ความคิดเห็นส่วนตัวนะ….
ผมศรัทธา “รักที่กล้าสู้” ไม่ใช่รักที่ยอมแพ้ มากกว่า
มันคือรักที่ไม่ใช่แค่ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป
แต่เป็นรักที่บอกตัวเองว่า….
“วันนี้เรายังไม่ดีพอ แต่เราจะดีให้ได้ เพื่อวันที่เราจะยืนเคียงข้างเขา…ไม่ใช่แค่ยืนมอง”
การใช้ความมุ่งมั่นและความพยายาม
ไม่ใช่แค่เรื่องสร้างฐานะหรือความสำเร็จ
แต่มันคือการ “เปลี่ยนความรักจากคำพูด…
ให้กลายเป็นการกระทำ”
และนั่นแหละ…คือสิ่งที่คู่ควรกับคนที่เรารักจริง ๆ
แน่นอน มันไม่ง่าย
คุณอาจจะล้ม อาจจะเหนื่อย อาจจะเสียใจระหว่างทาง
แต่อย่างน้อย…คุณได้พยายามเพื่อรักนั้นอย่างสุดหัวใจ
แล้วต่อให้วันหนึ่ง…เขาไม่กลับมา
คุณก็จะไม่รู้สึกเสียดาย
เพราะคุณได้สู้แบบสุดทางแล้วจริง ๆ
เพราะมันคือรักที่ “ไม่ใช่แค่มีอยู่ในใจ”
แต่มันขับเคลื่อน “ทั้งชีวิต” ให้ก้าวไปข้างหน้า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
