บทความ Blockdit ตอน ปรัชญาอิชิโกะอิชิเอะ
ชายคนหนึ่งออกจากบ้านในตอนเช้า หลังจากทะเลาะกับภรรยา เขาไม่ได้กลับบ้านอีกเลย เขาประสบอุบัติถึงแก่ความตาย
ความทรงจำสุดท้ายของผู้เป็นภรรยาคือการทะเลาะกันที่ยังไม่ได้คืนดี
โบราณเรียกความตายที่ยังมีเรื่องไม่สะสางว่า ตายตาไม่หลับ
นี่ทำให้เกิดความคิดว่า ทำไมเราไม่ใช้ชีวิตแต่ละวัน แต่ละชั่วยามอย่างดีที่สุด ไม่ให้เกิดสถานการณ์นี้ขึ้นมา
ใช้ชีวิตแต่ละช่วงกับคนอื่นเสมือนหนึ่งมันเป็นครั้งสุดท้ายที่พบกัน จากกันด้วยดี ด้วยความรัก ความปรารถนาดี
จอกแหนสองกอลอยมาพบกัน สัมผัสกันอย่างละมุน แล้วแยกจากกันตามแรงดึงของสายน้ำอย่างอ่อนโยน
นี่ก็คือแนวคิด อิชิโกะอิชิเอะ (一期一会) สำนวนญี่ปุ่นที่แปลตรงตัวว่า หนึ่งครั้งหนึ่งพบ
มันเป็นแนวคิดว่า แต่ละชั่วยามของชีวิตเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว ไม่ซ้ำกัน ดังนั้นเราควรดื่มด่ำชั่วยามนั้นๆ ใช้มันให้คุ้ม ไม่ว่าชั่วขณะจิตนั้นเป็นเรื่องใหญ่หรือเล็ก ก็จงใช้มันจริงๆ เพราะมันมาครั้งเดียวเท่านั้น
ในมุมมองของจักรวาล เราทุกคนประกอบด้วยอณูที่เคยเป็นดวงดาวมาก่อน ประกอบชุมนุมกันเป็นร่างกายเรา ในรูปแบบชีวิตแบบนี้ เรามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เราเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในจักรวาลอันไพศาล ดังนั้นจงดีใจที่เราเป็นอย่างนี้ ใช้ทุกชั่วขณะให้ดีที่สุด อิ่มเอมที่สุด
ปรัชญาอิชิโกะอิชิเอะมีมานานแล้ว และน่าจะโยงใยกับคำกล่าวของปรมาจารย์นักชงชา เซน โนะ ริคิว ในศตวรรษที่ 16 “อิชิโกะนิอิชิโดะ” (一期に一度) แปลว่าโอกาสเดียวในหนึ่งชั่วชีวิต เช่นชั่วขณะที่ดื่มชา
เซนของญี่ปุ่นมีรากจากจีน เมื่อพระเอไซ เซนจิ นำรินไซเซนจากจีนไปเผยแผ่ที่ญี่ปุ่น สร้างวัดเซนแห่งแรกในญี่ปุ่น ได้นำชาจีนไปปลูกที่ญี่ปุ่น และกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องชา
การดื่มชาเพื่อแก้ง่วงระหว่างการทำสมาธิ พัฒนาเป็นพิธี ชงชาเรียกว่า ฉะโนะยุ และมุมมองว่า การดื่มชาในชั่วยามสั้นๆ นั้นคือชั่วยามของมันเอง เป็นโอกาสเดียวในหนึ่งชั่วชีวิต
ก็คือคำกล่าวอิชิโกะอิชิเอะ
การพบกันของเรากับใครก็ตามในชั่วยามนั้นก็คือเกิดขึ้นครั้งเดียวในชีวิต ต่อให้พบกันหลายครั้ง ทุกครั้งไม่เหมือนกันเป๊ะ
เราอาจบอกว่าการเกิดไปจนตายก็คือชั่วขณะนั้น คือหนึ่งชาติ
ในเมื่อเราเห็นว่ามันเป็นการพบกันครั้งเดียว ก็สมควรที่เราจะดื่มด่ำกับมัน ไม่เช่นนั้นก็เสียโอกาสเปล่าๆ
ปรัชญานี้ก็ตรงกับหลักพุทธ คืออยู่กับขณะจิตปัจจุบัน
ลองคิดดู หากเรารู้ล่วงหน้าว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายในชีวิตของเรา ก่อนออกจากบ้านลาภรรยาและลูกไปทำงาน เราก็จะดื่มด่ำกับความพึงใจครั้งสุดท้ายนั้น
ทุกวันคือครั้งสุดท้าย พูดดีกับคนอื่นเสมือนจะไม่ได้พบกันอีก แล้วจะพบว่าชีวิตมีค่าขึ้น เพราะเรามองทุกชั่วยามเป็นเรื่องพิเศษ
ชีวิตคือความไม่แน่นอน เราไม่รู้ว่าจะพบใครคนหนึ่งอีกหรือไม่ มันอาจเป็นครั้งสุดท้าย ดังนั้นพึงปฏิบัติตนกับเขาหรือเธอเสมือนหนึ่งเป็นครั้งสุดท้ายที่พบพาน
การพรากจากกัน การสิ้นสุดเกิดขึ้นได้เสมอ ถ้าไม่พร้อม ก็จะตกใจเมื่อมันมาถึงเร็วกว่าที่คาด
ถ้าพร้อม ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี เพราะเรารู้ว่าทุกชั่วขณะคือหนึ่งครั้งหนึ่งพบ
- 70
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
