29 เม.ย. เวลา 04:28 • นิยาย เรื่องสั้น

เรื่อง : ความรักของจริงใจ

นิยายแนวยูริ จริงใจ สาวไม่สมหวังในความรัก ตั้งแต่เด็กจนโต วันหนึ่งเธอตัดสินไปเที่ยวบาร์เลสครั้งแรก และพบกับพิมพ์ใจ เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามอ่านได้เลยจ้า
ตอนที่1 : รักไม่สมหวังของจริงใจ
จริงใจเชื่อเสมอว่าตัวเองเกิดมาเพื่อผิดหวังในความรัก
ตั้งแต่เด็กจนโต...ทุกครั้งที่เธอเผยหัวใจออกไป ไม่ว่าจะกับ กิมเล้ง เพื่อนเล่นวัยละอ่อน หรือ ปาร์ค เพื่อนประถมที่เคยปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยกันทุกเย็น — คำตอบที่ได้รับมีแต่เพียงรอยยิ้มอ่อนโยนกับคำปฏิเสธนุ่มนวล
ในช่วงมัธยมต้น ติ๊ก คือเพื่อนที่เธอแอบเก็บจดหมายสารภาพรักไว้ใต้โต๊ะเรียน แต่จดหมายนั้นก็หายไปกับสายลม เหมือนไม่เคยมีอยู่จริง
เข้าสู่มัธยมปลาย จริงใจคิดว่าคงถึงเวลาที่จะสมหวังบ้าง — กับ บิ๊ก รักแรกภพที่ทำให้หัวใจเธอสั่นไหวแทบทุกเช้า แต่ก็ไม่ต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมา และแม้แต่กับ โบว์ เพื่อนสนิทที่เธอคิดว่า "นี่แหละ...อาจใช่" คำตอบกลับเป็นเพียงการหลบสายตาอย่างลำบากใจ
ไม่ว่าจะ บิล เพื่อนต่างห้องที่ได้ใกล้ชิดช่วงกิจกรรมพิเศษ หรือ อั้น เพื่อนสนิทของบิลที่จริงใจเคยเผลอใจให้หลังจากนั้น — ทุกความพยายามกลับลงเอยด้วยน้ำตาที่ต้องกลืนเอาไว้
ในมหาวิทยาลัย ขิง คือคนที่ทำให้หัวใจของจริงใจเต้นแรงอีกครั้ง เป็นทั้งรุ่นน้องและเพื่อนสนิทที่ทำให้โลกทั้งใบดูสดใส...แต่สุดท้ายก็ไม่ต่างกัน จริงใจพยายามคบกับ พี่หยี เพื่อหนีหัวใจตัวเอง แต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับว่าเธอไม่เคยลืมขิงได้เลย
แม้ในโลกออนไลน์กับ ดรีม เพื่อนสาวที่เคยเป็นเหมือนแสงสว่าง — ความสัมพันธ์นั้นก็ค่อย ๆ จางหายไป
ที่ทำงานใหม่ ๆ จริงใจได้พบกับ พี่ผึ้ง รุ่นพี่ใจดี และ พี่หมิว คนที่ทำให้หัวใจสั่นอีกครั้ง...แต่ไม่ว่ากี่ครั้ง เส้นทางก็วนกลับมาสู่ความเงียบงัน
บางคืน จริงใจได้แต่นั่งจ้องกระจก ถามตัวเองว่า "เราทำกรรมอะไรไว้กันนะ ถึงต้องเจอแต่ความรักที่ไม่สมหวังแบบนี้"
จนกระทั่ง...คืนหนึ่ง
เธอตัดสินใจไป บาร์เลส เล็ก ๆ ในซอยที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก หวังว่า...แค่สักครั้งหนึ่ง จะได้พบคนที่ไม่ทำให้เธอต้องเดินจากไปพร้อมหัวใจที่บาดเจ็บอีก
ในแสงไฟสลัว ๆ กับเสียงเพลงเบา ๆ จริงใจนั่งลงที่เคาน์เตอร์ สั่งค็อกเทลหวานซ่อนเปรี้ยวแก้วหนึ่ง
แล้วในวินาทีนั้น — สายตาของเธอก็สบเข้ากับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่มุมห้อง
หญิงสาวคนนั้นไม่ได้ดูโดดเด่นที่สุดในร้าน
แต่กลับมีบางอย่างในแววตาคู่นั้น...ที่ทำให้โลกของจริงใจเหมือนหยุดหมุน
และครั้งนี้ — จริงใจตัดสินใจว่า ต่อให้ต้องผิดหวังอีกครั้ง เธอก็อยากลองอีกสักครั้ง
เธอหยิบแก้วในมือ เดินตรงไปหาเธอคนนั้น...
จริงใจเดินตรงไปหาหญิงสาวคนนั้น ใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกจากอก
"ขอโทษนะคะ..." จริงใจเอ่ยเสียงสั่น ๆ ขณะที่มือเกาะแก้วค็อกเทลแน่น "ขอนั่งด้วยได้ไหมคะ?"
หญิงสาวเงยหน้าขึ้น มองเธอด้วยดวงตาสีน้ำตาลอบอุ่น ราวกับแสงตะวันที่ปลายขอบฟ้า
"แน่นอนค่ะ" เธอยิ้มบาง ๆ ก่อนเลื่อนกระเป๋าข้างตัวให้จริงใจนั่งลง
"ชื่อจริงใจนะคะ" เธอแนะนำตัว พลางยิ้มเก้อ ๆ "จริง...มาก ๆ ตามชื่อเลย"
หญิงสาวหัวเราะเบา ๆ เสียงเหมือนระฆังใส
"พิมพ์ใจค่ะ" เธอเอื้อมมือมาสัมผัสมือจริงใจเบา ๆ เป็นการทักทาย "ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ จริงใจ"
สัมผัสอุ่น ๆ นั้นส่งไหวสะเทือนลึกลงไปถึงหัวใจจริงใจ
มันไม่เหมือนใครที่เธอเคยพบมา — ไม่มีแรงต้าน ไม่มีความอึดอัด มีแต่ความรู้สึกว่า...อบอุ่น ปลอดภัย และเต็มไปด้วยความหวัง
พวกเธอพูดคุยกันเรื่อย ๆ ตั้งแต่เรื่องไร้สาระในชีวิตประจำวัน ไปจนถึงเรื่องที่จริงใจไม่เคยกล้าเล่าให้ใครฟังมาก่อน — เรื่องความรักที่ผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า เรื่องความรู้สึกผิดที่ติดอยู่ในใจเหมือนหนี้กรรมจากอดีตชาติ
พิมพ์ใจไม่ได้หัวเราะเยาะเธอเหมือนที่จริงใจเคยกลัว
เธอเพียงนั่งฟังอย่างตั้งใจ และเมื่อจริงใจเล่าเรื่องเสร็จ เธอก็ยื่นมือมาวางบนมือจริงใจเบา ๆ
"บางที...เราไม่ได้ทำผิดอะไรหรอกจริงใจ" พิมพ์ใจพูดช้า ๆ น้ำเสียงอ่อนโยน "แค่โลกยังไม่พาเราไปเจอคนที่ใช่ในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นเอง"
ประโยคนั้นเหมือนปลดล็อกบางอย่างในใจจริงใจ น้ำตาที่กักเก็บไว้เงียบ ๆ เอ่อคลอเบ้า
ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจ แต่เป็นน้ำตาแห่งการปลดปล่อย และการเริ่มต้นใหม่
ในค่ำคืนนั้น ท่ามกลางแสงไฟสีอุ่นกับเสียงดนตรีคลอเบา ๆ จริงใจและพิมพ์ใจได้ใช้เวลาด้วยกันราวกับทั้งโลกมีเพียงสองเรา
และเป็นครั้งแรก...ที่จริงใจไม่ได้สารภาพรักทันทีเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา
เธอเลือกที่จะค่อย ๆ รู้จัก ค่อย ๆ ดูแลหัวใจของตัวเองและของพิมพ์ใจ
ในใจของจริงใจ มีเพียงคำสัญญาเงียบ ๆ
“คราวนี้ เราจะไม่รีบร้อน... เราจะรักด้วยความอ่อนโยน และเติบโตไปด้วยกัน”
นั่งอยู่ในบาร์เลสเล็กๆ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา