Trump กับ McKinley: ประธานาธิบดีที่รัก
Trump มักจะพูดบ่อยๆ ว่าตัวเองเป็นประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของสหรัฐ ถ้าจะมียกเว้นก็อาจจะมี William McKinley เป็นหนึ่งในนั้น
ถ้าอยากรู้ว่า Trump ชอบ McKinley ขนาดไหน ต้องดูตอนที่เขากลับมาเป็นประธานาธิบดีรอบนี้ หนึ่งในคำสั่งแรกๆคือการเปลี่ยนชื่อภูเขาในอลาสก้าที่สูงที่สุดในอเมริกาเหนือ ที่ Obama เปลี่ยนเป็น “Mt Denali” ให้กลับไปเป็น “Mt McKinley” เพื่อให้เกียรติผู้นำคนโปรด ทั้งที่ McKinley ไม่เคยไปอลาสก้าเลยด้วยซ้ำ
แต่ในสายตา Trump เขาคือ “ฮีโร่ด้านเศรษฐกิจ” ผู้กล้าใช้ภาษีศุลกากรเพื่อปกป้องประเทศ
McKinley คือใคร?
เขาคือประธานาธิบดีคนที่ 25 ของสหรัฐฯ ที่เริ่มโด่งดังจากการผลักดัน McKinley Tariff ในปี 1890
ต้องเล่าก่อนว่า สหรัฐฯ มีระบบภาษีศุลกากรมาตั้งแต่เริ่มตั้งประเทศ โดยเริ่มเก็บจริงจังครั้งแรกในปี 1789 เพื่อปกป้องผู้ผลิตภายในประเทศ และสร้างรายได้ให้รัฐบาลใหม่
ในยุคนั้น ยังไม่มีระบบภาษีเงินได้ รัฐบาลกลางจึงพึ่งพารายได้จาก ภาษีนำเข้า (tariff) เป็นหลัก เรียกได้ว่าเป็น “เส้นเลือดใหญ่ทางการคลัง” ของรัฐบาลอเมริกันยุคแรก ๆ
ต่อมาในช่วงสงครามกลางเมือง ปี 1861 พรรครีพับลิกันได้ออกกฎหมาย Morrill Tariff ซึ่งเพิ่มภาษีนำเข้าเป็นเท่าตัว ทั้งเพื่อ หาเงินสนับสนุนกองทัพฝ่ายเหนือ และเพื่อ ปกป้องอุตสาหกรรมทางภาคเหนือ จากสินค้าต่างชาติ
นั่นทำให้ “ภาษีศุลกากร” กลายเป็นทั้งเครื่องมือทางเศรษฐกิจ และ แหล่งรายได้ของรัฐ
แต่ภาษีที่ดราม่าที่สุดในศตวรรษที่ 19 คือ McKinley Tariff ปี 1890
อัตราภาษีนำเข้าถูกเพิ่มขึ้นไปถึง 38–49.5% — ในยุคที่เศรษฐกิจอเมริกาเต็มไปด้วยบริษัทขนาดใหญ่ที่ผูกขาดตลาด การขึ้นภาษีแบบนี้เป็นการปกป้องผู้ผลิตในประเทศ ผลลัพธ์คือบริษัทในประเทศก็อาศัยจังหวะนี้ขึ้นราคาสินค้าเต็มที่ ทำให้ผู้บริโภคต้องจ่ายแพงขึ้นเรื่อย ๆ
ของแพงขึ้นทั่วประเทศ เศรษฐกิจชะลอลง และ McKinley Tariff กลายเป็นหนึ่งในปัจจัยที่พาเศรษฐกิจสหรัฐฯ เข้าสู่ภาวะซบเซา
ผลลัพธ์ทางการเมืองก็แรงไม่แพ้กัน คนอเมริกันลงโทษพรรครีพับลิกันในการเลือกตั้งกลางสมัยปลายปี 1890 — พรรคเสียเสียงข้างมากในสภา, McKinley เองก็สอบตก และนำไปสู่การถือกำเนิดของ พรรคประชาชน (People’s Party หรือ Populists) ที่รวบรวมเกษตรกรและแรงงานผู้ไม่พอใจกับระบบเดิมขึ้นมาเป็นพลังการเมืองใหม่
แต่ McKinley ไม่ได้หายไปไหน เขากลับมาอีกครั้งในปี 1896 ลงสมัครเป็นประธานาธิบดี โดยชูนโยบาย “Protection and Prosperity” และก็ชนะอย่างถล่มทลาย พอขึ้นดำรงตำแหน่ง เขาก็ออกกฎหมาย Dingley Tariff ปี 1897 ซึ่งยังคงภาษีสูงเหมือนเดิม
อุตสาหกรรมบางกลุ่มได้ประโยชน์ แต่ผลข้างเคียงก็ชัดเจน ราคาของยังสูง คู่ค้าระหว่างประเทศเริ่มไม่พอใจ การสะสมอำนาจของทุนใหญ่กลายเป็นปัญหาใหม่ของสังคม
สุดท้าย นโยบายแบบนี้ก็อยู่ได้ไม่นาน
ในปี 1913 ประธานาธิบดี Woodrow Wilson จากพรรคเดโมแครต ออก Underwood Tariff Act ลดภาษีนำเข้าลงเหลือเฉลี่ยราว 25% และเริ่มเก็บ ภาษีเงินได้ (income tax) เป็นครั้งแรกเพื่อทดแทนรายได้จากศุลกากรที่ลดลง
เพราะโลกเปลี่ยน เศรษฐกิจเปลี่ยน สหรัฐฯ เริ่มกลายเป็นผู้ส่งออก ต้องการตลาดต่างประเทศ และไม่อยากให้เกิดสงครามภาษีตอบโต้
แม้ Trump จะพยายามฟื้นแนวคิดเศรษฐกิจแบบ McKinley ทั้งด้วยกำแพงภาษีและการตั้งชื่อภูเขา แต่โลกปัจจุบันเชื่อมโยงกันลึกซึ้งกว่ายุคศตวรรษที่ 19 มาก ระบบห่วงโซ่อุปทาน (supply chains) ถูกฝังแน่นอยู่ในโครงสร้างโลกาภิวัตน์แบบซับซ้อน การย้อนกลับสู่ระบบปิด ไม่เพียงแค่ยาก แต่มีต้นทุนมหาศาล ทั้งต่อผู้บริโภค ผู้ผลิต และเสถียรภาพเศรษฐกิจโดยรวม
คำถามคือในโลกที่ทุกอย่างพึ่งพากันมากขึ้นเรื่อย ๆ เราจะเลือกย้อนกลับไปหายุคกำแพงภาษีได้จริง ๆ หรือ? และต้นทุนจะใหญ่ขนาดไหน?
- 27
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
