29 เม.ย. เวลา 08:28 • ความคิดเห็น
“เวลาที่เดินผ่าน กับหัวใจที่ไม่รู้จักความตาย”
คนเราต่างก็อยากมี “อายุยืน” แต่ในความหมายลึกซึ้งกว่านั้น…. เราหวังจะมีชีวิตที่ยืนยาว โดยไม่ต้องรู้สึกถึงความตายอยู่ทุกลมหายใจ ใช่หรือไม่ ?
ในชีวิต มีคนสองประเภทที่เดินไปกับเวลา….
🌿 หนึ่ง คือ ผู้ที่ใจปลอดโปร่ง โล่งสบาย เขาไม่แบกอดีต ไม่กังวลอนาคต ใจของเขาไม่ได้เร่ร่อน แต่อยู่ตรงหน้ากับสิ่งที่มี ด้วยใจที่รู้เท่าทัน
เขาไม่ได้วิ่งหนีความตาย เขาเพียงไม่ยึดถือชีวิตแน่นเกินไป
เวลาเดินไปอย่างอ่อนโยนสำหรับคนแบบนี้ เพราะเขาเดินอยู่กับมัน ไม่ได้วิ่งไล่หรือพยายามหยุดมันเลย
🌿 อีกหนึ่ง คือ ผู้ที่จิตเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
ทุกเช้าเหมือนเริ่มด้วยคำถาม: “จะทันไหม?” “จะพลาดไหม?” “จะสูญเสียไหม ?”
หัวใจถูกกระหน่ำด้วยภาพอนาคตที่ยังไม่เกิด แต่กลัวไว้ก่อน
นาฬิกาในใจเดินเร็วกว่านาฬิกาจริง ๆ เสมอ
และในความเร่งเร้าเหล่านั้น เขามักได้ยินเสียงฝีเท้าของความตายกระชั้นเข้ามา…. ทั้งที่ชีวิตยังอีกไกล
แล้วใครกันแน่ที่….
“มีอายุยืนยาวร่วมกับเวลา” อย่างแท้จริง ?
ไม่ใช่คนที่ร่างกายอยู่ได้นาน….
แต่คือผู้ที่ ไม่ทุกข์ กับการที่เวลาผ่านไป
ผู้ที่สามารถ “อยู่” ได้โดยไม่รู้สึกว่าถูกเวลาทำร้าย
อายุยืนจึงไม่ใช่การอยู่ไปนาน ๆ
แต่คือการ “อยู่โดยไม่มีสิ่งใดถ่วงจิต”
แม้เวลาจะหมุนไป ก็ยังรู้สึกเหมือนชีวิตยังเบา ยังสว่าง ยังไม่ถูกกัดกร่อน
@ และเมื่อวันสุดท้ายมาถึง
ผู้ที่วางทุกสิ่งไว้ตั้งแต่กลางทาง
จะไม่ต้อง “ตายอย่างเสียใจ”
เพราะเขาได้ “อยู่” อย่างรู้จักชีวิตแล้ว
.
โฆษณา