ตอนที่ 2: กาแฟรสคิดถึง
(จากซีรีส์ "ร้านกาแฟริมทางฝน")
หลังจากวันนั้น คิรินก็กลายเป็นแขกประจำของร้าน “เฌอขวัญ คาเฟ่”
เขามาส่งเมล็ดกาแฟจากไร่ทุกเช้าอังคาร ช่วงที่หมอกยังไม่จาง และอากาศเย็นเฉียบจนต้องสวมเสื้อหนา ๆ
ขวัญเริ่มชินกับการได้ยินเสียงกระบะคันเดิมจอดหน้าร้าน
เสียงฝีเท้าเขา
เสียงกระดิ่งหน้าประตู
และรอยยิ้มที่ตรงเวลาเสมอ
"ลาเต้ร้อน ไม่หวาน เหมือนเดิมนะครับ"
คิรินพูดพร้อมรอยยิ้มมุมปากที่ทำให้หัวใจคนฟังเต้นช้าไปวูบหนึ่ง
"ค่ะ...แต่วันนี้ขวัญใส่ดอกอบเชยให้ ลองดูนะคะ"
ขวัญวางแก้วเบาๆ ลงบนโต๊ะ ราวกับกลัวทำลายช่วงเวลาสงบนี้
“รู้ไหมครับ ผมเคยไม่ชอบกาแฟเลย”
“แต่ตอนนี้...ผมว่ากาแฟบางแก้ว มันไม่ได้อร่อยเพราะรสชาติหรอก แต่เพราะคนที่ชงมันมากกว่า”
ขวัญหัวเราะนิดหนึ่ง หลบสายตาเขาแล้วหันไปดูหม้อต้มไอน้ำ
แต่หัวใจเธอร้อนกว่ากาแฟที่อยู่ในแก้วเสียอีก
วันต่อมา…
"มาลย์จะอยู่กับแม่นี่แหละ พักยาวเลย อยากหนีเมืองสักพัก"
เสียงน้องสาวเธอดังลอดออกมาจากครัวบ้านหลังเดิม
เฌอมาลย์ กลับมาบ้านพร้อมเสื้อผ้าหลายกระเป๋า และรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
ตั้งแต่วันที่เธอเห็นคิรินในร้านกาแฟ เธอก็เริ่มถามนั่นถามนี่กับแม่
ใครคือเขา? เจ้าของไร่เหรอ? โสดหรือเปล่า?
แม่ตอบแทนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวังใหม่
"มาลย์เขาน่ะเหมาะกับหนุ่มดีๆ แบบนั้นนะขวัญ เธอเองก็เงียบๆ ซะขนาดนี้"
ขวัญฟังเงียบๆ แล้วเดินกลับร้าน
ไม่ตอบ ไม่โต้
แต่ในใจเริ่มรู้สึกเหมือนกาแฟร้อนที่ล้นออกจากแก้ว
เธอไม่ได้หวงคิริน แต่ก็ไม่อยากเห็นน้องสาวเล่นเกมกับความรู้สึกของใครอีกแล้ว
เย็นวันนั้น คิรินมาส่งของอีก
เขาเดินเข้ามา พร้อมกับกล่องขนมจากตลาดท้องถิ่น
“วันนี้เจอแม่คุณที่ตลาดครับ แม่บอกว่าชอบขนมร้านนี้ ผมเลยซื้อมาเผื่อคุณจะชอบด้วย”
ขวัญรับกล่องมาเงียบๆ ก่อนพูดเบาๆ
“คุณรู้ไหมว่ามาลย์...น้องสาวฉัน ก็ชอบขนมร้านนี้เหมือนกัน”
คิรินยิ้ม และพยักหน้าเบา ๆ
“ผมรู้ครับ”
เขาหยุดนิ่ง แล้วสบตาเธออย่างจริงจัง
“แต่ผมซื้อให้คุณ ไม่ใช่ให้ใครอื่น”
“ผมมาร้านนี้...เพราะคนที่อยู่หลังเคาน์เตอร์นั่น ไม่ใช่เพราะใครในครอบครัวคุณ”
ขวัญนิ่งค้างไปชั่วขณะ
มือยังถือกล่องขนมอยู่…แต่หัวใจเหมือนโดนใครจับไว้แน่น
ด้านหลังร้าน
เสียงฝีเท้าเบา ๆ ของใครบางคน
เฌอมาลย์แอบฟังทุกคำอยู่มุมมืด เธอกัดริมฝีปากแน่น ก่อนจะหันหลังกลับ
ในสายตา...แววอิจฉาก่อตัวขึ้นอย่างเงียบงัน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
