เมื่อวาน เวลา 13:18 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอน: ไอเดช กับเงาของพรานหมี (Ep 3.)

หลังจากเหตุการณ์ในป่าครั้งแรก
ไอเดชเคยสาบานกับเจ้าป่าเจ้าเขา
ว่าจะไม่กลับไปทำงานตัดไม้เถื่อนอีก
แต่เมื่อความจนขย้ำหลังบ้าน แม่ป่วย น้องต้องเรียน ไอเดชก็กลับมาที่เดิม — พร้อมคำโกหกใหม่ในใจว่า
“แค่รอบนี้รอบเดียว…”
เขากลับมาทำงานกับ พรานหมี อีกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม
พรานหมีเริ่มไว้ใจไอเดช ให้ลองถือเลื่อย
ให้คุมเด็กใหม่ ให้ดูต้นไม้ที่จะตัด
และทุกครั้งที่ไอเดชขอโทษเจ้าป่าในใจ...มันก็เบาลง
เบาลง จนเหมือนไม่มี
ไอเดชเริ่มฝันถึงเสียงเลื่อยแม้ในวันที่ไม่ได้เข้าป่า
ฝันถึงแววตาเด็กใหม่ที่มองเขา
เหมือนครั้งที่เขาเคยมองพรานหมี
เขาเริ่มจำประโยคที่พรานหมีเคยพูดออกมาใช้กับคนรุ่นหลัง
“งานแบบนี้ไม่ต้องคิดเยอะหรอกมึง คิดมากมันจะไม่รอด”
วันหนึ่ง เขาหยุดกลางป่า หันไปมองเงาตัวเองบนพื้นดิน เขาเริ่มกลัวว่าตัวเองจะกลายเป็น "พรานหมีคนใหม่" โดยไม่รู้ตัว
จากเด็กหนุ่มที่เคย “ขอขมาฟ้า” ทุกครั้งที่เลื่อยลงเนื้อไม้ วันนี้เขาเริ่ม “ฟังเสียงเครื่องยนต์” แทนเสียงในใจตัวเอง
และเรื่องมันจะยิ่งเจ็บลึก…
ถ้าวันหนึ่งมี "เด็กใหม่อีกคน" เข้ามา พร้อมคำถามในสายตาเหมือนที่เขาเคยมี
“พี่ไม่กลัวเหรอ?”
คำถามง่าย ๆ ที่อาจปลุกความรู้สึกเก่า ๆ ขึ้นมาอีกครั้ง และอาจทำให้ไอเดชต้องเลือกระหว่าง เป็นพรานหมี หรือ กลับมาเป็นแค่ไอเดชอีกครั้ง
โฆษณา