ความรักของจริงใจ
ตอนที่ 8 : "เรื่องราวที่ไม่เคยเล่า"
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ
ทั้งสองตัดสินใจไม่กลับห้องทันที แต่เลือกจะเดินเล่นริมแม่น้ำแทน
ลมเช้าเย็นสบายพัดโชยมาเป็นระยะ เสียงนก เสียงคลื่นกระทบฝั่งเบา ๆ ผสมกับเสียงหัวเราะคิกคักของนักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ ที่เดินผ่านไปผ่านมา
จริงใจเดินเงียบ ๆ อยู่ข้างพิมพ์ใจ
มือสองข้างซุกอยู่ในกระเป๋ากางเกง สีหน้าดูสงบ แต่ในใจกลับกำลังปั่นป่วนไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง
พิมพ์ใจรู้สึกได้ถึงความเงียบผิดปกติ จึงจับมือจริงใจมากุมไว้แน่น ๆ
"มีอะไรในใจหรือเปล่าคะ?"
เธอถามเสียงอ่อนโยน
จริงใจชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ
"แค่...กำลังคิดถึงเรื่องเก่า ๆ น่ะค่ะ" เธอตอบ
เสียงเรียบ ๆ แต่พิมพ์ใจสัมผัสได้ถึงความเศร้าจาง ๆ ในน้ำเสียงนั้น
"อยากเล่าให้ฟังไหมคะ? ถ้าเล่าแล้วสบายใจขึ้น..."
จริงใจหันไปสบตากับพิมพ์ใจ
เห็นแววตาอบอุ่น ใจดี และไม่มีการตัดสินอะไรเลย
เหมือนประตูที่ปิดตายมานานค่อย ๆ เปิดออกทีละน้อย
"ฉันเคยชอบหลายคน...แต่ไม่เคยมีใครรู้สึกแบบเดียวกันเลย"
เสียงจริงใจสั่นนิด ๆ
"ทุกครั้งที่สารภาพรัก...ก็ถูกปฏิเสธตลอด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสมัยเด็ก เพื่อนประถม มัธยม มหาลัย หรือแม้แต่ในที่ทำงาน"
"..." พิมพ์ใจเงียบ ฟังอย่างตั้งใจ
"บางทีฉันก็คิดว่า...มันอาจเป็นกรรมเก่าที่ทำให้ฉันไม่มีวันสมหวังกับความรัก"
จริงใจหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ แต่ดวงตากลับเศร้าเหมือนฝนพรำ
พิมพ์ใจบีบมือจริงใจแน่นขึ้นเล็กน้อย
"จริงใจคะ..."
เสียงพิมพ์ใจนุ่มนวลเหมือนลมฤดูใบไม้ผลิ
"ฉันไม่รู้หรอกนะว่ากรรมเก่ามีจริงไหม แต่ที่ฉันรู้แน่ ๆ คือ ตั้งแต่วันที่ได้เจอคุณ ฉันอยากเป็นคนที่หยุดวงจรเศร้า ๆ นั้นของคุณ"
จริงใจเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย
"ฉันอยากเป็นความสุขของคุณ...อยากให้คุณรู้สึกว่าการรักใครสักคน ไม่ใช่เรื่องที่น่าเศร้าอีกต่อไป"
พิมพ์ใจยิ้ม ยิ้มที่อ่อนโยนที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น
"ฉันสัญญา...จะไม่ทำให้คุณต้องร้องไห้เพราะความรักอีกแล้วค่ะ"
คำพูดนั้นเหมือนน้ำอุ่น ๆ ที่ไหลผ่านหัวใจจริงใจ
เธอหลับตาแน่นหนึ่งวินาที พยายามกลั้นน้ำตาที่เอ่อขึ้นมา ก่อนจะบีบมือพิมพ์ใจตอบเบา ๆ
"ขอบคุณนะคะ..."
ในอ้อมกอดของแม่น้ำ สายลม และเสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกัน
จริงใจได้รู้แล้วว่า…
บางที ความรักที่เธอรอคอยมาตลอดชีวิต อาจจะอยู่ใกล้กว่าที่คิดเสมอมา
---
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
