เมื่อหนึ่งตึกพัง…มันไม่ใช่แค่คานที่หัก แต่คือหัวใจของทั้งระบบที่ทรุดลง
เสียงโครมที่ดังขึ้นในวันนั้น
ไม่ใช่แค่เสียงของปูนที่หลุดจากเสา
แต่คือเสียงสุดท้าย…ของใครบางคนที่ไม่มีโอกาสแม้แต่จะตะโกนขอความช่วยเหลือ
พวกเขาไม่ได้ตายเพราะโชคร้าย
พวกเขาไม่ได้ถูกสังเวยโดยอุบัติเหตุ
แต่พวกเขาตาย…
เพราะเรายอมให้ ความผิดปกติกลายเป็นเรื่องปกติ
เพราะเรายอมให้ ระบบที่รู้กันอยู่แก่ใจว่าเน่า…เดินหน้าต่อไป
ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเอง…แต่ไม่มีใครทำหน้าที่เพื่อชีวิตคนอื่นเลย
เจ้าของโครงการรู้ดีว่าสิ่งที่กำลังวางแผนไม่จำเป็น
แต่เขาก็วางมัน เพราะรู้ว่า
“ถ้าเพิ่มงบได้ ก็คือเพิ่มเงินคืนได้”
กรรมการร่าง TOR
เขียนเงื่อนไขเหมือนประชาธิปไตย
แต่จริง ๆ คือเส้นทางลัดสู่กลุ่มที่ถูกล็อกไว้แล้ว
บริษัทควบคุมงาน
ส่งคนที่ไม่มีประสบการณ์มาคุมชีวิตนับร้อยชีวิต
ทั้งที่รู้ดีว่านี่คืองานที่ไม่มีโอกาสแก้ตัว
ผู้รับเหมาฮั้วราคาล่วงหน้า
รู้ว่าใช้วัสดุด้อยคุณภาพ
แต่ก็ยังเทคอนกรีตลงไป…ทั้งที่รู้ว่ามันคือ “โลงศพแนวนอน”
ผู้ออกแบบ
เซ็นชื่อทั้งที่รู้ว่าแบบนั้นไม่ควรจะถูกสร้างจริง
กรรมการตรวจรับงาน
เซ็นรับด้วยความเร็ว
แต่ไม่ได้มองลึกด้วยความรับผิดชอบ
และสุดท้าย คนที่จ่ายด้วยชีวิต…กลับไม่เคยรู้เลยว่า ตัวเองอยู่ในเกมที่ไม่มีโอกาสรอด
ตึกพังในพริบตา
แต่มันถูกวางแผนให้พังทีละขั้นตั้งแต่เริ่มต้น
ไม่ใช่เพราะใครคนใดคนหนึ่ง
แต่เพราะ ทุกคนในระบบเลือกที่จะยอม
แต่เราจะไม่ยอมอีกต่อไป…
เพราะการปล่อยให้ระบบเดินต่อไปทั้งที่รู้ว่ามันผิด
คือการเขียนแผนการฆ่าคนบริสุทธิ์ล่วงหน้า
คือการแลก “เกียรติของวิชาชีพ” กับเงินก้อนหนึ่งที่หายไปในวันถัดมา
เราจึงต้องสร้างระบบใหม่ที่ไม่ให้ “โอกาสทำผิด” เหลืออยู่อีกเลย
1. เริ่มตั้งแต่ “ก่อนออกแบบ”
• วิเคราะห์ความต้องการจริง
• ตั้งคณะตรวจสอบ TOR ที่ไม่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์
• ใช้มาตรฐานสากลเป็นจุดเริ่ม ไม่ใช่ข้ออ้าง
2. ขั้นออกแบบ
• ต้องมีคนที่มีใบอนุญาตจริง
• ต้องมีการตรวจสอบแบบซ้ำ
• ใช้ BIM ลดจุดตายที่เกิดจากความผิดพลาดเล็ก ๆ
3. ขั้นก่อสร้าง
• เลือกผู้ควบคุมงานที่ “เคยเห็นหน้างานจริง”
• ทดสอบวัสดุก่อนใช้ทุกล็อต
• ใช้กล้อง, IoT, e-Site เฝ้าตลอด ไม่ใช่แค่ตอนลงนาม
4. ขั้นตรวจรับ
• อย่าให้ลายเซ็นกลายเป็นตรายาง
• ตั้งคนตรวจที่ไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อน
• ใช้ระบบ Retention จริง ไม่ใช่แค่เขียนไว้ในสัญญา
5. ขั้นหลังส่งมอบ
• เก็บ As-Built เป็นดิจิทัล
• วางแผนซ่อมเชิงป้องกัน ไม่ใช่รอพัง
• มีระบบแจ้งเตือนอัตโนมัติ
6. หน่วยตรวจสอบอิสระ
• วิศวกรรมสถาน
• ห้องแล็บทดสอบวัสดุ
• Inspector ภายนอก
• Safety Engineer ที่ไม่ต้องการเพื่อน…แต่ต้องการความปลอดภัย
เพราะชีวิตที่เสียไป…ไม่ควรสูญเปล่า
ถ้าเรายังเดินระบบเดิมอยู่
มันไม่ใช่ “แค่ความประมาท” อีกต่อไป
แต่มันคือ “ความเจตนา” ที่ไม่มีใครกล้าพูดตรง ๆ
และเมื่อเราเงียบ…เราก็สมรู้ร่วมคิดกับความตายไปด้วยอีกคน
ดร.ณัฐพงศ์ พื้นแสน
วุฒิวิศวกร สาขาไฟฟ้ากำลัง
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
