Blockdit Logo (Mobile)
เศษซากปรักหักพัง
•
16 เม.ย. เวลา 03:24 • นิยาย เรื่องสั้น

Winless Fight

ชีวิตนี้ มันไม่เห็นมีอะไรเลยว่ะ
…หรือมันถึงเวลาที่เราจะละทิ้งมันไปได้แล้ว
ไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ
ไม่ได้รักกับคนที่อยากรัก
ไม่ได้อยู่ในที่ที่อยากอยู่
ชีวิตเป็นเพียงการเดินไปตามกระดานเท่าที่โดนหยิบยื่นให้เท่านั้นหรือ
ดิ้นรนเอาชนะบนเกมกระดานใหญ่ยักษ์อย่างทุลักทุเลด้วยหมากเบี้ยไม่กี่ตัวในมือที่ชีวิตหยิบยื่นมาให้เท่านั้นหรือ
สู้ท้าชนเพื่อฝัน กับผู้เล่นมากประสบการณ์อย่าง ‘โชคชะตา’ ที่ชนะใครต่อใครมาครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยกองทัพตัวหมากพร้อมกลยุทธ์เจ้าเล่ห์เพทุบายสารพัด
ผู้เล่นง่อย ๆ มือใหม่ฝึกหัด กับหมากเบี้ยตัวเล็กตัวน้อยไม่ครบมือ — ไร้ซึ่งม้า — ไร้ซึ่งเรือ — ไร้ซึ่งราชา — ไร้ซึ่งราชินี ก็ตะเกียกตะกายดิ้นทุรนทุรายเอาชีวิตรอดบนแผ่นกระดานอย่างน่าสมเพช ในเกมที่โชคชะตาคุมอยู่ทั้งกระดานราวกับหุ่นเชิดกระบอกไม้ราคาถูก
ความพยายามครั้งที่เท่าไร ก็ไม่อาจทำให้อะไรเปลี่ยนแปลงได้
คำพูดที่ว่า พยายามให้เต็มที่แล้วจะไม่เสียใจ
แต่สุดท้ายความพยายามครั้งที่เท่าไรก็เสียใจอยู่ดี
เป็นเพียงเกมคั่นเวลาของโชคชะตาที่เล่นแก้เบื่อเท่านั้น เป็นตัวรอง ตัวซ้อม ตัวล่างที่โชคชะตาอ่านขาดตั้งแต่เริ่มเดินหมากแรก ผลแพ้-ชนะถูกตัดสินตั้งแต่วินาทีที่ลืมตาขึ้นมาดูโลก
ปีแล้วปีเล่าผ่านไป เบี้ยน้อยนิดที่มีก็สึกกร่อนร่อยหรอ — จากคำดูถูกด่าทอ จากคำเหยียดหยาม จากคำปฏิเสธ จากความทรยศ จากความสูญเสีย จากการถูกด้อยค่า เบี้ยในมือที่มีเพียงน้อยนิด ถูกด้อยราคา บิ่น แตกหัก พิกลพิการ จนแทบล้มทั้งยืน
แต่ต้องพยายามประคับประคอง พยุงรักษาให้ยืนไหว เพื่อมาสู้รบกับกองทัพเต็มอัตราศึกบนเกมกระดานที่น่าเวทนา
เบี้ยสุดท้ายที่เหลือ ไร้เรี่ยวแรงใดใด
ไร้ความฝันใดใด
ไร้ความหวังใดใด
ไร้ปาฏิหารย์ใดใด ที่จะเยียวยาหรือมอบแสงประกายแห่งชัยชนะเล็ก ๆ ให้เกมกระดานเกมนี้ได้แล้ว
เบี้ยสุดท้ายอ่อนแรงเต็มทน
ปรายตาไปมองเบี้ยตัวอื่นบนกระดานอย่างนึกสงสารสมเพชและเวทนา
เบี้ยทั้งหลายต่างเต็มด้วยบาดแผลเต็มตัว เลือดไหลนอง มองเห็นเพียงผ้าปิดแผลที่ติดซ้อนทับกันหลายชั้น บนปากแผลใหญ่กว้าง ด้ายเย็บที่ไม่สามารถเยียวยายึดเหนี่ยวแผลอันเน่าเฟะใดใดไว้ได้อีก
— ลมหายใจอ่อนล้า ที่พยายามทีละเฮือก ละเฮือก ของเบี้ยแต่ละตัวแผ่วเบาราวใกล้ขาดใจ
— เบี้ยทุกตัวต่างมีคราบน้ำตาไหลเป็นสาย พร้อมน้ำตาใหม่ที่ไหลนองอาบหน้า
เพราะผู้ที่เล่นเบี้ยเหล่านี้คือฉันหรือเปล่า
เพราะคือฉันใช่มั้ย ถึงไม่อาจช่วยเหลือเบี้ยใด ๆ ไว้ได้ และทำให้เกมกระดานนี้มันเละเทะ แหลกสลาย และอับจนไปด้วยความพ่ายแพ้ตลอดชีวิตเช่นนี้
เบี้ยสุดท้ายที่มองเห็นทุกสิ่ง คิดว่ารู้อยู่แก่ใจ
รู้อยู่แก่ใจเสมอมา
หนทางเดียวที่จะจบเกมกระดานเกมนี้ได้
และปลดปล่อยเบี้ยทั้งหลายจากความน่าอดสูนี้เสียที
ชีวิตนี้ มันไม่เห็นมีอะไรเลยว่ะ
…หรือมันถึงเวลาที่เราจะละทิ้งมันไปได้แล้ว
— จริง ๆ เสียที
โฆษณา