ผู้คนต่างมั่งมี หากมีเพียงข้าที่ยังพร่องขาด
ใจข้าช่างเหมือนคนโง่เขลาเสียนี่กระไร
(眾人皆有餘，而我獨若遺。我愚人之心也哉！)
ในโลกนี้ทั้งหลาย จะมีสักกี่คนที่เข้าใจข้า
ผู้คนต่างไขว่คว้าอยากนั่นทะยานนี่ พวกเขาต่างอุดมและมั่งมี หากมีเพียงข้าที่ไม่ไขว่คว้า ข้าจึงดูเหมือนว่าขาดซึ่งทุกสิ่ง
พวกเขาจะสนใจใคร่รู้แต่สิ่งนอกกาย พวกเขาไม่เคยสนใจเรียนรู้ที่ภายใน หากมีเพียงข้าที่ทุ่มเทย้อนสำรวจแต่เต๋าที่ในใจ
ข้าจะโยนสร้อยเพชรดุจกรวดดินอย่างไม่ยี่หระ หากแต่พวกเขาจะรีบหยิบคว้ามันขึ้นมาเหมือนดั่งสัตว์ที่แย่งกระดูกอย่างดุร้าย
พวกเขาจึงเห็นแต่แสงสีแลรสชาติอันหวือหวา ไม่เหมือนอย่างข้าที่จะฟังแต่เสียงสงบ ชิมแต่รสชืดชา
ข้าจึงดูเหมือนคนโฉดเขลาในสายตาของชาวโลก เพราะข้านั้นช่างแตกต่าง
(เต๋าเต็กเก็ง)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
