22 มี.ค. เวลา 17:16 • ท่องเที่ยว

Day87 เที่ยวทะเลในสีหนุวิลล์

เช้านี้ออกไปเล่นน้ำแต่เช้าหลังฝนหยุดตกแล้วคนไม่ค่อยมีคน เจอผู้หญิงว่ายน้ำเล่นคนเดียว แล้วก็น้องผู้ชายอีก 6 คนมาด้วยกัน เราก็ถ่ายรูปไปด้วยเล่นน้ำไปด้วยอยู่แป๊บนึงก็ขึ้นฝั่งไปกินข้าวเช้าที่ร้านแถวนั้นแหละ แต่เป็นร้านธรรมดา ๆ สำหรับคนในท้องที่เขามานั่งกินกัน เราสั่งข้าวกับหมูราคา 5,000 เรียล แต่ตอนจ่ายเงินเขากลับคิดแค่ 4,000 เรียล
เช้านี้ออกไปเล่นน้ำแต่เช้าหลังฝนหยุดตกแล้วคนไม่ค่อยมีคน เจอผู้หญิงว่ายน้ำเล่นคนเดียว แล้วก็น้องผู้ชายอีก 6 คนมาด้วยกัน เราก็ถ่ายรูปไปด้วยเล่นน้ำไปด้วยอยู่แป๊บนึงก็ขึ้นฝั่งไปกินข้าวเช้าที่ร้านแถวนั้นแหละ แต่เป็นร้านธรรมดา ๆ สำหรับคนในท้องที่เขามานั่งกินกัน เราสั่งข้าวกับหมูราคา 5,000 เรียล แต่ตอนจ่ายเงินเขากลับคิดแค่ 4,000 เรียล
ช่วงสายเดินเล่นแดดร้อนมาก ว่าจะไปแลกเงินด่องเป็นเงินดอลลาร์แต่เรตแย่มากก็เลยไม่เอา เก็บไว้ไปแลกที่ Super Rich ประเทศไทยดีกว่า
เดินแถว ๆ ถนน Serendipity จนเจอร้าน Blue Pumpkin มันไม่ได้เป็นร้านโดด ๆ แต่ตั้งอยู่กับบาร์แห่งหนึ่ง
ตอนนี้ตัดสินใจอยู่เที่ยวต่อ 1 วัน โดยจะไปดำน้ำแบบสน็อกเกิลลิงที่เกาะพรุ่งนี้ ค่าทัวร์ 15 US Dollar ก็โอเค รวมอาหารเช้า เที่ยง เรือ แล้วก็ไปดำน้ำ 2 ที่ เขานัด 8 โมงกินข้าวเช้า 9 โมงเรือออก แต่ตอนนี้โทรศัพท์เสีย ไม่มีอุปกรณ์ในการปลุกสิ กลัวตื่นสาย
ช่วงเที่ยงกลับมานอน หลังจากนั่งกินอาหารราคาถูกริมหาด เป็นมาม่าผัดใส่ไข่และเนื้อ ตื่นมาตอนบ่ายโมงกว่า เกือบบ่ายสองก็ปั่นจักรยานออกไปเที่ยวหาดอื่น ๆ ที่อยู่ห่างออกไป เริ่มจากหาดโซะคา หาดนี้อยู่ไม่ไกลนัก เดินไปได้ หาดทรายขาวกว่าหาด Ocheaten (สะกดถูกหรือเปล่าหว่า) คนน้อยกว่า สงบดี มีหาดค่อนข้างกว้าง เราก็เล่นน้ำ นอนเล่นที่หาดอยู่พักนึง ก็ปั่นจักรยานไปหาด Independence หาดนี้คนเยอะกว่าหาดโซะคา
จุดเด่นคือมีสะพานออกไปกลางทะเล แล้วก็มีศาลาอยู่ 2 หลังบนสะพาน หาดทรายแคบ คลื่นแรงกว่าหาดโซะคา
เราดูแผนที่ที่ได้มาจากบริษัททัวร์ตรงท่าเรือ เห็นมีเกาะใกล้ ๆ ที่มีสะพานข้ามไปได้ ก็เลยปั่นจักรยานเพื่อไปเกาะนั้น แต่ปรากฏว่า เขาปิด สะพานยังเหมือนไม่เปิดใช้บริการด้วยซ้ำ ช่วงระหว่างทางผ่านเขตป่ามีรั้วล้อมเห็นคนจอดรถข้างทางเยอะเลยจอดดู ปรากฏว่า เขาให้อาหารลิงอยู่ ทั้งกล้วย ทั้งเงาะ ทั้งถั่ว ลิงเยอะมาก บางตัวก็เล็ก บางตัวก็ใหญ่ ลิงใหญ่บางตัวก็แย่งอาหารตัวเล็ก ทำตัวอันธพาล
เราปั่นจักรยานไปอีกหาดหนึ่งคือ Otred Beach และชอบกับความเรียบง่ายแต่สวยงามและมีเสน่ห์ของหาดนี้ หาดนี้ดูบ้าน ๆ ร้านค้าก็เป็นเพิงธรรมดา มีเปลญวนผูกริมหาด ไม่มีร้านอาหารใหญ่ ๆ แบบหาดอื่น คนที่มาก็เป็น Local People ซะเยอะ
ที่ชอบที่สุดคือทรายเนียนละเอียดดีต่างจากหาดอื่นที่จะเป็นทรายอีกแบบหนึ่ง ช่วงที่ไปพระอาทิตย์ใกล้ตกพอดีก็เลยได้ดูท้องฟ้าสวย ๆ บรรยากาศดี คนก็น้อย เราแทบจะเป็นคนเดียวที่เล่นน้ำอยู่ตรงนั้นมั้ง แต่เวลาที่เจออะไรสุข ๆ ก็มักจะมีความทุกข์หรือเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น เช่นวันนี้ก็โทรศัพท์มือถือพัง ส่วนตอนที่แฮปปี้สุด ๆ กับน้ำตกแก่งยุ้ยที่วังเวียงของลาวก็แว่นตากันแดดหายที่นั่น อ้อ! ขาตั้งกล้อง GoPro ก็หักอีกแล้วใช้ได้แค่ 2 อาทิตย์เองมั้ง
หลังจากฟ้าเกือบมืดสนิท เราก็ปั่นจักรยานกลับ คิดว่า พรุ่งนี้จะมาใหม่
คืนนี้อาบน้ำเสร็จออกไปนั่งกินไอติมที่ร้าน Blue Pumpkin แล้วแล้วก็ใช้ WiFi โหลดภาพอัปเดตเรื่องราวขึ้น Facebook หลังจากไม่อัปรูปขึ้นเพจมานาน 1 อาทิตย์แล้ว
เรานั่งที่ร้านจนเขาปิดร้านถึงเดินกลับห้อง
อิสร์ เสรีภักดิ์
เสาร์ 13 กรกฎาคม 2013 - กัมพูชา 87
สถิติการปั่นวันนี้
ระยะทาง 22.14 กิโลเมตร
อัตราเร็วเฉลี่ย 13 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
อัตราเร็วสูงสุด 32.6 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
พลังงาน 208 กิโลแคลอรี่
คาร์บอนไดออกไซด์ 3.32
ระยะทางรวม 5,349 กิโลเมตร
ระยะเวลาที่ใช้ 1 ชั่วโมง 42 นาที 5 วินาที
ค่าใช้จ่ายวันนี้
1 ข้าวเช้า 4,000 เรียล
2 น้ำ 2 ขวด 4,000 เรียล
3 ข้าวเที่ยง + กาแฟ 6,000 เรียล
4 ผลไม้ + ถั่ว 2,500 เรียล
5 ข้าวเย็น 7,000 เรียล
6 ขนม 14,000 เรียล
7 ไอติม 15,000 เรียล
8 ค่าห้อง 20,000 เรียล
รวม 72,500 เรียล หรือประมาณ 543.75 บาท
โฆษณา