วันนี้ เวลา 01:55 • นิยาย เรื่องสั้น

ความรักของจริงใจ

ตอนที่ 6 : "เรือครูซยามค่ำคืน และหัวใจที่ใกล้ชิดกัน"
หลังจากค่ำคืนอบอุ่นที่เอเชียทีค
พิมพ์ใจส่งข้อความมาหาจริงใจอีกครั้งในวันถัดมา
พิมพ์ใจ : อยากไปล่องเรือครูซบางกอกเจ้าพระยาด้วยกันไหมคะ?
เพียงแค่อ่าน จริงใจก็ใจเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง
คราวนี้...พิมพ์ใจเสนอให้จองที่พักค้างคืนที่โรงแรมใกล้ ๆ ด้วย เพราะเรือจบทริปค่อนข้างดึก
จริงใจ : ไปค่ะ...
ตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดนานเลยสักนิด
ค่ำคืนนั้น ทั้งคู่แต่งตัวเรียบง่ายแต่ดูดี
จริงใจเลือกเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน แมตช์กับกางเกงสแล็คสีดำ เข้ากันอย่างลงตัวกับบุคลิกนิ่ง ๆ และขี้เขินของเธอ
พิมพ์ใจใส่เดรสสีเหลืองนวล น่ารักสดใสเหมือนแสงตะวันยามเย็น
ขึ้นเรือครูซมาได้ไม่นาน ทั้งสองนั่งโต๊ะริมระเบียง เปิดรับลมเย็น ๆ ที่พัดมาตลอดเส้นทาง
เรือค่อย ๆ ล่องไปตามสายน้ำ แสงไฟของเมืองสะท้อนบนผืนน้ำระยิบระยับราวกับดวงดาวร่วงหล่น
"ดื่มอะไรไหมคะ?" พิมพ์ใจเอ่ยขณะดูเมนูเครื่องดื่ม
"จริงใจดื่มค็อกเทลได้ค่ะ แต่ไม่ดื่มเหล้า ไวน์ เบียร์..." เธอว่าเบา ๆ พลางยิ้มอาย ๆ
พิมพ์ใจยิ้มกว้าง
"งั้นลองสั่งค็อกเทลสีฟ้าไหมคะ เหมือนเสื้อคุณจริงใจเลย"
จริงใจพยักหน้าเบา ๆ แล้วสั่ง "บลูฮาวาย" ค็อกเทลสีฟ้าใสที่สดชื่นน่าดื่ม
เธอจิบไปพลาง มองแม่น้ำเบื้องหน้าไปพลาง แต่สายตากลับเผลอมองคนข้าง ๆ อยู่เรื่อย ๆ
เมื่อค็อกเทลเริ่มทำให้หัวใจอุ่นขึ้น
พิมพ์ใจยื่นมือมาแตะมือจริงใจใต้โต๊ะเบา ๆ
"คุณจริงใจ..." เธอเรียกเบา ๆ ราวกับกระซิบ
จริงใจหันไปมอง ก่อนจะสบตากับดวงตากลมโตที่สั่นไหวด้วยความรู้สึกบางอย่าง
"คืนนี้...นอนกอดกันได้ไหมคะ" พิมพ์ใจเอ่ยเสียงแผ่ว
จริงใจหน้าแดงจนรู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ขึ้นมาถึงใบหู
แต่เธอก็พยักหน้า...ช้า ๆ
หลังจากลงจากเรือ
ทั้งสองเดินจูงมือกันเงียบ ๆ ไปจนถึงห้องพักที่จองไว้
เป็นห้องเล็ก ๆ แต่สะอาดและมองเห็นแม่น้ำได้จากระเบียง
เมื่อประตูปิดลง ความเงียบก็คลี่คลุมห้องทั้งห้องไว้
จริงใจยืนเก้ ๆ กัง ๆ อยู่ข้างเตียง ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อ
แต่พิมพ์ใจเดินเข้ามาใกล้ช้า ๆ ก่อนจะกอดเธอแนบแน่นจากด้านหน้า
"คุณจริงใจอุ่นจังเลย..." เสียงหวานพร่ากระซิบที่อก
จริงใจสั่นนิด ๆ มือสองข้างประคองเอวบาง ๆ ของพิมพ์ใจไว้ ไม่กล้าขยับมากนัก
แต่เมื่อพิมพ์ใจเงยหน้าขึ้นมา ริมฝีปากของเธอก็แตะที่ริมฝีปากของจริงใจอย่างแผ่วเบา
จูบแรก...อบอุ่นและอ่อนโยนเหมือนลมหายใจของกันและกัน
จริงใจหลับตาลง ปล่อยให้สัมผัสอ่อนโยนนั้นนำพาไปตามหัวใจ
พิมพ์ใจค่อย ๆ จูงมือเธอไปที่เตียง
แล้วโลกทั้งใบก็มีเพียงสัมผัสอ่อนโยน คำกระซิบสั่นพร่า และการถ่ายทอดความรักอย่างช้า ๆ อ่อนหวาน
เสื้อผ้าแต่ละชิ้นหลุดออกจากร่างกายราวกับใบไม้ปลิดปลิวด้วยมือที่สั่นไหวด้วยความรู้สึก
ร่างสูงโปร่งของจริงใจขาวผ่อง ทว่าแฝงด้วยเสน่ห์ในแบบที่เป็นธรรมชาติ
ผิวขาวเหลืองของเธอสะท้อนแสงไฟนวล ๆ ของห้องนอนอย่างงดงาม
และในค่ำคืนนั้น...
เสียงหายใจของทั้งสองประสานกันเป็นจังหวะเดียว
ไม่มีอะไรเร่งรีบ มีเพียงความอ่อนโยนที่โอบล้อมหัวใจทั้งสองดวงเอาไว้แนบแน่น
เป็นคืนที่หัวใจของจริงใจ...ถูกโอบกอดอย่างแท้จริงเป็นครั้งแรก
---

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา