เชลซีก่อนอับราโมวิช: จากทีมระดับกลาง สู่ความฝันที่เป็นจริง
ก่อนปี 2003 เชลซีไม่ใช่ทีมที่ใครจะคาดหวังแชมป์พรีเมียร์ลีก หรือคว้าถ้วยยุโรป พวกเขาเป็นทีมระดับกลางค่อนไปทางบนของลีก มีช่วงเวลาที่ดีในยุค 90 ภายใต้ผู้จัดการทีมอย่าง จานลูก้า วิอัลลี่ และเคลาดิโอ รานิเอรี่ มีนักเตะดังอย่าง จานฟรังโก้ โซล่า, เดนนิส ไวส์ และมาร์เซล เดอไซญี่ แต่ “ความสำเร็จ” ยังเป็นแค่เรื่องของ ความพยายาม มากกว่า ความคาดหวัง
ถ้วย FA Cup และ League Cup คือสิ่งสูงสุดที่แฟนบอลหวังจะได้เห็น การไป UCL คือความสำเร็จขั้นสุดของยุคนั้น ไม่ใช่ความคาดหวังที่ต้องได้ทุกปี
---
ยุคอับราโมวิช: เปลี่ยนมาตรฐาน เปลี่ยนทั้ง DNA สโมสร
เมื่อโรมัน อับราโมวิช เข้ามาในปี 2003 เขาไม่ได้ซื้อทีมเพื่อ “ร่วมสนุก” กับวงการฟุตบอล แต่เข้ามาเพื่อ ครองความยิ่งใหญ่ ทั้งในอังกฤษและยุโรป เขาทุ่มเงินซื้อแข้งระดับโลก สร้างสนามซ้อมที่ดีที่สุดในอังกฤษ และดึงกุนซือระดับท็อปอย่างโชเซ่ มูรินโญ่ มาสร้างอาณาจักรใหม่
สิ่งที่อับราโมวิชสร้างไว้ไม่ใช่แค่ความสำเร็จเชิงตัวเลขเท่านั้น แต่คือ “มาตรฐานของชัยชนะ”
โค้ชที่ไม่สามารถพาทีมลุ้นแชมป์ = ปลด
นักเตะที่ไม่ทุ่มเท = ปล่อย
เป้าหมายในทุกฤดูกาล = ต้องมีถ้วย
ไม่ว่าจะเป็นแชมป์ลีก, แชมป์ยุโรป หรือบอลถ้วยในประเทศ เชลซีคือทีมที่ “ต้องได้แชมป์” ไม่ใช่แค่ “มีลุ้น”
เขาไม่ได้ซื้อเชลซีเพื่อขายทำกำไร แต่เพื่อสร้างตำนาน
---
ยุคโบห์ลี่: ทุนหนา แต่ไร้ทิศทาง
เจ้าของทีมคนใหม่อย่าง ท็อดด์ โบห์ลี่ และกลุ่มทุนจากอเมริกาเข้ามาพร้อมเงินก้อนโต แต่สิ่งที่ขาดคือ “แนวคิดฟุตบอลที่เป็นผู้ชนะ” พวกเขาทุ่มซื้อแข้งดาวรุ่งแบบกระจาย โดยไม่สนว่าใครจะพร้อมใช้งานทันที ระบบโค้ชไม่ชัดเจน เปลี่ยนแปลงรวดเร็วแต่ไม่เฉียบคม
เป้าหมายของโบห์ลี่ดูคลุมเครือ — ต้องการผลกำไรจากนักเตะเยาวชนหรือสร้างทีมแชมป์ในอนาคต? แล้ว “อนาคต” คือเมื่อไหร่?
แฟนบอลไม่ได้รู้สึกว่าเชลซีจะกลับไปยิ่งใหญ่ได้ในเร็ววัน แม้ใช้เงินมากที่สุดในยุโรปสองฤดูกาลติด
---
โบห์ลี่จะไปถึงมาตรฐานของอับราโมวิชได้หรือไม่?
คำตอบตรงไปตรงมาคือ ยังไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
ไม่ใช่เพราะเขาไม่มีเงิน หรือไม่อยากสำเร็จ
แต่เพราะเขา ไม่เข้าใจสิ่งที่อับราโมวิชเข้าใจตั้งแต่วันแรก
ชัยชนะไม่ใช่ผลพลอยได้ — แต่มันคือตัวตนของสโมสร
หากเจ้าของใหม่ไม่ปรับเปลี่ยนแนวทาง
ไม่ให้ความสำคัญกับการเลือกผู้จัดการทีมและผอ.กีฬาที่เข้าใจระดับของเชลซี
เชลซีจะยังคงเป็นทีมที่หลงทางอยู่ในหมอกหนาแห่ง "แผนระยะยาวที่ไม่มีเป้าหมาย"
---
บทสรุป:
อับราโมวิชไม่ได้แค่เปลี่ยนเชลซีให้ประสบความสำเร็จ
เขาเปลี่ยนเชลซีให้เป็น "ทีมที่ไม่ควรยอมรับความล้มเหลว"
คำถามคือ...
เจ้าของปัจจุบันพร้อมแบกรับความยิ่งใหญ่นั้นหรือยัง?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
