ว่าง
ว่างเว้นจากชื่อ จากค่า
จากความสำคัญมั่นหมายทุกกรณี
“สั้นจบสั้น สั้นไม่จบ ยาวจะจบได้อย่างไร”
...
ว่าง...คือการปล่อยให้ทุกชื่อถูกลืม
เว้น...คือการไม่ให้ค่ากับสิ่งที่โลกเรียกว่า “เรา”
...
ชื่อที่โลกเรียกขาน ไม่เคยเป็นเจ้าของ
ค่าที่คนยกย่อง ไม่เคยเติมเต็มความจริงในใจ
ความสำคัญทั้งหลาย ล้วนแต่เป็นภาพที่จิตคิดใส่
และทุกกรณีที่ยึดถือ ก็คือพันธะของใจที่ไม่รู้จักว่าง
...
สั้นจบสั้น — คือใจที่รู้พอ ปล่อยพอ ว่างพอ
สั้นไม่จบ — คือใจที่ยังอยากต่อ ต่อเติม ต่อต้าน
ยาวจะจบได้อย่างไร — ในเมื่อยืดเยื้อคือภาระของการยึด
...
จงหลอมละลายตัวตนให้ว่าง
จนไม่เหลือแม้แต่ “ความอยากจะว่าง”
นั่นแหละ...ความจบที่จบจริง
ไม่ต้องสั้นหรือยาวเลยแม้แต่น้อย
---
#ธรรมชาติของทุกสรรพสิ่ง
#ไม่เคยเป็นอะไรเลย
#ในตัวของมันเอง
ภูเขาไม่เคยรู้ว่ามันคือภูเขา
น้ำไม่เคยเรียกตัวเองว่าน้ำ
เปลวไฟไม่เคยอ้างความร้อน
และลมก็ไม่เคยยึดความเคลื่อนไหวไว้เป็นตัวตน
...
ทุกสิ่ง...มีเพียง "เป็นไป" ตามเหตุปัจจัย
ไม่มีตัวจริง ไม่มีความหมายตายตัว
มีแค่การปรากฏชั่วคราว แล้วก็แปรเปลี่ยน
....
สิ่งที่ทำให้ “ทุกสิ่ง” กลายเป็น “อะไรสักอย่าง”
คือความคิด ความตีความ และความยึดมั่นของใจ
...
แต่ในความเป็นจริงอันบริสุทธิ์
สิ่งทั้งหลายล้วน “ไม่เป็นอะไรเลย”
จึงไม่มีอะไรให้ยึด ไม่มีอะไรให้ทุกข์
เว้นแต่เราจะหลงไปยึดมันเอง
หากเห็นตรงนี้...
ใจจะค่อย ๆ ว่าง
และเมื่อใจว่าง
โลกทั้งใบก็ว่างไปด้วย
—---
#การไม่มีแก่นของสิ่งใด
#คืออิสรภาพของจิต
ทุกสิ่งที่เรายึด...ล้วนไม่มีแก่นแท้
แต่เพราะเรา อยากให้มันมี
จึงใส่แก่นลงไปในสิ่งที่ว่างเปล่า
สร้างความหมายในสิ่งที่เป็นเพียงภาพผ่านตา
สร้างตัวตนในสิ่งที่ไม่เคยมีตัวตน
...
แต่ความจริง...
สิ่งของไม่มีแก่น
คนไม่มีแก่น
ความรู้สึกไม่มีแก่น
แม้แต่ “เรา” เอง ก็ไม่มีแก่นที่แน่นอน
...
สิ่งทั้งหลายเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป
เหมือนฟองคลื่นในทะเล
พองขึ้น ลอยตัว แล้วแตกหายไป
ไม่มีอะไรเหลือ
ไม่มีอะไรจริง
และนั่นแหละ...คือประตูสู่อิสรภาพ
...
เมื่อใจรู้ว่า ไม่มีอะไรต้องยึด
ก็ไม่ต้องเหนื่อยกับการรักษา
ไม่ต้องทุกข์กับการเสื่อม
ไม่ต้องกลัวกับการสูญ
เพราะไม่มีอะไรให้สูญเสียตั้งแต่แรก
...
อิสรภาพที่แท้...ไม่ใช่การได้มาซึ่งบางสิ่ง
แต่คือการรู้ว่า "ไม่มีสิ่งใดต้องได้"
และการวางลงอย่างสมบูรณ์
—
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
