บทความ Blockdit ตอน สองตัวตนในคนเดียวกัน
สิ่งหนึ่งที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับยอดนักเขียนไซไฟชาวอเมริกัน ไอแซค อสิมอฟ คือ เขาเขียนเรื่องการเดินทางไปในดาราจักรด้วยยานอวกาศพิสดาร แต่เขากลัวความสูงและการบิน!
ตลอดชีวิตอสิมอฟขึ้นเครื่องบินราวสองครั้งเท่านั้น ครั้งแรกคือตอนที่ทำงานที่สถานี Naval Air Experimental Station ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แต่เขาง่วนกับงานในหน้าที่จนไม่ทันได้กลัวความสูง
อีกครั้งหนึ่งคือเมื่อบินด้วยเครื่องบิน DC-3 จากค่ายทหารที่เกาะ Oahu ในฮาวายไป ซาน ฟรานซิสโก หลังจากปลดประจำการในปี 1946
หลังจากนั้น ตลอดชีวิตก็ไม่ได้เดินทางไกลถ้าไม่จำเป็น
วันหนึ่งในปี 1940 เขาชวนไอรีน เดทคนแรกของเขาไปเที่ยวงาน New York World’s Fair เขาพาเธอขึ้นโรลเลอร์โคสเตอร์ นึกกระหยิ่มใจว่า เธอคงกลัวที่สูงและการหมุนผาดโผนจนต้องผวากอดเขา และเปิดโอกาสให้เขาจูบเธอ ผลปรากฏตรงกันข้าม เมื่อเครื่องหมุน เขาตกใจแทบสิ้นสติ ขณะที่เธอรู้สึกเฉยๆ
เขาลองโรลเลอร์โคสเตอร์อีกครั้งที่ โคนีย์ ไอแลนด์ และตกใจแทบแย่อีกครั้ง
เขาพบว่าตนเองเป็นโรคกลัวความสูง (Acrophobic)
นี่ทำให้ตลอดชีวิต อสิมอฟเดินทางไกลด้วยรถไฟและเรือ และขับรถเอง
ในช่วง 1970s เขากับเจเนต ภรรยาคนที่สอง ท่องเที่ยวทางรถไฟ ไปฟลอริดา แคลิฟอร์เนีย และล่องเรือไปแคริบเบียน แอฟริกาตะวันตก ยุโรป
เขาไม่บินขึ้นที่สูง แต่เขาแต่งนิยายของคนที่ท่องดาราจักร
จินตนาการอยู่เหนือขอบเขตของความกลัวทางกายภาพ มันโลดทะยานข้ามจักรวาล
ตลอดชีวิตนักเขียน ผมได้รับเชิญไปพูดปาฐกถาและเสวนาเสมอ ที่แปลกคือทุกคนที่เชิญผมไม่เคยถามผมก่อนสักคำว่า อยากพูดไหม ทุกคนแค่บอกว่า ว่างช่วงนี้ช่วงนั้นไหม
มันเป็นกรอบคิดอย่างหนึ่งว่า นักเขียนทุกคนชอบพูด!
แต่ความจริงคือไม่ใช่นักเขียนทุกคนอยากปรากฏตัวในแสงสี
เมื่อนักเขียนชาวออสเตรียน เอลฟรีเด เยลิเน็ก (Elfriede Jelinek) ได้รับประกาศว่าได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี 2004 เธอปฏิเสธไปร่วมพิธีมอบรางวัล เธอให้เหตุผลว่าเธอไม่มีสภาพจิตพร้อมไปงานฉลอง
เธอบอกว่าเธอทรมานจากอาการ social phobia
เธอเกลียดสถานที่มีคนพลุกพล่าน
เธอบอกว่าตอนได้ยินคำประกาศ เธอรู้สึกหดหู่มากกว่ายินดี!
เราอาจรู้สึกว่าเรื่องของ ไอแซค อสิมอฟ และ เอลฟรีเด เยลิเน็ก แปลก และขัดแย้ง
ขัดแย้งนั้นใช่ แต่ไม่แปลก!
เราทุกคนไม่ว่าเก่งแค่ไหน ก็มีจุดขัดแย้งในตัวเอง บางทีขัดแย้งกันแบบหน้ามือกับหลังมือ ไม่ตรงกับสิ่งที่คนอื่นคาดหวัง
แต่ก็เช่นเดียวกับเหรียญ สองด้านไม่เหมือนกันอยู่ในเหรียญเดียวกัน
ความแตกต่างสองด้านตรงข้ามที่ซ้อนทับในคนคนเดียวเป็นเรื่องปกติ คนเราอาจมีสองสุดขั้วตรงข้ามในตัวเอง เช่น คนขี้อายเป็นนักพูดชั้นเลิศ
นักออกแบบเสื้อผ้าชั้นเลิศเป็นคนแต่งตัวซอมซ่อ
ศิลปินที่สร้างสร้างงานละเอียดเป็นคนรกรุงรัง
แม้แต่ฆาตกรก็อาจมีอีกด้านที่ช่วยเหลือชาวบ้าน
เราอาจมีภาพในใจว่า มหาเศรษฐีเป็นพวกตระหนี่ เห็นแก่ตัว แต่ในโลกของความจริง มีคนร่ำรวยมหาศาลไม่น้อยที่มีนิสัยใจดีช่วยเหลือคนด้อยโอกาส
เรามักสร้างภาพในใจจากสามัญสำนึกว่าใครคนหนึ่งควรเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ภาพที่เราคาดหวังมักเป็นภาพที่เราสร้างบทสรุปนั้นเอง
ภาพที่เราคาดหวังจะกลายเป็นกรอบคิดอย่างหนึ่ง
จะก้าวพ้นจากกรอบคิดนี้ อาจเริ่มที่มองว่า เหรียญสองด้านไม่เคยเหมือนกัน
คนก็เช่นกัน
- 18
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
