควรข่ม

นิคฺคณฺเห นิคฺคหารหํ พึงข่มบุคคลผู้ควรข่ม

ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ พึงยกย่องบุคคลผู้ควรยกย่อง

หากผู้ใดไปตำหนิบุคคลที่ควรชม ไปชมบุคคลที่ควรตำหนิ ผู้นั้นย่อมมีใจเป็นมิจฉาทิฏฐิ เห็นผิดเป็นชอบ ถ้ากระทำด้วยความไม่รู้ก็พอทำเนา ครั้นรู้แล้วก็พึงแก้ไขเสียใหม่ให้ถูกต้อง แต่ถ้ารู้แล้วยังขืนกระทำผิดอยู่อีก ชื่อว่า ทำกรรมหนักส่งผลให้ผู้นั้นเป็นมิจฉาทิฏฐิ มีความเห็นผิดมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อสั่งสมความเห็นผิดหนักเข้า ก็เป็นเหตุให้คิดผิด ทำผิด พูดผิด สุดท้ายก็ทำแต่บาปกรรม ตายแล้วก็ไปสู่ทุคติอบายภูมิสถานเดียว

ควรข่มบุคคลผู้ควรข่มก็คือ ข่มคนชั่ว คนพาล คนโกง คนเห็นแก่ตัว ที่ชอบเอารัดเอาเปรียบคนอื่น คอยหาผลประโยชน์ให้กับตนเองและพวกพ้อง ด้วยวิธีการที่ไม่ชอบ มักกระทำแต่เรื่องผิดศีลผิดธรรมอย่างไม่ละอายแก่ใจ อย่างร้ายแรงก็ถึงขั้นทำผิดกฎหมาย

ธรรมท่านสอนให้ข่ม คือให้ตำหนิชี้โทษในพฤติกรรมไม่ดีของบุคคลนั้น ถ้าทำผิดกฎหมายก็ต้องนำตัวไปลงโทษให้สาสมแก่ความผิด เพื่อให้เห็นโทษและมีจิตสำนึกผิด อีกทั้งป้องกันมิให้ใครถือเอาเป็นเยี่ยงอย่าง และไม่คบหาสมาคมกับบุคคลเช่นนั้น

การให้อภัยโทษแก่คนชั่วคนพาล ย่อมทำให้คนชั่วคนพาลนั้นเหิมเกริมทำชั่วมากยิ่งขึ้น ถ้าบุคคลใดไปเสพคนชั่วคนพาล ก็อาจถูกชักนำให้เป็นคนชั่วคนพาลไปโดยไม่รู้ตัว และอาจประสบความหายนะจากการคบหากับคนชั่วคนพาลนั้นได้

ควรยกย่องบุคคลผู้ควรยกย่อง คือ ยกย่องคนดีมีศีลธรรม มีความซื่อสัตย์สุจริต มีความเสียสละไม่เห็นแก่ตัว ไม่เอารัดเอาเปรียบคนอื่น ไม่ข่มเหงรังแกผู้ด้อยกว่า ทำประโยชน์ให้กับสังคมและประเทศชาติ รู้จักอันใดใช่ประโยชน์ อันใดไม่ใช่ประโยชน์ สิ่งใดควรละ สิ่งใดควรบำเพ็ญ

จำเป็นต้องยกย่องบุคคลผู้ควรยกย่อง ก็เพื่อให้เป็นขวัญและกำลังใจในการทำความดีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป อีกทั้งยังเป็นเนติแบบอย่างที่ดีงาม ให้บุคคลอื่นได้เห็น และถือเอาเป็นเยี่ยงอย่างเพื่อทำความดีเช่นนั้นบ้าง

ที่สังคมไทยเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวายอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะคนไทยส่วนใหญ่ไม่รู้จักแยกแยะว่า อะไรดี อะไรชั่ว มิหนำซ้ำ ยังไปสำคัญผิดเอาดีเป็นชั่ว เอาชั่วเป็นดี ลำพังสำคัญผิดโดยไม่รู้ก็ไม่สู้กระไรนัก เพราะไม่มีเจตนาจะประทุษร้ายใคร ยังพอให้อภัยกันได้

แต่ที่เลวทรามต่ำช้าที่สุด คือการสมคบคิดกัน ทำให้ดีเป็นชั่ว ทำให้ชั่วเป็นดี หรือกลับดำเป็นขาว กลับขาวเป็นดำ ด้วยการโกหกหลอกลวง บิดเบือนความจริง สร้างพยานหลักฐานเท็จ ใส่ร้ายป้ายสีคนอื่น ทำให้คนดีถูกตราหน้าให้อับอาย ส่วนคนชั่วกลับได้รับเกียรติมีหน้ามีตาในสังคม

พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้ คนที่โกหกได้ทั้ง ๆ รู้ ไม่มีความชั่วใดที่คน ๆ นั้นจะทำไม่ได้ ชื่อว่า คนชั่ว ทำดียากแต่ทำชั่วง่าย ตรงกันข้ามกับคนดี เพราะคนดีทำดีง่ายแต่ทำชั่วยาก

คนชั่วกับคนโกงจึงเป็นบุคคลคนเดียวกัน คนชั่วที่ไม่โกงย่อมไม่มีในโลก ทรัพย์สินของคนชั่วมักได้มาจากการโกง อย่าคิดว่า คนโกงเมื่อได้ทรัพย์มามากแล้ว จะรู้จักคำว่า “พอ” ที่พูดว่า “รวยแล้วไม่โกง” ก็ไม่แน่เสมอไป ต้องดูว่า รวยด้วยทำการงานซื่อสัตย์สุจริต หรือรวยด้วยทำการงานทุจริตคดโกง ถ้ารวยเพราะโกง ก็มีแต่จะโกงหนักยิ่งขึ้น

ประเทศใดเอาคนชั่วคนโกงมาบริหารประเทศ คนชั่วคนโกงนั้น ก็จะสร้างความวิบัติฉิบหายแพร่กระจายไปทั่วประเทศ เพราะเขาจะเอาแต่บริษัทบริวารที่เป็นคนโกงเข้ามาทำงาน เพราะคนโกงย่อมเข้ากันได้ดีกับคนโกงด้วยกัน ไม่ว่าจะทำการงานอันใด คนโกงก็มักจะคอยหาโอกาสโกงได้ตลอดเวลา

ดังนั้น ถ้าอยากเห็นประเทศชาติเจริญรุ่งเรือง ต้องไม่เอาคนชั่วคนโกงมาบริหารประเทศ คนในสังคมต้องไม่นิ่งดูดาย มิฉะนั้น คนชั่วคนโกงจะนำพาประเทศชาติไปสู่ความล่มสลายในเวลาไม่นาน

#ดอยแสงธรรม_๒๕๖๘_๐๓

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

พึงข่มบุคคลผู้ควรข่ม

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน