21 เม.ย. เวลา 03:44 • ความคิดเห็น
ในวันที่เรามองเห็นบางคน เฉยชา
ไม่แยแสต่อความทุกข์ของผู้อื่น
หรือกระทั่ง เหยียบซ้ำ ในยามที่ใครบางคนล้ม
เราเริ่มตั้งคำถามว่า…. นี่หรือคือมนุษย์ ?
แท้จริงแล้ว “ความเป็นมนุษย์” ไม่ได้หายไป
แต่มันกำลังถูกกลบด้วยความกลัว ความโลภ และความเฉยชา
บางคนเลือกจะไม่รู้สึก
บางระบบปลูกฝังให้ไม่ต้องแคร์ใคร
และบางสังคมยกย่องคนที่ “อยู่รอด” มากกว่าคนที่ “รู้ผิดชอบชั่วดี”
แต่ยังมีคนเงียบ ๆ ที่ยื่นมือ
ยังมีคนร้องไห้กับความทุกข์ของคนแปลกหน้า
ยังมีมนุษย์…ที่ยังเป็น “มนุษย์”
อย่าเพิ่งหมดศรัทธา
เพียงเพราะบางคนลืมไปว่าเขาเกิดมาเป็นมนุษย์ครับ
โฆษณา